Euro 2020 – Λουίς Ενρίκε: Το 1994 μάτωσε από την αγκωνιά του Τασότι, τώρα θέλει αυτός να «πονέσει» την Ιταλία

Πόνεσε κάποτε, μεταφορικά και κυριολεκτικά, εξαιτίας της Ιταλίας. Τώρα, ο Λουίς Ενρίκε φιλοδοξεί να οδηγήσει την Ισπανία σε (ακόμα μια) ρεβάνς.

Αν δεν ματώσει δεν είναι φάουλ; Στα 90s ούτε καν αυτό δεν ίσχυε πάντα. Με τη μύτη να τρέχει αίμα βάφοντας κόκκινη τη λευκή του τη φανέλα, ο Λουίς Ενρίκε φώναζε έξαλλος και πονεμένος προς το διαιτητή. Αυτός και… χαρτομάντηλο να ‘χε, δεν θα του το έδινε. Τόσο ασυγκίνητος. Ήταν το 1994, ήταν το Μουντιάλ των ΗΠΑ. Μία άλλη εποχή, στην οποία το VAR δεν υπήρχε καν ως σκέψη. Ο Μάουρο Τασότι μόλις είχε κάνει ένα κόλπο α λα… ιταλικά στον Ισπανό τότε διεθνή άσο, στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης. Γλιτώνοντας δίχως ποινή. Ούτε κάρτα, ούτε πέναλτι. Αργότερα θα «έτρωγε» 8 αγωνιστικές από τη FIFA. Επί της ουσίας, ούτε γάτα ούτε ζημιά γι’ αυτόν και την ομάδα του. Το ματς έμεινε στο 2-1 υπέρ των «ατζούρι», οι οποίοι συνέχισαν έτσι στα ημιτελικά. Η Ισπανία, κατά την πάγια τότε κακή συνήθειά της, τελείωνε νωρίς από ακόμα ένα μεγάλο τουρνουά. Εν προκειμένω τουλάχιστον, είχε δικαιολογία.

Η λογική πάνω από το συναίσθημα

Ο Λουίς Ενρίκε δεν κράτησε κακία στους Ιταλούς για όσα έγιναν τότε. Ίσα ίσα, δούλεψε αργότερα και στη χώρα τους. Βασικά, από εκεί ξεκίνησε την καριέρα του ως πρώτος προπονητής (Ρόμα, 2011-12). Ποιος ξέρει, ίσως η αδικία και ο πόνος εξαιτίας εκείνης της αγκωνιάς του Τασότι να αναβιώσουν μέσα του όταν θα αντικρίσει απόψε στο «Γουέμπλεϊ» τις φανέλες της «σκουάντρα ατζούρα». Αν και, νομίζουμε, καμία ταραχή δεν θα επηρεάσει τη σκέψη του. Δεν είναι άνθρωπος που άγεται και φέρεται από τη στιγμή. Σκέφτεται πολύ καλά τι πράττει, βάζει πάντα τη λογική, όπως αυτός την αντιλαμβάνεται, μπροστά από το όποιο συναίσθημα. Αν δεν είχε τέτοια τόλμη, δεν θα είχε κάνει κάτι το αδιανόητο για τους προκατόχους του, ήτοι να αναχωρήσει για ένα μεγάλο τουρνουά δίχως παίκτη της Ρεάλ Μαδρίτης στην αποστολή. Δεν θα είχε επίσης «πετάξει» το δικαίωμα να πάρει μαζί του 26 παίκτες και όχι 23, «δεν χρειάζομαι τόσους» όπως εξήγησε κόντρα στο πνεύμα του «μάζευε κι ας είναι και ρώγες» που καλλιεργεί ως συνθήκη η επέλαση του κορονοϊού. Αναγκάστηκε πάντως, και πήρε κάποια προληπτικά μέτρα, έχοντας stand by παίκτες της Κ21,

Τέταρτη συνεχόμενη φορά

«Είναι η δουλειά μου να είμαι leader, να παίρνω τις αποφάσεις, όσο δύσκολες και αν είναι», σκιαγραφεί την αποστολή του. Η δικιά του Ισπανία έχει φτάσει ως τα ημιτελικά με μόλις μία νίκη σε 90λεπτο (σε 5 ματς), αλλά δεκάρα δεν δίνει για τους όποιους αστερίσκους μπαίνουν για να μειώσουν το επίτευγμα. Απολαμβάνει το ότι επαναφέρει την εθνική ομάδα της πατρίδας του σε ρόλο πρωταγωνιστή και έχει βάλει στόχο την κούπα, «εδώ που φτάσαμε θα ήταν γελοίο να μην το σκεφτόμαστε» για να αναπαράγουμε τα λόγια του. Κι έπειτα, η «φούρια ρόχα» έχει πάψει να νιώθει μειονεκτικά απέναντι στην Ιταλία, όπως στα 90s. Την απέκλεισε στα προημιτελικά το 2008 στο δρόμο για την κατάκτηση του Euro, τη διέλυσε και τέσσερα χρόνια αργότερα, στον τελικό της ίδιας διοργάνωσης, με το εμφατικό 4-0. Ναι, το 2016 ξανά βγήκαν από πάνω οι «ατζούρι» σε μεταξύ τους νοκ άουτ, αλλά δεν υπάρχει πια «πελατειακή σχέση». Στην 4^η σερί φορά που ανταμώνουν σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, η Ισπανία έχει από πολύ καιρό κάνει τη μετάβαση από τα αίματα στο… έμαθα.

Διαβάστε επίσης

Πώς ο Ρομέλου Λουκάκου «χάλασε» τη μεταγραφή του Ζερεμί Ντοκού στη Λίβερπουλ!

Μετάλλαξη Δέλτα: Ο απίθανος τρόπος με τον οποίο μπορείτε να κολλήσετε

Η Ραφαέλα Καρά ήταν η Μεγάλη Κυρία στα παιδικά μας πάρτι (Vid)