Να εξασφαλισθούν θέσεις για όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως
Για το σοβαρότατο θέμα του κινδύνου χιλιάδες παιδιών να μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, ο Συντονιστής Τομέα Παιδείας της Ένωσης Κεντρώων κ. Παναγιώτης Ευαγγελίου έδωσε το στίγμα. Ο ξύλινος λόγος από ορισμένους -ευτυχώς- πολιτικούς δεν είναι «χρήσιμος» Ο υπεύθυνος για θέματα της Ένωσης Κεντρώων, δείχνει με αυτό το κείμενο πως υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ. Αρκεί να προσέξουν οι...
Για το σοβαρότατο θέμα του κινδύνου χιλιάδες παιδιών να μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, ο Συντονιστής Τομέα Παιδείας της Ένωσης Κεντρώων κ. Παναγιώτης Ευαγγελίου έδωσε το στίγμα. Ο ξύλινος λόγος από ορισμένους -ευτυχώς- πολιτικούς δεν είναι «χρήσιμος» Ο υπεύθυνος για θέματα της Ένωσης Κεντρώων, δείχνει με αυτό το κείμενο πως υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ.
Αρκεί να προσέξουν οι κυβερνώντες και το κυριότερο, να εφαρμόσουν τα όσα γράφει. Επειδή στην Ελλάδα τα θέματα παιδείας τα έχουν υποβαθμίσει-για να μη γράψω κάτι άλλο- όταν διαβάζω σωστές απόψεις θα τις προωθώ. Που ξέρετε; Αν το κάναμε περισσότεροι ισως κάτι να άλλαζε. Διαβάστε τι έγραψε ο Παναγιωτης Ευαγγελιου, ο οποίος τοποθετείται στο θέμα που βασανίζει χιλιάδες οικογένειες…
«Το τέλος αυτού του καλοκαιριού –που όταν ξεκίνησε, η κυβέρνηση προετοιμαζόταν μετρώντας μία μία τις ημέρες για μεγαλόπρεπες φιέστες εξόδου από τα μνημόνια και που όταν τελείωσε είχαν αναδειχθεί με τραγικό τρόπο ανικανότητες και παθογένειές της– βρίσκει, πέρα από τα άλλα ζωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά σ’ αυτό το δύσβατο μνημονιακό τοπίο, τους γονείς 35.000 παιδιών μετέωρους στο πού θα εμπιστευθούν ό,τι σημαντικότερο υπάρχει στη ζωή τους. Τα παιδιά τους. Και το εξαιρετικό της υπόθεσης είναι ότι και κυβερνητικά στελέχη διαπιστώνουν το πρόβλημα. Λες και το καθήκον των κυβερνητικών στελεχών είναι να διαπιστώνουν τα προβλήματα κι όχι να τα επιλύουν και μάλιστα έγκαιρα…
Πώς μπορούμε να προσδοκούμε ως κοινωνία στην αντιμετώπιση του πρώτου εθνικού κινδύνου, τη μείωση του πληθυσμού μας, αν δεν έχουμε αντίστοιχα ως μακράν πρώτη εθνική προτεραιότητα τη στήριξη της οικογένειας και ειδικά των νέων ζευγαριών, την αναστροφή της υπογεννητικότητας, τη διαμόρφωση πλαισίου προστασίας των μικρών παιδιών ώστε να μπορούν οι γονείς σε ένα απίστευτα δύσκολο εργασιακό περιβάλλον να εξασφαλίσουν την επιβίωση; Μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος τριών παιδιών ανά οικογένεια όταν δεν υποστηρίζεται από την πολιτεία ούτε το ένα;
Πώς επίσης μπορούμε να πείσουμε –με τέτοιες πρακτικές αντιμετώπισης οξύτατων ζητημάτων– τις εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες μας που συνθέτουν το brain drain να γυρίσουν; Αν η κυβέρνηση δεν το κατάλαβε ακόμα, ήδη έχουν αρχίσει εκεί που με τις απερίσκεπτες πολιτικές επιλογές και αποφάσεις εξαναγκαστικά τους στείλαμε μετανάστες και μετανάστριες να κάνουν οικογένειες, να γεννιούνται τα παιδιά τους σε ξένες χώρες και να απολαμβάνουν μέτρα φροντίδας που εδώ αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός. Αν ήταν κι αυτές οι οικογένειες εδώ, πού θα έφτανε ο αριθμός των παιδιών εκτός παιδικών σταθμών;
Ας δουλέψουν εντατικά επομένως όσοι και όσες έχουν την ευθύνη για την επίλυση του θέματος. Ο στόχος είναι ένας:
ΝΑ EΞAΣΦAΛIΣΕTE ΘEΣEIΣ ΓIA OΛA TA ΠAIΔIA ANEΞAIPETΩΣ!».
Έχετε καμία αντίρρηση;
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
