Ο Ενές Καντέρ ουρλιάζει για ελευθερία. Ακούει κανείς;

«Δεν έχω δει τους γονείς μου εδώ και πέντε χρόνια. Φυλάκισαν τον πατέρα μου. Τα αδέρφια μου δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Μου ακύρωσαν το διαβατήριό μου. Υπάρχει ένταλμα για τη σύλληψη μου. Η οικογένειά μου δεν μπορεί να φύγει από την Τουρκία. Δέχομαι απειλές θανάτου κάθε μέρα. Μου έχουν επιτεθεί. Προσπάθησαν να με απαγάγουν στην Ινδονησία. Η ελευθερία δεν είναι δωρεάν».

Ο Ενές Καντέρ δεν σταματά να μιλά. Να ουρλιάζει. Την ίδια ώρα, οι υπόλοιποι τον παρατηρούν. Τον συμπονούν. Τον στηρίζουν.

Μόνο που ο ίδιος είναι μόνος. Μόνος εναντίον όλων. Και δεν δειλιάζει.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καντέρ ανήκει στην κατηγορία των «vocal» αθλητών. Αυτών που αναλαμβάνουν την ευθύνη να μιλήσουν.  Να τοποθετηθούν.

Μία δημοφιλής κάστα, η οποία ανθεί τα τελευταία χρόνια.

Μόνο που ο Καντέρ είναι και εκεί διαφορετικός.

Ασχολείται με θέματα που μπορεί να του κοστίσουν ακόμη και τη ζωή.

Από την ημέρα της τουρκικής εισβολής στη Συρία, οι απειλές προς τον Καντέρ έχουν πολλαπλασιαστεί.

Και είναι περισσότερο σκληρές από ποτέ. Αφορούν τον ίδιο. Τη ζωή του. Την οικογένειά του που ζει στην Τουρκία. Το περιβάλλον του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Τουρκία – Καντέρ: Πόσο «μικροί» είναι μπροστά του…

Δεν έχουν περάσει παρά μόνο λίγες ημέρες από τη φραστική επίθεση που δέχτηκε, έξω από ένα τέμενος στην πόλη της Βοστόνης.

Από υποστηρικτές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν!

«Πήγαινε στο τέμενος του πατέρα σου. Είσαι προδότης», ήταν μία από τις ατάκες που ειπώθηκαν. Ενδεχομένως η πιο… light από τις υπόλοιπες.

Ο ίδιος έστεκε εκεί. Τους παρατηρούσε. Και κατέγραφε τα πάντα στο κινητό τηλέφωνό του.

Δίχως φρουρούς. Τουλάχιστον φανερούς. Δίχως τη διάθεση να τρέξει και να κρυφτεί.

Ο Ενές Καντέρ είναι ελεύθερος. Την ίδια στιγμή, δεν είναι. Αυτό είναι το τίμημα.

Μπορεί να κινηθεί στα… στενά όρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά ούτε ρούπι πέρα από αυτά.

Ούτε καν στον Καναδά. Κάπως έτσι, όταν οι Σέλτικς θα πρέπει να ταξιδέψουν στο Τορόντο για το ματς με τους πρωταθλητές Ράπτορς, ο Καντέρ θα μείνει στη Μασαχουσέτη.

Δεν θα το διακινδυνεύσει. Όπως δεν το έκανε τον Ιανουάριο του 2019, όταν η πρώην ομάδα του, οι Νικς, αγωνίστηκαν στο Λονδίνο.

Σας το είπαμε, δεν του κουνάει ρούπι από την ασφάλεια των ΗΠΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Καντέρ αποκλειστικά στο Sportime.gr: «Γιάννη θέλω τη βοήθειά σου»

Και των Μπόστον Σέλτικς. Αυτούς θεωρεί ο Καντέρ ως την υπέρτατη ασπίδα προστασίας. Όσο βρίσκεται στο περιβάλλον της ομάδας, τίποτα (κακό) δεν πρόκειται να συμβεί.

Μη λησμονούμε πως η νέα σεζόν του NBA ξεκινάει σε λίγα 24ώρα. Και ο Καντέρ θα πρέπει να είναι συγκεντρωμένος (και) σε αυτή.

Ο Καντέρ συνηθίζει να μιλά κατά της πολιτικής Ερντογάν. Του δικτάτορα, όπως συνηθίζει να λέει.

Τις τελευταίες ημέρες έχει πάρει φόρα…

Ζητάει την παρέμβαση των ΗΠΑ σε όσα κάνει η Τουρκία στη Συρία.

Και δείχνει ένα διαφορετικό αθλητικό πρόσωπο.

Κανείς δεν μπορεί να λησμονήσει τους στρατιωτικούς χαιρετισμούς που έκαναν οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Τουρκίας, αλλά και ο γυμναστής Ιμπραίμ Τσολάκ.

Η δικαιολογία για την κίνησή τους είναι η αλληλεγγύη σε όσους πολεμούν.

Έμπλεξαν τον αθλητισμό με κάτι που δεν έχει θέση σε αυτόν. Και το έπραξαν στον χώρο… εργασίας τους. Το γήπεδο…

Ο Καντέρ δεν είναι ο Τούρκος που έχουμε συνηθίσει.

Έχει την… άνεση να το κάνει, αφού ζει σε μία ξένη χώρα. Και έχει χρήματα για να ζήσει μία ολόκληρη ζωή, δίχως άγχος.

Αλλά κάθε ώρα και στιγμή, πληρώνει το αντίτιμο.

Μία χαμένη πατρίδα. Μία χαμένη οικογένεια. Μία χαμένη ταυτότητα.

«Έχω να συναντήσω τους γονείς μου από το καλοκαίρι του 2015. Τότε, ήταν η τελευταία φορά που τους είδα από κοντά.

Από τότε έχουν συμβεί πολλά. Πιστεύω πως θα γίνουν περισσότερα.

Την πρώτη φορά που έφυγα, η μητέρα μου και ο πατέρας μου, μου ζήτησαν να προσέχω. Να είμαι καλός άνθρωπος και κάθε ημέρα να προσπαθώ να είμαι ο καλύτερος. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Κάτι παρόμοιο μου είπαν εκείνη τη φορά. Εκείνη την ημέρα, το καλοκαίρι του 2015», είχε πει σε μία παλιότερη συνέντευξή του ο Καντέρ.

Εκείνο το τίμημα που λέγαμε.

Ο 27χρονος σέντερ επιμένει. Και όπου σταθεί και όπου βρεθεί, εξηγεί πως δεν μετανιώνει για τίποτα.

Η επανάσταση έχει τίμημα. Και ο ίδιος επιθυμεί να το πληρώσει, ακόμη και αν είναι βαρύ.

«Ελευθερία»! Αυτή τη λέξη έγραψε στα υποδήματά του, πριν από έναν αγώνα προετοιμασίας των Μπόστον Σέλτικς.

Μία λέξη απλή. Για να ειπωθεί. Εξαιρετικά δύσκολο για να πραγματοποιηθεί.

Το καλοκαίρι ο Καντέρ θέλησε να προσφέρει κάτι στην κοινότητα. Οργάνωσε 30 καμπ για μπάσκετμπολ σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ.

Όλα δωρεάν. Και εμφανίστηκε σε όλα. Για την ακρίβεια σε όλα όσα έγιναν τελικά.

Μερικά από αυτά… κόπηκαν, μετά από διαμαρτυρίες Τούρκων που ζουν στις ΗΠΑ και έχουν μεγαλύτερη επιρροή από τον Καντέρ.

Αυτό προέταξε, θέλοντας να εμφανίσει τους υποκινητές της φραστικής επίθεσης που δέχτηκε έξω από το τέμενος στη Βοστόνη.

Σε ένα βίντεο που έδειχνε μία ομιλία ενός ανθρώπου, ο οποίος αναφερόταν στον Τούρκο αθλητή με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς.

Ο Ενές Καντέρ δεν θα σταματήσει να φωνάζει. Και να ζητάει ελευθερία. Πρώτα για τους άλλους. Και μετά για τον ίδιο.

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram