Ψύχωσή μας και καμάρι μας

Τον Ολυμπιακό, της αβάσιμης και ανεξέλεγκτης «μίρλας», των τελευταίων δύο ετών, ξεχάστε τον.

Τον Ολυμπιακό, που παρατούσε τα ματς όταν εκείνα «στράβωναν», ξεχάστε τον.

Τον Ολυμπιακό, που θα αλλάζει πέντε προπονητές σε μία σεζόν, ξεχάστε τον.

Τον Ολυμπιακό, που ο προπονητής του θα αποτελεί πάντα τον εύκολο στόχο για ανελέητο ξέσκισμα, στο πρώτο αρνητικό αποτέλεσμα (που είναι δεδομένο ότι θα έρθει κάποια στιγμή), ξεχάστε τον.

Οι δύο διαδοχικές νίκες στο Πρωτάθλημα, στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων, αποκαθιστούν την τάξη. Δεν νοείται ολόκληρος Ολυμπιακός να μην τα δίνει όλα ανεξάρτητα από το αν παίζει καλά ή όχι. Κόντρα σε Αστέρα Τρίπολης και Πανιώνιο, πάλεψε, μόχθησε, δικαιώθηκε. Πέτυχε το νικητήριο γκολ μέσα από οργανωμένη επίθεση. Δεν έκατσε απλά μία φάση. Το κυνήγησε ορθολογικά μέχρι το τέλος, χωρίς να χάσει το μυαλό του. Όταν υπάρχει ποιότητα και υψηλή κλάση, η μπάλα γυρίζει όπως πρέπει ακόμα (Μεριά-Φετφατζίδης-Ελαμπντελαουί-Χασάν) και στα «χασομέρια» μιας αναμέτρησης. Η μοναξιά στην κορυφή της Super League είναι το γεγονός που μετράει.

Ο Πέδρο Μαρτίνς κάνει τον Ολυμπιακό ξανά ομάδα. Με ταυτότητα και προσανατολισμό, δίνοντας στους παίκτες ξεκάθαρους ρόλους. Έχει θέσει προτεραιότητες και γνωρίζει πως θα είναι επιτυχημένος μόνο με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Κάποτε, ο Σρέτσκο Κάτανετς πλήρωσε την περιβόητη λέξη που είχε πει σε μία συνέντευξη Τύπου: «psihoza». Ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε δείξει την πόρτα της εξόδου στον Σλοβένο προπονητή την επόμενη ημέρα λόγω έλλειψης πίστης για το 7ο, ιστορικό, συνεχόμενο Πρωτάθλημα.

Ναι, ο Ολυμπιακός έχει ψύχωση με τους τίτλους. Και μία σεζόν χωρίς κάποιο τρόπαιο, δεν παλεύεται. Πόσο μάλλον, αν οι σεζόν γίνουν δύο. Είναι τυχαίο αυτό το δέσιμο που υπάρχει ξανά ανάμεσα στην εξέδρα και την ομάδα; Το 45ο Πρωτάθλημα είναι η απόλυτη ψύχωση όλων. Το μάτι γυαλίζει ξανά, η δίψα για επιστροφή στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, επισκιάζει τα πάντα! Ο Μαρτίνς λέει με το δικό του τρόπο και στα πορτογαλικά, «psicose». Έχει βρει τον κορμό που κάνει τη δουλειά και φέρνει νίκες. Είναι προφανές πως θα αλλάξει πρόσωπα, όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν. Είμαι μαζί του με… χίλια. Κάνει και λάθη, αλλά δουλεύει και δεν κοροϊδεύει. Πέρασε κάπως απαρατήρητη η συνέντευξή του στην UEFA. «Όλοι οι ποδοσφαιριστές επιλέχτηκαν προσεκτικά. Θέλαμε μία ομάδα πολεμιστών, εργατικών, φιλόδοξων παικτών» είπε ο Πορτογάλος, περικλείοντας μέσα σε λίγες λέξεις κάποια από τα συστατικά της προπονητικής σχολής που εκπροσωπεί. Οι «ερυθρόλευκοι» μάχονται ξανά και σφυρηλατούν χαρακτήρα, έχοντας αλλάξει σχεδόν ολόκληρη την ομάδα! Είναι άθλος.

Αν ο Ολυμπιακός δεν στηρίξει τον Μαρτίνς για τουλάχιστον μία διετία, θα έχει κάνει μία τρύπα στο όνειρο. Ο άνθρωπος έχει καταφέρει να κάνει ένα σύνολο, ομοιογενές, σε ένα καλοκαίρι ριζικών αλλαγών. Δικαιούται και μία κακή βραδιά. Και δύο. Και τρεις. Και όσες θέλει. Σίγουρα, για κάποιους παίκτες τίθεται θέμα ενεργειακό, αλλά όποιον ποδοσφαιριστή και να ρωτήσεις, θα σου πει «… θέλω να παίζω παντού και πάντα». Αν έχει αγωνιστεί σε 30 σερί αγώνες, θα θέλει να παίξει και στον 31ο. Όποιος έχει φιλοδοξία και γουστάρει τη φανέλα, δεν θέλει να τη βγάλει από πάνω του. Εφόσον ο Μαρτίνς παίρνει το ΟΚ από τους παίκτες του, πορεύεται με κάτι που έχει λείψει πολύ από τον Ολυμπιακό: σταθερότητα.

Πάμε τώρα και στον διαιτητή Σκουλά. Στις τρεις σεζόν της… εξυγίανσης, τα λάθη της κατευθυνόμενης διαιτησίας βαφτίζονται ανθρώπινα όταν εμπλέκεται και αδικείται ο Ολυμπιακός. Αν, πάλι, πάρει κάποιο σφύριγμα σε αυτήν την τριετία της «εξυγίανσης», οι επιλεκτικά «ευαίσθητοι» αυτού του τόπου θυμούνται τα τελευταία 22 χρόνια γιατί όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο ξεκίνησε να παίζεται το 1996! Γενικότερα, όμως, στη μακρά περίοδο κυριαρχίας των «ερυθρόλευκων» και μέχρι σήμερα, αν γίνονταν/γίνονται τέσσερα λάθη σε ένα ματς, πάντα «μετρούσε»/«μετράει» αυτό υπέρ του Ολυμπιακού. Και ας ήταν/είναι τα άλλα τρία εις βάρος του.

Είναι γνωστή πια η «καραμέλα». Στο ποδόσφαιρο λογίζονται ως κατακριτέα μόνο τα διαιτητικά λάθη που ευνοούν τον Ολυμπιακό, ενώ στο μπάσκετ για παράδειγμα είναι… φυσιολογικό στον πέμπτο τελικό της περυσινής σεζόν να πηγαίνει για πρώτη φορά γκαρντ των Πειραιωτών στις βολές, στο 32ο λεπτό! «Αλλοίωση αποτελέσματος» είναι ένα γκολ του Μασούρα στο 63ο λεπτό για το οποίο ακόμα δεν υπάρχει ξεκάθαρη λήψη για το αν είναι οφσάιντ ή όχι στην αρχή της φάσης ο Ντουρμισάι, αλλά δεν συνιστούν αλλοίωση αποτελέσματος δύο πέναλτι που δεν είχαν καταλογιστεί νωρίτερα (9′, 57′) υπέρ του Ολυμπιακού. «Αλλοίωση αποτελέσματος» δεν είναι το αντιαθλητικό μαρκάρισμα του Τσιλούλη, ο οποίος επιχείρησε να θρυμματίσει το δεξί πόδι του Καμαρά, αλλά δεν αποβλήθηκε ποτέ. Στη φάση αυτή, μάλιστα, επειδή υπήρξα αυτήκοος μάρτυρας, οπαδοί του Πανιώνιου επαίνεσαν τον παίκτη της ομάδας τους, λέγοντας: «μπράβο ρε Τσιλούλη, καλά του έκανες!». «Αθάνατο» ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήρθε ο Χασάν, ως τιμωρός στο 90’+2′, και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με μία «σεντερφορίσια» κεφαλιά. Να περάσει ο επόμενος.