Super League: «Λουκούμι» και η πανδημία!

Έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια της παθογένειας για όσους συμμετέχουν. Και πιθανότατα τα όρια της (ψυχ)ασθένειας για όσους παρακολουθούν. Έχει κουράσει. Έχει ξεφτίσει. Έχει καταντήσει γραφικό.

Συσκέψεις της Super League. Συνεδριάσεις των επιχειρηματιών/ιδιοκτητών για το ποδόσφαιρο. Περιμένεις τουλάχιστον σε συνθήκες πανδημίας, σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης, αν όχι μια ομόνοια, τουλάχιστον ένα κοινό συμφέρον.

Βρε αδερφέ, με το ποδόσφαιρο ασχολούνται όλοι, δεν χρειάζεται αυτοί οι επιχειρηματίες, να ζητάνε και να αποβλέπουν στον προσπορισμό ή στο κέρδος, τουλάχιστον όμως να μην μπαίνουν μέσα, να μην βάζουν τα ίδια τους τα χέρια για να βγάλουν τα μάτια τους, να μην προκαλούν αηδία, αποστροφή, οτιδήποτε τέλος πάντων αρνητικό θέλετε στο κοινό που τους στηρίζει, στην πελατεία τους.

Καμία ελπίδα. Και κακώς ο τόσο μακροσκελής πρόλογος. Κανείς, συλλογικά είτε μεμονωμένα, δεν ενδιαφέρεται για το καλό του ποδοσφαίρου. Όπως τουλάχιστον το ορίζει είτε ο ρομαντισμός είτε η (κοινή) ωφέλεια.  Κανείς τους δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για να το κρατήσει πάνω από τον αφρό ακόμη και τώρα που ο ιός το πνίγει παγκοσμίως.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Φετφατζίδης: Η κρούση από τα ΗΑΕ και η επιθυμία του

Και αυτή είναι η εικόνα, η αίσθηση που δίνουν στη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, των φιλάθλων, εκτός των όσων συντάσσονται εγκεφαλικά και νοητικά με λογικές του «σας έκανε ο πρόεδρος, σας την είπε ο ιδιοκτήτης, τους τα έχωσε ο αντιπρόεδρος, τους βούλωσε ο εκπρόσωπος».

Τι αποφασίστηκε λοιπόν, έστω και κατά πλειοψηφία, και πρώτο πρώτο από την χτεσινή μαραθώνια σύσκεψη; Να αλλάξουν οι ποινές για όσες ομάδες δεν αδειοδοτούνται. Κατάσταση που μέχρι πέρυσι (και την τότε αλλαγή του ποινικού πλαισίου) επέσυρε υποβιβασμό, πλέον – εισηγήθηκε πως – δεν θα τιμωρείται ούτε καν με απόφαση βαθμών!

Κοινώς, μπορεί κάποια ομάδα, όποια ομάδα, να μην συγκεντρώνει τα απαιτούμενα για να πάρει άδεια και όμως να μην τιμωρείται γι’ αυτό. Προσοχή, δεν μιλάμε για άδεια σε λαϊκή, αλλά άδεια για να συμμετέχει σε ένα επαγγελματικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Δηλαδή, να μην πληροί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις και συνθήκες για να συμμετέχει όπως πρέπει σε ένα θεσμοθετημένο επαγγελματικό πλαίσιο.

Αυτό που αποφάσισε κοινώς χτες η Λίγκα των ιδιοκτητών των ομάδων του ελληνικού πρωταθλήματος ήταν πως δεν την ενδιαφέρει! Δεν την απασχολεί αν πληρούνται, αν δεν τηρούνται τα όσα απαιτούνται, επιβάλλονται, χρειάζονται (βάλτε όποιο ρήμα θέλετε) από τους συμμετέχοντες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Στέλνουν τον Μπουά στον Ολυμπιακό οι Ελβετοί

Κοινώς ακυρώνεται εμπράκτως η διαδικασία αδειοδότησης, που εξασφαλίζει ένα μίνιμουμ (ή και πολύ περισσότερο) νομιμότητας, διαφάνειας, ισότητας και αντικειμενικότητας συνθηκών προς τους έτερους συμμετέχοντες στο παιχνίδι, είτε αυτοί είναι οι πελάτες – φίλαθλοι, είτε αυτοί είναι οι χρηματοδότες – χορηγοί – τηλεοπτικά κανάλια είτε αυτοί είναι οι «υπάλληλοι» – συμπαίκτες ποδοσφαιριστές.

Τι να συζητήσουμε λοιπόν από εκεί και πέρα; Για το αν ξεκινήσει φέτος και πάλι το πρωτάθλημα ή αν ολοκληρωθεί; Για ποιον λόγο; Για να περισωθεί τι και για ποιον; Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, δεν έχει καμία απολύτως επίδραση. Οι αποφάσεις, το στιλ, το ύφος και η λογική επηρεάζουν πολύ περισσότερο το παρόν και κυρίως το μέλλον του ελληνικού πρωταθλήματος.

Δεν κινδυνεύει και δεν επηρεάζεται από την πανδημία. Φαίνεται άλλωστε από το πόσο η πανδημία απασχόλησε ουσιαστικά και χτες τους εκπροσώπους του. Το τραγικό είναι πως ούτε αυτές οι συνθήκες είναι ικανές να συμβάλλουν στο να αλλάξει ρότα. Για εμάς που το βλέπουμε, γιατί για όσους βαυκαλίζονται πως το εκπροσωπούν ακόμη και η πανδημία, ευκαιρία είναι στο φινάλε…