Σέρχιο Αγουέρο: Το «αντίο» ήταν πρόωρο, αλλά η καριέρα του γεμάτη όσο ελάχιστες

Το «αντίο» του Σέρχιο Αγουέρο στα γήπεδα είναι πρόωρο, αλλά διαθέτει την κάλυψη της παρηγοριάς ότι η καριέρα του ήταν γεμάτη όσο λίγες.

Είναι πάντα στενάχωρο να σταματάει την μπάλα ένας σπουδαίος παίκτης. Είναι ακόμα περισσότερο (στενάχωρο) όταν αυτό γίνεται αναγκαστικά. Νωρίτερα, για λόγο υγείας. Δεν ορίζουμε όμως τη μοίρα μας και αυτή έλαχε στον 33χρονο Αργεντινό.

Με δάκρυα στα μάτια συνεπώς και εξαιτίας προβλήματος στην καρδιά είπε το πρόωρο «αντίο». Χωρίς ποτέ να μάθουμε τι θα μπορούσε να προσφέρει στην Μπαρτσελόνα. Στην οποία πήγε το περασμένο καλοκαίρι αποχαιρετώντας τη Μάντσεστερ Σίτι – την ομάδα της οποίας άλλαξε την ιστορία.

Και κοίτα τα σημάδια

Το είχαμε γράψει και τότε στο Sportime. Όταν δηλαδή άφησε τους «πολίτες». Συγκεκριμένα, αναφέραμε τα εξής: «Το τέλος είναι κάπως στενάχωρο, εντελώς ξένο με τα μέχρι πρότινος. Ας μην μείνει η τελευταία γεύση. Δεν είναι δίκαιο. Ας θυμόμαστε όλοι τα πάμπολλα καρέ με τον Αργεντινό να πανηγυρίζει, με τα χέρια υψωμένα, με το χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπό του και τις καρδιές όσων αγαπούν το σπορ».

Δεν θα αλλάξουμε ούτε ένα κόμμα. Δεν διάλεξε το φινάλε, αλλά είχε φροντίσει να τα έχει κάνει όλα τόσο σωστά ώστε να μην είναι αυτό που τον ορίζει.

Δεν πειράζει που δεν εκπληρώθηκε η προσδοκία της νέας αρχής, της αφετηρίας στη Βαρκελώνη. Όλα στραβά κι ανάποδα του πήγαν στο «Καμπ Νόου». Ονειρευόταν να παίξει συμπαίκτης με τον Λιονέλ Μέσι, όπως στην Εθνική τους ομάδα, απατηλό αποδείχτηκε με το φευγιό-σοκ του «Λίο» για την Παρί Σεν Ζερμέν. Και κοίτα τα σημάδια που λένε…

Ο Αγουέρο θα γυρίσει τη σελίδα

Το καλό είναι ότι ο Αγουέρο έχει από καιρό συμφιλιωθεί με το αναπόφευκτο του τέλους. Το έλεγε πάντα: «Συμβαίνουν πράγματα στη ζωή και πρέπει να τα ζεις, καλά ή κακά». Μία ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων που θα τον βοηθήσει τώρα να ξεπεράσει πρόσωπα και πράγματα. Να γυρίσει σελίδα, καταπώς το λέμε.

Θα μπορέσει να απολαύσει χωρίς τύψεις ή δεύτερες σκέψεις τα αγαπημένα του μπάρμπεκιου – και στην Αργεντινή τα κάνουν γενναία, α λα ελληνικά! Μπορεί επίσης να πάει σε περισσότερες συναυλίες, η μουσική είναι ένα από τα μεγάλα του πάθη και είναι πολύ φίλος με τον Κολομβιανό τραγουδιστή, Maluma.

Γενικώς είναι ένας άνθρωπος που πείθει ότι δεν θα μείνει κολλημένος στο παρελθόν, αλλά θα ζήσει την επόμενη μέρα του, όποια κι αν αυτή είναι.

Μια καριέρα μαγική, μια καριέρα πλήρης 

Κι έπειτα, σε 18 χρόνια στα γήπεδα έζησε πράγματα που άλλοι δεν θα έβλεπαν σε… 18 ζωές.  Έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο μόλις ένα μήνα μετά τα 15α γενέθλιά του, με τη φανέλα της αγαπημένης του Ιντεπεντιέντε. Έγινε διεθνής στα 18 του, στην ίδια ηλικία πήρε και τη μεγάλη μεταγραφή για την Ατλέτικο Μαδρίτης. Έπαιξε πέντε χρόνια με τους «κολτσονέρος» κερδίζοντας το Europa League του 2010 και το Σούπερ Καπ Ευρώπης.

Κι ύστερα ήρθε η Μάντσεστερ Σίτι. Το blockbuster. Τίτλοι (5 Πρωταθλήματα, 6 Λιγκ Καπ, 1 Κύπελλο, 3 Community Shield), το γκολ του τίτλου του 2012 που αποτίναξε οριστικά και αμετάκλητα την ταμπέλα του λούζερ από την αγγλική ομάδα. Λέγεται και ποδοσφαιρική αθανασία.

Κι έπειτα, γιατί να μην δούμε ως τελευταία του εικόνα το γλέντι-λύτρωση, δίπλα στον Μέσι, μετά την εκπλήρωση του μεγάλου απωθημένου; Του Κόπα Αμέρικα του περασμένου καλοκαιριού με την αγαπημένη του Αργεντινή; Κι ας αγωνίστηκε λίγο στη διοργάνωση. Κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει το μερίδιο για την επιτυχία. Έστω ως προεργασία. Αναμφίβολα ως φυσική παρουσία.