Τα νιάτα, οι αποδεσμεύσεις και η ναφθαλίνη

Μέσα στο λαβύρινθο των ειδήσεων των τελευταίων ημερών, έχουμε να συζητήσουμε και τα εξής: Ο Ολυμπιακός αποδέσμευσε τον Αρσενόπουλο.

Ο Παναθηναϊκός οδεύει ολοταχώς προς διαζύγιο με τον Καλαϊτζάκη. Η ΑΕΚ δεν αποδέσμευσε τον Ρογκαβόπουλο, αλλά από τη στιγμή που «φορτώνεται» με πολύ έμπειρους παίκτες αποβλέποντας στο «εδώ και τώρα» (είναι ολοφάνερο) παραμένει αμφίβολο πόσο σημαντικός θα είναι ο ρόλος του.

Μετρήστε μόνο πόσοι παίκτες θα βρίσκονται μπροστά του και θα καταλάβετε.

Ο Ολυμπιακός είχε προχωρήσει στην απόκτηση του Νίκου Αρσενόπουλου όταν ο μικρός άφηνε πολλές υποσχέσεις. Τον έδωσε δανεικό και στο Ψυχικό όπου πήρε αρκετό χρόνο στην Α2. Τη σεζόν 2019-2020 έκανε πολύ καλό δεύτερο μισό με την ομάδα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός στην Α2.

Αυτό που βγαίνει επίσημα είναι ότι… δεν τα βρήκαν! Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς δεν βρήκαν αλλά σίγουρα ο Ολυμπιακός δεν θα άφηνε ελεύθερο έτσι απλά τον Αρσενόπουλο.

Ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Γιώργο Καλαϊτζάκη το καλοκαίρι του 2015. Τότε οι «πράσινοι» τον είχαν προτιμήσει από τον Μωραϊτη και τον Ρογκαβόπουλο. Ο μικρός έπαιξε κι ένα χρόνο δανεικός στην Λιθουανία (Νεβέζις) και τελικά επέστρεψε. Αλλά…

Το συμβόλαιό του (120 χιλιάδες) είναι το πρώτο «αγκάθι» (βέβαια δεν ευθύνεται γι αυτό ο μικρός… Ας μην του το έδιναν). Μείωση δε δέχεται… Του ζήτησαν να πάει (πάλι) δανεικός, δεν το ήθελε. Του είπαν να είναι τρίτος πλέι μέικερ, αλλά εκείνος θέλει να είναι δεύτερος…

Το διαζύγιο είναι αναπόφευκτο αφού όπως βλέπετε δεν υπάρχει σύγκλιση πουθενά…

Όσο για τον Νίκο Ρογκαβόπουλο; Είναι ο παίκτης που (απ)έδειξε πέρυσι, όταν πήρε χρόνο, ότι μπορούσε να αποτελέσει το «αύριο» της ΑΕΚ. Παρότι η ομάδα είχε «φορτώσει» παίκτες μπροστά του και όταν έφυγε ο Σαντ-Ρος και υπήρχαν τραυματισμοί, βρήκε χώρο και χρόνο.

Φέτος το ρόστερ της ΑΕΚ είναι «φορτωμένο» μπροστά του, με παίκτες έμπειρους καθώς ο πρόεδρος και ο τεχνικός θέλουν το αποτέλεσμα. Ειδικά ο τεχνικός της ομάδας, στη διάρκεια της καριέρας του έχει αποδείξει ότι δεν είναι προτεραιότητά του να παράγει, όσο να πατάει στα σίγουρα.

Θα δώσει χώρο στον παίκτη που είναι η ελπίδα της ΑΕΚ (και του ελληνικού μπάσκετ); Ή θα πατήσει στην εμπειρία και τη «σιγουριά» των βετεράνων, μπαρουτοκαπνισμένων προκειμένου να εξαντλήσει τις πιθανότητες για την υπέρβαση;