Θα ξαναδούμε ελληνική ομάδα στο φάιναλ φορ;

Το φάιναλ φορ στην Κολωνία ανοίγει τις πύλες του σε λίγες ώρες και οι Έλληνες θα απολαύσουμε κάτι που αγαπήσαμε πολύ αφού είχαμε συνηθίσει να έχουμε εκπρόσωπο.

Για 3^η συνεχόμενη διοργάνωση δε θα υπάρξει σε φάιναλ φορ της Euroleague ελληνική εκπροσώπηση. Όχι άδικα…Οι ομάδες μας έχουν μείνει πίσω πλέον κι… αγκομαχούν στον ανήφορο. Για τελευταία φορά εμφανίστηκε σε φάιναλ φορ ο Ολυμπιακός το 2017 στην Πόλη κι έπαιξε στον τελικό. Ο Παναθηναϊκός έχει να δηλώσει παρουσία από το 2012. Τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Παρεμπιπτόντως η Ελλάδα είναι δεύτερη σε συμμετοχές σε φάιναλ φορ με 28. Μόνο η Ισπανία έχει περισσότερες (35) ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται μακριά. Η Ιταλία έφτασε στις 21 ενώ η Ρωσία έχει τις 20 συμμετοχές της ΤΣΣΚΑ!

Το ερώτημα είναι το εξής: Υπάρχει προοπτική να ξαναδούμε ελληνική ομάδα σε φάιναλ φορ; Διότι είναι γεγονός ότι η φετινή σεζόν ήταν πέρα για πέρα απογοητευτική. Τόσο για τον Ολυμπιακό που σίγουρα περίμενε κάτι παραπάνω αλλά όπως αποδείχθηκε δεν το άξιζε. Όσο και για τον Παναθηναϊκό που ναι μεν δεν είχε αξιώσεις αλλά και πάλι η συνολική του εικόνα ήταν σκέτη απογοήτευση.

Για να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα θα πρέπει να υπολογίσουμε ορισμένες παραμέτρους. Πρώτον, το εγχώριο πρωτάθλημα δεν είναι πλέον ποιοτικό ή ελκυστικό! Στα 90ς όπου κυριαρχούσαν οι ελληνικές ομάδες σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είχαμε καλύτερο πρωτάθλημα και φυσικά περισσότερα χρήματα. Ακόμα και μεγάλοι σταρ από τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη έρχονταν να παίξουν σε μικρομεσαίες ελληνικές ομάδες. Τότε ήταν τιμή και σούπερ βιογραφικό το να παίζεις στην Ελλάδα. Σου ανέβαζε με μιας το συμβόλαιό του. Ήταν το Ελ Ντοράντο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Πλέον δεν υπάρχουν τα χρήματα. Η πλειοψηφία των ομάδων είτε χρωστάει είτε φυτοζωεί στην καλύτερη περίπτωση.

Παράλληλα οι μόνιμοι εκπρόσωποι στην Euroleague ζουν το δικό τους μνημόνιο. Τα χρήματα δεν είναι όπως παλιά, σε κανένα σημείο. Και το κυριότερο είναι ότι δεν αποτελούν ελκυστικό προορισμό για ξένους παίκτες. Πολύ δύσκολα βρίσκεις πλέον ξένους από το πάνω ράφι. Η Ελλάδα δεν είναι η πρώτη επιλογή.

Στους Έλληνες παίκτες υπάρχει «λειψανδρία» σε ό,τι αφορά σε προσωπικότητα και ηγετικά χαρακτηριστικά. Κι αυτό επίσης έχει επηρεάσει.

Αν υπάρχει ελπίδα; Φυσικά… Αρκεί και οι δύο ομάδες να μάθουν να λειτουργούν σωστά. Να αναπτύξουν το τμήμα scouting, να βάλουν μπρος για ένα συγκεκριμένο μοντέλο μπάσκετ, να δουλέψουν στο marketing, να αναπτύξουν επαφή με τον φίλαθλο/πελάτη και να τον σέβονται, να φτιάξουν κάτι όμορφο. Δεν είναι δύσκολο… Δουλειά θέλει και όραμα.

Ένα όραμα που όταν… έρεε το χρήμα, δεν υπήρχε. Αλήθεια από τα τόσα δισεκατομμύρια που έπεσαν στο μπάσκετ της δεκαετία του ’90, πόσα απορροφήθηκαν σε τομείς όπως οι προαναφερόμενοι; Ή πόσα γήπεδα (ιδιόκτητα) φτιάχτηκαν;

Το πολύ χρήμα «τύφλωσε» καθώς έδινε άνεση κι έκοψε ο όραμα. Κάποια στιγμή θα έκλεινε η κάνουλα…

Νομίζω όμως ότι δώσαμε τη δική μας απάντηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Όλα τα νέα πριν τους ημιτελικούς στην Κολωνία

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο Σπανούλης παραμένει φιλόδοξος, ο Πιτίνο έκανε ματ