Σαν ν’ αποθεώνεται ο Διαμαντίδης στο ΣΕΦ
Βλέποντας τις διοργανώσεις στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές στιγμές που μπορούν να μας κάνουν να ζηλέψουμε. Στιγμές που δείχνουν πως το μπάσκετ και γενικά ο αθλητισμός είναι γιορτή και οι μεγάλοι πρωταγωνιστές απολαμβάνουν αυτό που τους αξίζει. Πριν από λίγες ημέρες όσοι βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη και παρακολούθησαν το ελληνικό All Star Game δεν μπορεί να μην...Βλέποντας τις διοργανώσεις στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές στιγμές που μπορούν να μας κάνουν να ζηλέψουμε. Στιγμές που δείχνουν πως το μπάσκετ και γενικά ο αθλητισμός είναι γιορτή και οι μεγάλοι πρωταγωνιστές απολαμβάνουν αυτό που τους αξίζει.
Πριν από λίγες ημέρες όσοι βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη και παρακολούθησαν το ελληνικό All Star Game δεν μπορεί να μην χάρηκαν το γεμάτο από παιδιά και οικογένειες, Αλεξάνδρειο, και τη γιορτή που στήθηκε εκεί. Ένα πραγματικό πάρτι, μία γιορτή που μας γύρισε στις… ρίζες του επαγγελματικού αθλητισμού. Την ικανοποίηση όλων όσοι το παρακολουθούν.
Και όσοι, πιθανότατα λογικά, αντικρούσουν πως άλλο ένα All Star Game και άλλο επίσημα παιχνίδια, τότε ας δουν τι γίνεται κάθε χρόνο πχ στην Ισπανία με το Final-8. Και για να μην το κουράζουμε, ας δούμε τι έγινε χθες με τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο.
Μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Ένας αθλητής που έχει υπογράψει μεγάλες επιτυχίες στην ιστορία των «μπλαουγκράνα» και πριν από λίγους μήνες αποχώρησε από την ενεργό δράση. Ο «Λα Μπόμπα» λοιπόν απόλαυσε μια εξαιρετική είσοδο στο γήπεδο της μεγάλης αντιπάλους του, Ρεάλ Μαδρίτης.
Υπό τους ήχους του «simply the best» της Τίνα Τάρνερ, ο Ναβάρο αποθεώθηκε από τον κόσμο που ήταν στο γήπεδο. Εντάξει η Μπαρτσελόνα δεν έπαιζε στον ημιτελικό με τη Ρεάλ, αλλά με τη Βαλένθια. Αλλά και πάλι δεν υπάρχει διαφορά…
Σκεφτείτε λοιπόν κάτι αντίστοιχο στα μέρη μας. Να συνέβαινε κάτι αντίστοιχο με τον Διαμαντίδη στο ΣΕΦ ή με τον Τόμιτς στο ΟΑΚΑ. Και προσοχή. Δεν μηδενίζουμε τα πάντα. Συνεχώς όταν τα πράγματα παρεκτρέπονται πάντα φταίει μια μικρή μειοψηφία. Αυτή που καλύπτει κι εκείνους που θέλουν να απολαύσουν τη στιγμή. Ακόμα και να χειροκροτήσουν τον αντίπαλο (πω πω ντροπή).
Και οι άλλοι μεσογειακοί λαοί -δεν είμαστε μόνο εμείς… θερμόαιμοι- είχαν και έχουν ανάλογα προβλήματα. Αλλά κατάφεραν να τα λύσουν. Να κάνουν στην άκρη εκείνους που νόμιζαν πως ήταν πάνω από το παιχνίδι. Τον «υπέροχο λαό» των ελληνικών ομάδων. Τους νταβατζήδες της εξέδρας. Εκείνους που όχι μόνο υψώνουν απαγορευτικό στο να γίνει και στα μέρη μας ένα πχ Final-8 αλλά φρόντισαν να διαλύσουν και το Final-4 του Κυπέλλου (θυμηθείτε τη έγινε στη Λαμία πριν από μιάμιση δεκαετία) και ευθύνονται για τη μετακίνηση φιλάθλων στα παιχνίδια.
Το έχουμε ξαναπεί. Έχουμε ό,τι μας αξίζει. Αλλά ρε γαμώτο η πλειοψηφία ξέρει πως δεν (θα πρέπει να) μας αξίζει αυτό…
El baloncesto se puso en pie este jueves en el WiZink Center para homenajear a la leyenda Juan Carlos Navarro. #CopaACB pic.twitter.com/dlnHVFnY3T
— #CopaACB (@ACBCOM) 15 Φεβρουαρίου 2019
El pique entre @lucio_angulo y Svetislav Pesic 😂😂😂 #CopaACB
🎥 En directo por @vamos pic.twitter.com/7nLX80Y1U8— #CopaACB (@ACBCOM) 14 Φεβρουαρίου 2019
Juan Carlos Navarro recibe la insignia de oro y brillantes de la ACB.
L-E-Y-E-N-D-A pic.twitter.com/CTEs5hWNF6
— #CopaACB (@ACBCOM) 14 Φεβρουαρίου 2019