Με κοιτάς πώς σε κοιτάω;

Δεν περιμέναμε τον αγώνα στη Ριζούπολη για να διαπιστώσουμε ότι κάποιοι παίκτες δεν «κάνουν» για τον Ολυμπιακό. Όχι τόσο αγωνιστικά, αλλά κυρίως ως νοοτροπία. Όταν μία ομάδα, με αυτήν την άφθαστη φανέλα, δέχεται γκολ στην πρώτη φάση του αγώνα πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό, από ένα δικό της πλάγιο άουτ, δεν χωράει κριτική. Όταν μία ομάδα μπαίνει σε ένα ματς χωρίς συγκέντρωση και ανέτοιμη πνευματικά, ακόμα και ο Απόλλων Σμύρνης των περιορισμένων αγωνιστικών δυνατοτήτων θα σε βρει μπόσικο και θα σε αιφνιδιάσει.

Προφανώς και η τοποθέτηση του Βαγγέλη Μαρινάκη, μπροστά σε όλη την ομάδα, ότι στο υπόλοιπο της σεζόν ο σύλλογος θα «κατεβάσει» την Κ-20 είχε μία δόση υπερβολής, αλλά στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια Πρωταθλήματος έπρεπε να δούμε βασικούς, εκτός από τον Νικολάου, τον Χουτεσιώτη, τον Ανδρούτσο, τον Βέργο, τον Βρουσάι, όπως και ακόμα δύο-τρεις πιτσιρικάδες από την ομάδα Νέων ως αλλαγή.

Ο Ολυμπιακός έκανε ευκαιρίες, αλλά ήταν ξανά υποτονικός. Και το βασικό είναι πως δεν… τρόμαξε τον αντίπαλο για μία ακόμα φορά στη φετινή σεζόν. Ωστόσο, και σε μία άκρως προβληματική αγωνιστική περίοδο, οι «ερυθρόλευκοι» εξακολουθούν να «τρομάζουν» την περιβόητη «εξυγίανση», που με γοργά βήματα διαλύει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο διαιτητής Κατσικογιάννης είχε συγκεκριμένη αποστολή σε αυτό το ματς: να εξανεμίσει τις λιγοστές ελπίδες που είχε ο Ολυμπιακός για τη δεύτερη θέση και τα προκριματικά του Champions League. Το «κομάντο» από την Ήπειρο «έκλεισε τα μάτια» σε τέσσερα πέναλτι. Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία… Τέσσερα.

Σε ένα Πρωτάθλημα που κρίθηκε/θα κριθεί στις δικαστικές αίθουσες, δεν είναι απίθανο ως χώρα ύστερα από συμπρωτεύουσα να έχουμε και… συμπρωταθλητή. Τη μία εβδομάδα να γιορτάζει η μία και την επόμενη ο άλλος. Ο Ολυμπιακός πλήρωσε, σαφέστατα, και τα δικά του λάθη, όπως και την αλαζονεία από τη στιγμή που βρέθηκε από το -5 στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, «τορπιλίζοντας» μία συγκινητική προσπάθεια κόντρα σε όλους και όλα για να μην κάνουν «μουτράκια» παίκτες, οι οποίοι κάποτε δεν θα περνούσαν ούτε από έξω, από το αθλητικό κέντρο του Ρέντη. Και η πραγματικότητα είναι ότι ο Ολυμπιακός πάλεψε για τον τίτλο από την 6η μέχρι την 15η αγωνιστική. Και σε αυτό το «γκρουπ» αγώνων, φάνηκαν πολλά. Ποιοι αντέχουν, ποιοι έχουν τα κότσια να σηκώσουν το βαρύ φορτίο που είναι να υπερασπίζεσαι αυτά τα χρώματα. Και αν κάποιοι σταθούν στην κακή εμφάνιση στη Λεωφόρο με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός είχε τρεις κλασικές ευκαιρίες στο τελευταίο τέταρτο και ένα ακόμα πέναλτι που δεν του δόθηκε.

Είναι ημέρες περισυλλογής και αυτοκριτικής. Τι είχαμε, τι χάσαμε, τι πρέπει να κερδίσουμε ξανά. Να αξιολογήσουμε ξανά τα δεδομένα και να εκτιμήσουμε αυτά που είχαμε. Τα κεκτημένα. Γιατί έχουν κατακτηθεί με πολύ κόπο. Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να πρωταγωνιστεί. Έχει τα περισσότερα Πρωταθλήματα και τους περισσότερους τίτλους στην Ελλάδα. Δεν γίνεται να κατακτά διαρκώς ό,τι κινείται εντός συνόρων, αλλά όταν χάνει κάποιο τρόπαιο, αυτό πρέπει να γίνεται μέσα από μία φυσιολογική ροή πραγμάτων και καταστάσεων. Μέσα από μία συγκεκριμένη διαδικασία. Και αν είναι πραγματικά χειρότερος, ας χάσει. Πρώτα, όμως, πρέπει να έχεις εμφανίσει όλα σου τα «όπλα» στην αρένα, να φτάσεις στα όρια σου. Αυτό δεν έγινε στη σεζόν που διανύουμε. Όταν οι «εχθροί» σου δεν επιδιώκουν μόνο να σε ρίξουν από την κορυφή, αλλά επιθυμία τους είναι να σε εξοντώσουν και να σε δουν από την τρίτη θέση και παρακάτω, τότε ο δρόμος είναι ένας. Φουλ επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Ενίσχυση και προστασία.

Και για να το κλείσουμε.

Σε ποια… ζωή, θα πέρναγε στο «ντούκου» ένας «καμικάζι» που θα έβλεπε (γιατί τα είδε και τα τέσσερα) και δεν θα έδινε τέσσερα πέναλτι, στο ίδιο ματς, στον Ολυμπιακό; Αν ο Κατσικογιάννης διαιτητεύσει ξανά αγώνα της ομάδας, τότε, όντως, θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα.

Το καθαρό βλέμμα του Παναγιώτη Ταχτσίδη που συνέλαβε ο φακός του φωτορεπόρτερ του INTIME, Γιώργου Ματθαίου, αποτυπώνει την πραγματικότητα και θα «στοιχειώνει» από εδώ και πέρα όλα τα «πιόνια» του συστήματος της «εξυγίανσης». Ο Αλέξανδρος Κατσικογιάννης δεν έχει καν το θάρρος να κοιτάξει τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού στα μάτια και χαμηλώνει το δικό του βλέμμα σαν βρεγμένη γάτα. Η ντομπροσύνη και η λεβεντιά πάντα θα «νικούν» την ψευτιά και την κουτοπονηριά.

Το ελληνικό Πρωτάθλημα της σεζόν 2017-2018 σε μία φωτογραφία.