Παναθηναϊκός: Μεγάλο συν το ότι απέφυγε τα αυτογκόλ!

Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλος οργανισμός. Πάντα θα υπάρχει πίεση, ανεξαρτήτως συνθηκών. Πάντα θα επιζητείται το κάτι παραπάνω. Μισό λεπτό, όμως. Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό και ίσα- ίσα που χτίζει χαρακτήρα και νοοτροπία. Αλλού ήταν το θέμα.

Είχα ξαναγράψει και παλαιότερα ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη από λόγια αλλά από πράξεις. Από σχέδιο… Που θα τον βάλει σε ένα δρόμο, σε μια συγκεκριμένη λογική.

Τώρα που το ρόστερ ολοκληρώθηκε, είμαστε σε θέση να διακρίνουμε κάποια πράγματα. Το κάναμε… Κατέθεσα την άποψή μου, αρκετά επιφανειακά, καθώς η θεωρία δεν έχει καμία αξία μπροστά στην πράξη. Και σε ό,τι έχει να κάνει με τον Παναθηναϊκό, με τα τόσα στοιχήματα και τη νέα τάξη πραγμάτων, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να περιμένεις.

Μέσα στο γήπεδο θα φανούν όλα. Και οι ισορροπίες και η δουλειά και η προοπτική. Το ότι η ομάδα, υπό δύσκολες συνθήκες, έκανε καλή δουλειά στη διάρκεια των μεταγραφών, το κατάλαβαν όλοι. Ναι, υπήρξαν και αστοχίες. Σίγουρα, θα υπάρχει και κάτι… καλύτερο. Πάντα ισχύει αυτό. Όμως λάθη, αστοχίες, αβλεψίες γίνονταν ακόμα κι όταν στον Παναθηναϊκό υπήρχαν… εκατομμύρια για ξόδεμα. Ακόμα και για το περιττό.

Τώρα δεν περισσεύει τίποτα. Τόσο- όσο.

Στο παρκέ, λοιπόν, θα φανούν όλα. Αν και θεωρώ ότι το μεγαλύτερο συν του νέου Παναθηναϊκού είναι ότι κανείς δεν πετάει στα σύννεφα. Ούτε οι οπαδοί.

Σε συζητήσεις μπορείς να καταλάβεις την ανησυχία τους. Πιθανότατα και κάποιες ενστάσεις. Όμως σε γενικές γραμμές παραδέχονται ότι έγινε αξιοπρεπέστατη προσπάθεια.

Είχα γράψει παλαιότερα ότι χωρίς τα αυτογκόλ ο κόσμος θα στηρίξει. Το ευχάριστο είναι ότι ο Παναθηναϊκός απέφυγε τα… αυτογκόλ. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό προκειμένου να θεμελιωθεί σχέση εμπιστοσύνης με τον κόσμο. Που θέλει αλήθεια και όχι πυροτεχνήματα που αφορούν το… τώρα!

Ακόμα και κάποια σποραδικά σημάδια αποπροσανατολισμού και απόπειρες προπαγάνδας που εμφανίστηκαν από… γνωστούς/άγνωστους, σύντομα εξαφανίστηκαν μέσα στη γενική χλεύη και αποδοκιμασία. Μια πολύ μεγάλη γενιά του Παναθηναϊκού, γαλουχήθηκε μπασκετικά με τέτοιο τρόπο ώστε ν’ αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Κι απέχει από τη νεότερη- αποτελεί μειοψηφία- που βασίστηκε σε άλλα πράγματα. Περισσότερο στα λόγια παρά στα έργα.

Το μεγάλο εφόδιο του φετινού Παναθηναϊκού θα είναι ότι δεν… αεροβατεί. Από μόνο του δεν τον οδηγεί στα ουράνια. Όμως η αυτογνωσία και η ειλικρίνεια αποτελούν βασικά συστατικά ώστε να δημιουργηθεί κάτι υγιές.

Σαφώς προτιμότερο από τον… κακό χαμό, το κυνήγι ανεμόμυλων, την κατασκευή εχθρών που δήθεν επιβουλεύονται τα έξι αστέρια.

Αλλά και την οριοθέτηση στόχων ανέφικτων που απλώς λειτουργούσαν ως παγίδες στην ομάδα.