Άγιαξ: Τι απέγινε η χρυσή γενιά του ’95 μετά τον θρίαμβο;

Είναι η ομάδα που έχει εντυπωσιάσει περισσότερο στο φετινό Champions League. Για το ποδόσφαιρο που παίζει, για τον τρόπο που το έχει καταφέρει με παίκτες από τις ακαδημίες, συστήνοντας παράλληλα τους σταρ της επόμενης δεκαετίας. Ο θαυμασμός για τον Άγιαξ δεν θα αργήσει να μετουσιωθεί για προτάσεις που θα αποψιλώσουν την ομάδα που πηγαίνει «καρφί» για τον τελικό του Champions League.

Ο Ντε Γιονγκ έχει ήδη υπογράψει στην Μπαρτσελόνα, για τον Ντε Λιχτ «σφάζονται» οι κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Μήπως όμως για τον 19χρονο αρχηγό του Αίαντα είναι νωρίς; Παρότι η λογική της αγοράς επιβάλλει μεταγραφή τώρα που είναι «καυτό» όνομα, αξίζει μια ματιά στο τι έχει διδάξει το παρελθόν. Τι συνέβη πριν από 24 χρόνια με τους πρωταθλητές Ευρώπης;

 

Η χρυσή γενιά του Άγιαξ, 24 χρόνια μετά

Έντβιν Φαν ντερ Σαρ

Στα 24 του, Φαν ντερ Σαρ είχε μόλις αρχίσει να κάνει γνωστό το όνομά του στο κορυφαίο επίπεδο. Παρότι άπειρος για τη θέση του, κατάφερε να κρατήσει σε επτά από τα 11 ματς της πορείας προς το Champions League ανέπαφη την εστία του. Από τον τελικό έχει μείνει περισσότερο ως φάση η απόκρουσή του στην κεφαλιά του Μάρκο Σιμόνε.

Ήταν παρόν και στον τελικό της επόμενης σεζόν, καθώς αποχώρησε από τον Αίαντα το 1999 για τη Φούλαμ. Στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την εξαετία 2005-11 είχε το πιο επιτυχημένο βάσει διακρίσεων διάστημα της καριέρας του.

Σήμερα είναι… ο συνδετικός κρίκος με τη σύγχρονη ομάδα, αφού κατέχει τη θέση CEO του κλαμπ, έχοντας διατελέσει και υπεύθυνος του μάρκετινγκ.

 

 

Φρανκ Ντε Μπουρ

Παρότι ήταν ήδη φτασμένος κεντρικός αμυντικός, σε εκείνον τον τελικό αγωνίστηκε ως αριστερό μπακ. Ο Ντε Μπουρ έμεινε 11 χρόνια στον Αγιαξ, στις τάξεις του οποίο γνώρισε το ποδόσφαιρο, καταγράφοντας περισσότερες από 300 συμμετοχές, πριν αποφασίσει στα 29 του να ακολουθήσει στη Βαρκελώνη τον Φαν Χάαλ. Η επιλογή του δεν συνοδεύτηκε από ανάλογες αγωνιστικές επιτυχίες. Σε κάθε περίπτωση όμως η ποιότητά του ξεχώριζε στην τετραετία 1999-2003, που φόρεσε τα «μπλαουγκράνα», μετρώντας 214 συμμετοχές και 13 γκολ.

Σήμερα είναι… προπονητής στην Ατλάντα Γιουνάιτεντ. Μετά από μια άκρως επιτυχημένη τετραετία στον πάγκο του Αίαντα (2010-16), οι θητείες του σε Ιντερ και Κρίσταλ Πάλας ήταν καταστροφικές.

 

Ντάνι Μπλιντ

Ηταν ο φυσικός αρχηγός εκείνης της ομάδας. Ηδη 33 ετών, ο πιο έμπειρος στην παρέα των πιτσιρικάδων που βίωναν τις πρώτες τους μεγάλες στιγμές στην καριέρα τους. Εμεινε πιστός στον Άγιαξ μέχρι το 1999, όταν και κρέμασε τα παπούτσια του. Ο ορισμός της παράδοσης, το γεγονός πως ο γιος του, Ντάλεϊ, επέστρεψε και είναι βασικός συντελεστής στην μέχρι στιγμής πορεία.

Σήμερα είναι… μέλος του διοικητικού συμβουλίου του κλαμπ. Έχει περάσει από διάφορες θέσεις, μεταξύ άλλων και από του πάγκο του Άγιαξ (2005-06) και της εθνικής Ολλανδίας (2005-07). Χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία πάντως.

 

Φρανκ Ράικαρντ

Παρτενέρ του Μπλιντ κόντρα στη Μίλαν, συνθέτοντας ένα δίδυμο εμπειρίας. Είχε ήδη κατακτήσει δύο φορές το Τσάμπιονς Λιγκ με τους «ροσονέρι». Εμελλε να παίξει όμως καθοριστικό ρόλο εναντίον τους, δημιουργώντας το γκολ του Κλάιφερτ από το οποίο κρίθηκε το τρόπαιο. Ο τελικός της Βιέννης ήταν το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, καθώς κρέμασε τα παπούτσια του μετά από δύο θητείες και συνολικά 9 χρόνια στην ομάδα.

Σήμερα είναι… συνταξιούχος! Ο Ράικαρντ βίωσε μεγάλη επιτυχία και στην προπονητική του καριέρα. Επαιξε καθοριστικό ρόλο σε μία από τις πιο δύσκολες εποχές της ιστορίας της Μπαρτσελόνα, όντας ο προπονητής που την μετέτρεψε από… επίφοβη για υποβιβασμό, σε πρωταθλήτρια. Κατέκτησε το Champions League και από τον πάγκο, προτού αποχωρήσει το 2008. Γαλατασαράι και Σαουδική Αραβία ακολούθησαν, προτού ανακοινώσει το 2016 πως η προπονητική έχει τελειώσει για εκείνον.

 

Μάικλ Ράιζιχερ

Ουσιαστικά συστήθηκε τη χρονιά που η ομάδα του Φαν Χάαλ κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης. Μέχρι τότε δινόταν δανεικός, σε Φόλενταμ και Χρόνινχεν. Ένα χρόνο μετά πήρε μεταγραφή στη Μίλαν, όπου τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν όπως τα περίμενε. Ως καλός ποδοσφαιρικός του πατέρας ο Φαν Χάαλ τον πήρε στην Μπαρτσελόνα όπου πέρασε επτά χρόνια. Παρότι δεν ήταν συνεχώς βασικός, κατέγραψε 256 συμμετοχές παίζοντας πρακτικά παντού στην άμυνα και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα.

Σήμερα είναι… προπονητής στη δεύτερη ομάδα του Άγιαξ. Ο Φαν Χάαλ τον ενέπνευσε να κάνει το βήμα στην προπονητική, όπως έχει πει. Ξεκίνησε από τη Σπάρτα Ρότερνταμ και μεταπήδησε στο κλαμπ των νιάτων του.

 

Κλάρενς Ζέεντορφ

Από πολλούς στην Ολλανδία θεωρείται ο πιο προικισμένος ποδοσφαιριστής της χώρας μετά τον Γιόχαν Κρόιφ. Μόλις 19 χρονών στον τελικό, ο Ζέεντορφ ήταν επιτομή της ευφορίας και της ορμητικότητας που χαρακτήριζε τη γενιά του ’95. Μεταπήδησε στη Σαμπντόρια και από εκεί στη Ρεάλ, την Ίντερ και τη Μίλαν, κατακτώνοντας τέσσερις φορές το τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες.

Σήμερα είναι… προπονητής στην εθνική ομάδα του Καμερούν. Πάντα με ενδιαφέρουσες επιλογές καριέρας, όπως το να σταματήσει το ποδόσφαιρο στην Μποταφόγκο. Σε Μίλαν και Λα Κορούνια οι θητείες ήταν βραχύβιες και αποτυχημένες, το ψάχνει ακόμα στην προπονητική έχοντας βοηθό στο Καμερούν έναν πρώην συμπαίκτη του…

 

Έντγκαρ Ντάβιτς

Κι όμως ο Ντάβιτς δεν φορούσε ανέκαθεν γυαλιά! Τουλάχιστον όχι στον τελικό του 1995. Το απίθανο κέντρο που συνέθετε με τον Ζέεντορφ ήταν κινητήριος δύναμη του Αίαντα. Στο Αμστερνταμ πέρασε τα πιο επιτυχημένα χρόνια της καριέρας του, μαζί με την επταετία του στην Γιουβέντους. Δεν στέριωσε στις υπόλοιπες ομάδες της καριέρας του, αλλά παραμένει ένας από τους αναγνωρίσιμους παίκτες της γενιάς του χάρη στο χαρακτηριστικό στιλ παιχνιδιού, που του χάρισε το παρατσούκλι «πίτμπουλ».

Σήμερα είναι… part time τηλεσχολιαστής. Εκανε μια απόπειρα στην προπονητική, όντας παίκτης-προπονητής στην Μπαρνέτ τη διετία 2012-14, αλλά μέχρι εκεί.

 

Γιάρι Λίτμανεν

Ο κορυφαίος Φιλανδός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και το μεγάλο «10άρι» εκείνης της ομάδας του Αγιαξ. Η περίοδος 1992-1999 στο Άμστερνταμ ήταν η καλύτερη της καριέρας του, η οποία δεν έφτασε ποτέ στα επίπεδα που υποσχόταν το ταλέντο του. Αιτία οι τραυματισμοί και το ό,τι δεν είχε διάρκεια σε Μπαρτσελόνα και Λίβερπουλ. Αγωνιζόταν μέχρι τα 40, όταν και αποσύρθηκε στην Eλσίνκι.

Σήμερα είναι… τηλεσχολιαστής κατά βάση. Αρθρογραφεί παράλληλα σε εφημερίδα της πατρίδας του.

 

Μαρκ Όφερμαρς

Καθοριστικός στις επιτυχίες της χρυσής γενιάς του Αίαντα. Δεν ήταν προϊόν των ακαδημιών του, αφού προήλθε από την Γκόου Αχέντ Ινγκλς. Ο Οφερμαρς ήταν παρών και στον επόμενο τελικό, όμως αφού χάθηκε η ευκαιρία για το back to back αποχώρησε για την Αρσεναλ. Μεγάλη καριέρα τόσο στους «κανονιέρηδες», όσο και αργότερα στην Μπαρτσελόνα.

Σήμερα είναι… τεχνικός διευθυντής του Αγιαξ. Αυτός μαζί με τον Φαν ντερ Σάρ ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για το τρέχον ενθουσιώδες project της ολλανδικής ομάδας. Η Άρσεναλ σκέφτηκε να τον κλέψει για δεύτερη φορά, όμως ο Αγιαξ προνόησε και τον έδεσε με νέα συμβόλαιο.

 

Φινίντι Τζορτζ

Εύρημα των σκαουτς του Αγιαξ, που τον ανακάλυψαν το 1993 στην Νιγηρία. Στο απέναντι «φτερό» από τον Οφερμαρς, έμεινε στην ομάδα και αυτός μέχρι το 1996 που μαγεύτηκε από την Ισπανία. Ρίζωσε στην Μπέτις και αργότερα στη Μαγιόρκα.

Σήμερα είναι… προπονητής στις ακαδημίες της Μαγιόρκα.

 

Ρόναλντ ντε Μπουρ

Ηταν καθοριστικός στον Άγιαξ, κατακτώντας πέντε πρωταθλήματα, όμως η κίνησή του να ακολουθήσει τον αδερφό του στην Μπαρτσελόνα αποδείχτηκε καταστροφική. Η πιο επιτυχημένη του περίοδος μακριά από το Άμστερνταμ ήταν  Ρέιντζερς όπου έμεινε τέσσερα χρόναι κατακτώντας δύο πρωταθλήματα.

Σήμερα είναι… βοηθός προπονητή στην Κ19 του Άγιαξ. Έκανε την… αρπαχτή του στην Ολυμπιακή ομάδα του Κατάρ πριν επιστρέψει «σπίτι».

 

Πάτρικ Κλάιφερτ

Ο ήρωας του τελικού. Ήταν μόλις 18 ετών όταν ο Φαν Χάαλ του έδινε στην εντολή να μπει στο ματς και αυτός σκόραρε το γκολ που θα χάριζε το τρόπαιο. Εμεινε μέχρι το 1997 στο Άμστερνταμ και… μοιραία κατέληξε στην Βαρκελώνη μέσω της Μίλαν. Αναμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς της γενιάς του. Στα έξι χρόνια που έμεινε στο «Καμπ Νόου» έγινε ο αγαπημένος των οπαδών και παραμένει ο πρώτος Ολλανδός σκόρερ στην ιστορία του κλαμπ, με 145 γκολ σε 308 συμμετοχές. Παρόλα αυτά η παρουσία του δεν συνοδεύτηκε με τίτλους αφού κατέκτησε μόνο το πρωτάθλημα του 1999, στο πλάι του Ριβάλντο. Η κόντρα του Βραζιλιάνου με τον μέντορά του Κλάιφερτ, Λουίς Φαν Χάαλ κόστισε στους «μπλαουγκράνα». Ο τελευταίος τον έχει χαρακτηρίσει τον «τέλειο επιθετικό».

Σήμερα είναι… βοηθός του Ζέεντορφ στην εθνική ομάδα του Καμερούν. Έχει περάσει από διάφορα προπονητικά πόστα και μια σεζόν ως διευθυντής ποδοσφαίρου στην Παρί Σεν Ζερμέν.

 

Νουάνκο Κανού

Ο έτερος Νιγηριανός που αγωνίστηκε στον τελικό. Ο πρώτος 18χρονος που πέρασε αλλαγή σε εκείνο το ματς, όντας μάλιστα ένα μήνα μικρότερος από τον Κλάιφερτ. Ο Κανού γνώρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του στην Αρσεναλ. Χρυσός Ολυμπιονίκης επίσης του 1996.

Σήμερα είναι… 42 ετών (μάλλον). Η πραγματική ηλικία του παραμένει ένα μυστήριο, αφού διάφορα ακούστηκαν κατά διαστήματα της καριέρας του στην Αγγλία. Κακοήθειες; Πάντως ο Κανού αποδείχτηκε επιχειρηματικό μυαλό, αφού έχει το δικό του τηλεοπτικό δίκτυο στην Νιγηρία!