Στου γιαλού τα βοτσαλάκια…

Η κατάσταση στον σύλλογο είναι τραγική. Η διοίκηση δεν έχει μαντήλι να κλάψει, οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής παραμένουν απλήρωτοι και ο υποβιβασμός «έρχεται» με μαθηματική ακρίβεια. Ασχέτως τι λέει προς τα έξω ο κόουτς.

Όμως, χρήματα για τα ταξίδια υπάρχουν. Και όχι μόνο για την μεταφορά του ποδοσφαιρικού τμήματος στο νησί, αλλά και για την παραμονή του εκεί για μερικές μέρες. Αναγκαστικά δηλαδή, λόγω υποχρεώσεων.

Εκτός όμως, από τα έξοδα διαμονής, η αποστολή πρέπει να φάει και κάτι. Ατάιστος για τρεις μέρες δεν έμεινε κανείς ποδοσφαιριστής. Έχοντας, μάλιστα και αγώνα μπροστά του.

Επειδή, όμως, τα χρήματα δεν υπήρχαν και η διοίκηση αδυνατούσε να παράσχει την σίτιση, βρέθηκε… ξαφνικά ο άνθρωπος-κλειδί που κάλυψε την τρύπα. Απαιτούμενη βοήθεια ήταν αυτή. Εκεί στα βοτσαλάκια…

Και φαγητό και ποτό. Κομπλέ το μενού. Αφιλοκερδώς προφανώς. Η μήπως όχι;