Σαν σήμερα: Πρεμιέρα για τη ταινία του Νίκου Κούνδουρου «Ο Δράκος» (vid)
Σαν σήμερα, 4 Μαρτίου του 1956 κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η ταινία του Νίκου Κούνδουρου, «Ο Δράκος».Σαν σήμερα, 4 Μαρτίου του 1956 κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η ταινία του Νίκου Κούνδουρου, «Ο Δράκος».
Σαν σήμερα: Την τέταρτη μέρα του Μαρτίου, του έτους 1956 κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους μια από τις μεγαλύτερες δραματικές ταινίες, «Ο Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου ενώ συμμετείχε ως πρωταγωνιστής ο αείμνηστος ηθοποιός, Ντίνος Ηλιόπουλος.
Εμπορικά, ο «Δράκος» γνώρισε μεγάλη αποτυχία, όμως με το πέρασμα του χρόνου καταξιώθηκε ως ένα από τα αριστουργήματα του ελληνικού σινεμά. Ο Νίκος Κούνδουρος είχε σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία μόλις δύο χρόνια νωρίτερα: Το 1954, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του σκηνοθετώντας τη «Μαγική Πόλη», στην οποία είναι ιδιαίτερα εμφανείς οι επιρροές που του άσκησε το νεορεαλιστικό κίνημα.
Μέχρι σήμερα, πάντως, ο «Δράκος» θεωρείται από πάρα πολλούς ως το καλύτερο ελληνικό φιλμ όλων των εποχών. Με τον «Δράκο», ο Κούνδουρος καθιερώθηκε στο ελληνικό κινηματογραφικό στερέωμα. Ακολούθησαν οι ταινίες «Οι παράνομοι» (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963), «Το πρόσωπο της Μέδουσας» (1967), «Τα τραγούδια της φωτιάς» (1974), το «1922» (1978), το «Μπορντέλο» (1984), το «Μπάιρον: Μπαλάντα για ένα δαίμονα» (1992), «Οι φωτογράφοι» (1998) και εσχάτως «Το πλοίο» (2011). Επίσης, ο Νίκος Κούνδουρος είχε γυρίσει τρία τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ: την «Ιφιγένεια εν Ταύροις», την «Αντιγόνη» και το «Ελληνιστί Κύπρος».
Το σενάριο υπογράφει ο Ιάκωβος Καμπενέλλης, με την ταινία να πρωτοεμφανίζεται στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας.
Όταν προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες το 1956 αντιμετώπισε εμπορική αποτυχία αλλά και επιθετικότητα μεγάλης μερίδας του τύπου. Είναι χαρακτηριστικό πως οι εφημερίδες της εποχής «Εστία» και «Αυγή», κατηγόρησαν την ταινία ως ανθελληνική ζητώντας την επέμβαση του εισαγγελέα.
«Ο Δράκος» αναγνωρίζεται σήμερα ως μία από τις πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου που συνδυάζει στοιχεία από τον ιταλικό νεορεαλισμό, τον γερμανικό εξπρεσιονισμό αλλά και το Φιλμ νουάρ. Ανάμεσα στα προτερήματα της ταινίας που θεωρήθηκε ως μια από τις καλύτερες στο είδος της είναι και η μουσική επένδυση, έργο του Μάνου Χατζιδάκι.