ΚΥΡ-ΣΑΒΒΑΣ

Ο νόμος του φάρου

Ο ΚυρΣάββας γράφει για την ΚΕΔ και τους ορισμούς των διαιτητών στον πέμπτο τελικό
Ο νόμος του φάρου

Είναι σαφές ότι πλέον στο Ελληνικό μπάσκετ δεν υπάρχει ντροπή. Λέξεις όπως «φιλότιμο», «αιδώς» και «αξιοπρέπεια» απουσιάζουν από το λεξιλόγιο και τη νοοτροπία των ιθύνοντων του δημοφιλέστερου εν Ελλάδι αθλήματος.

Αφορμή για να γραφτούν οι λέξεις που θα διαβάσετε σήμερα, είναι το σκάνδαλο του ΟΡΙΣΜΟΥ των διαιτητών του πέμπτου τελικού του Ελληνικού πρωταθλήματος. Θα το επαναδιατυπώσω όσο πιο απλά μπορώ, για να το αντιληφθεί και ο τελευταίος φίλαθλος που μπορεί να μην το έχει ακούσει: Η ΚΕΔ, ο… διεφθαρμένος θεσμός παρωδία του οποίου ο πρόεδρος ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ και οδηγήθηκε στο αυτόφωρο με χειροπέδες παραμονή της έναρξης των τελικών, παρέκαμψε τη διαδικασία κλήρωσης των διαιτητών,  και ΟΡΙΣΕ ως διαιτητές του καθοριστικότερου ματς της σεζόν τους κυρίους Αναστόπουλο, Μάνο και Κορομηλά. Για ένα απλό φρεσκάρισμα της μνήμης, ο ρέκορντμαν συμμετοχών σε ελληνικούς τελικούς Αναστόπουλος και ο Μάνος, είναι εις ολόκληρον υπεύθυνοι για το σφύριγμα-ανέκδοτο κατά του Παπαπέτρου στον δεύτερο τελικό, που επέστρεψε το πλεονέκτημα έδρας στον Παναθηναϊκό.

Ο βασιλιάς είναι γυμνός

Ο οργανισμός του Παναθηναϊκού, όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό, είναι το μεγαλύτερο θύμα της τερατώδους διαιτητικής εύνοιας που απολαμβάνει εντός των ελληνικών τειχών εδώ και αμέτρητα χρόνια. Πρόεδρος, προπονητής, παίκτες και φίλαθλοι μοιάζουν να έχουν ξεχάσει την έννοια της αδέκαστης, αμερόληπτης και «πενηνταρίσιας» διαιτησίας και αυτό τους κάνει να γελοιοποιούνται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι φυσιολογικό. Όταν έχεις μάθει τα επιθετικά φάουλ να γίνονται αμυντικά για να κερδίσεις με το «έτσι θέλω», τα αντίπαλα πεντάρια να τελειώνουν σπανίως το παιχνίδι στο παρκέ χωρίς πέμπτο φάουλ και οι «συνεργάτες» σου να ορίζουν όποιους διαιτητές επιθυμείς στα κρίσιμα ματς, είναι απόλυτα φυσικό να έχεις χάσει την αίσθηση της αντικειμενικότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Τσάβι Πασκουάλ. Ένας προπονητής που στη θητεία του στον πάγκο της Μπαρτσελόνα έδινε την εντύπωση ενός ήσυχου, σχεδόν κατατονικού, ανθρώπου πλέον επιδίδεται σε show αγανάκτησης και θεατρινισμού, σε κάθε διαιτητική απόφαση που απλώς δεν ευνοεί την ομάδα του. Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί εδώ και ενάμιση χρόνο να κρύψει τις αλλεπάλληλες αποτυχίες του πίσω από μια πανευρωπαϊκή συνωμοσία σε βάρος του. Μια συνωμοσία που υπάρχει μόνο στις παραισθήσεις του διοικητικού του ηγέτη.

Ο νόμος του φάρου

Όσο το παρόν καθεστώς της ΕΟΚ διαιωνίζεται, δεν θα αλλάξει δυστυχώς το παραμικρό.  Η συνεργασία Παναθηναϊκού-ΕΟΚ είναι διεξοδικά καλοστημένη από ένα δίκτυο παραγόντων και ανερυθρίαστα ξεπλυμένη από το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων δημοσιογράφων, των αυτοανακηρυγμένων αυθεντιών του ελληνικού μπασκετικού γίγνεθσαι. Και επειδή πιστεύω ακράδαντα στην αποδεικτική δύναμη των απλών παραδειγμάτων, δώστε προσοχή στα παρακάτω γεγονότα: α)Στην επέτειο του εορτασμού του έπους του 1987, η ΕΟΚ εξώθησε με την ασεβή συμπεριφορά της σε απουσία τα ιερά τέρατα του ελληνικού μπάσκετ, Νίκο Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη. β) Ο πρόεδρος της ΕΟΚ, προσέλαβε τον προπονητή της Εθνικής ομάδας για το Eurobasket του 2017 στα μέσα του καλοκαιριού, τελευταίος σε όλη την Ευρώπη. Όταν ρωτήθηκε γιατί άργησε τόσο, απάντησε με μία δόση ειρωνείας: «Αφού έχουμε βρει τους παίκτες, τι το τόσο σημαντικό έχει ο προπονητής;». Αποτέλεσμα; Αποκλεισμός από τη Ρωσία στους 8 της διοργάνωσης. γ) Την ημέρα της σύλληψης του Συμεωνίδη, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ξεσπά σε λυγμούς μπροστά στους αστυνομικούς, ικετεύοντας για την αποφυγή της σύλληψης του λόγω προχωρημένης ηλικίας.

Μπροστά στα παραπάνω περιστατικά λοιπόν, ο σκανδαλώδης ορισμός των διαχρονικών σφαγέων του Ολυμπιακού στο κρισιμότερο ματς της χρονιάς μοιάζει πταίσμα. Το πρωτάθλημα πρέπει να καταλήξει στον Παναθηναϊκό. Άλλωστε, με ποιον άλλον τρόπο μπορεί να ξεπλυθεί η έκτη συνεχόμενη αποτυχία πρόκρισης σε Final Four; Με ποιον άλλον τρόπο θα αποκτήσει νομιμοποίηση ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να διεξαγάγει τα κωμικοτραγικά επικοινωνιακά του show εναντίον του Μπερτομέου στο Instagram;

Το πρωτάθλημα πρέπει να βαφτεί πράσινο. Και θα βαφτεί.

Αυτός είναι άλλωστε, ο νόμος του φάρου.

ΚυρΣάββας

#κατιμαγικο

Ολυμπιακός: «Σκανδαλωδώς αποφάσισαν εν μια νυκτί να κάνουν ορισμό»

#Tags

Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Κυρ-Σάββας: Η κόκκινη γραβάτα

Η κόκκινη γραβάτα

Το σχόλιο του ΚυρΣάββα για την επιστροφή του Γιώργου Μπαρτζώκα στο ΣΕΦ

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Μισό μέτρο μακριά

Μισό μέτρο μακριά

Ο ΚυρΣάββας γράφει για τη σπατάλη του Φορτούνη και τον «Άγιο» Σα, ενώ εξηγεί τι... χώρισε τον Ολυμπιακό από το να γίνει φαβορί για την πρόκριση

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Ο φόβος στα μάτια τους

Ο φόβος στα μάτια τους

Ο Κυρ-Σάββας γράφει για το πώς αισθάνονται όσοι θεωρούν τον Ολυμπιακό τελειωμένο

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Ο Άγγελος και τα… Θεία

Ο Άγγελος και τα… Θεία

Σήμερα, θα ξεκινήσουμε υποθετικά. Φανταστείτε πως το 2014, μετά την απομάκρυνση του Φερνάντο Σάντος από την Εθνική, ανακοινώνεται ξαφνικά ως διάδοχος του στον πάγκο ο Τάκης Λεμονής. Σκεφτείτε τις αντιδράσεις των οπαδών της «εξυγίανσης», τις κατάρες στην «πουλημένη ΕΠΟ», τους «εντολοδόχους της παράγκας» και και και...

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Ποιος φταίει;

Ποιος φταίει;

Ο ΚυρΣάββας ξεκαθαρίζει πως δεν πρέπει να τεθεί θέμα Μαρτίνς και γράφει για εκείνους που ευθύνονται για τα προβλήματα του φετινού Ολυμπιακού

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Το αστραφτερό κοστούμι

Το αστραφτερό κοστούμι

Ο ΚυρΣάββας γράφει για το μάθημα που μπορεί να πάρει ο Ολυμπιακός αποχωρώντας θριαμβευτής από την αναμέτρηση με την Ντουντελάνζ

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Η τέχνη του πολέμου

Η τέχνη του πολέμου

Ο ΚυρΣάββας γράφει για τον Ολυμπιακό που πέρασε από το «Βικελίδης» σαν πρωταθλητής

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη

Ο ΚυρΣάββας γράφει για τον προβληματικό Ολυμπιακό, τον Μαρτίνς και τον Μάνο

Κυρ-Σάββας
Κυρ-Σάββας: Δικαιολογίες, τέλος!

Δικαιολογίες, τέλος!

Ο ΚυρΣάββας γράφει για τον Ολυμπιακό που έχει την ευχή και την κατάρα να μη συγκρίνεται με καμία άλλη ελληνική ομάδα

Κυρ-Σάββας