Φαγωθήκατε ο Άρης να κερδίσει τον Ολυμπιακό, γιατί κλαίγεστε πάλι;
Ο Αλέξανδρος Κωτάκης γράφει για τους κωλοτούμπες τους οποίους εξέθεσε ο Άρης μετά τη μεγάλη νίκη επί του Ολυμπιακού.Δεν τους πιάνεις πουθενά. Χάνει, κερδίζει, φέρνει ισοπαλία ο Άρης με τον Ολυμπιακό το ματς είναι ύποπτο. Όταν οι ομάδες τους νομίζουν ότι πάνε για πρωτάθλημα ο Άρης πρέπει να κόβει βαθμούς από τον Ολυμπιακό. Όταν αργότερα στη σεζόν αγκομαχούν ακόμη και για να βγουν στην Ευρώπη (όπως συμβαίνει τώρα) ο Άρης πρέπει να χάνει από τον Ολυμπιακό.
Ε, όχι μάγκες δεν πάει έτσι. ο «Θεός του πολέμου» δεν θα κερδίσει/χάσει/φέρει ισοπαλία για εσάς, αλλά για τον εαυτό του. Παίζει για εκείνον και τον κόσμο του. Όταν μπορεί να κερδίσει, θα κερδίσει, όταν δεν μπορεί θα χάσει.
Ό,τι κάνει αυτός ο σύλλογος το κάνει καθαρά εδώ και 108 χρόνια. Μακάρι να είχε τη δύναμη που έχετε εσείς και να μπορούσε να προστατέψει τον εαυτό του από το σκοτεινό ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό είναι και το διαχρονικό παράπονο των Αρειανών.
Άλλωστε ότι έπεσε τρεις φορές λέει πολλά. Άλλοι σωθήκαν με πολιτικές παρεμβάσεις και τροπολογίες. Ποτέ αυτός ο σύλλογος γιατί δεν είχε τους παράγοντες έτσι κι αλλιώς. Αποδείχθηκε για πολλοστή φορά και από την υπόθεση Λάσκοφ, μία από τις μεγαλύτερες αλλοιώσεις που έχουμε δει ποτέ.
Το ποιες ομάδες ευνοούνται τα τελευταία χρόνια το βλέπουμε. Οσο για τον Ολυμπιακό έχουμε πει ότι είναι διαχρονικά ο μεγαλύτερος εχθρός του Άρη. Ελάχιστα είναι τα ματς την τελευταία 25ετία που δεν έχει ευνοηθεί από πολύ έως λίγο απέναντι στους Θεσσαλονικείς. Ακόμη και χθες χαρίστηκε καθαρή δεύτερη κάρτα, ενώ στον πρώτο γύρο υπήρξαν τρεις περιπτώσεις πέναλτι, εκ των οποίων δύο ήταν μαρς.
Οσο για τα 24 ματς στα οποία ο Άρης που δεν κατάφερε να κερδίσει την τελευταία 12ετία είναι πολύ απλή η εξήγηση για όσους παρακολουθούν την εξέλιξη της ομάδας.
Μετά το 2010 που είχε έρθει η νίκη με τον Έκτορ Κούπερ οι «κιτρινόμαυροι» μπήκαν σε μια φθίνουσα πορεία. Ουσιαστικά φυτοζωούσαν αφού πάλευαν να μείνουν στην κατηγορία. Πώς να κερδίσουν τον Ολυμπιακό; Στη συνέχεια, το 2014 ακολούθησαν τέσσερα μαύρα χρόνια με δύο παρουσίες στη Γ Εθνική κι ακόμη δύο στη Β. Κατόπιν ήρθε η επιστροφή στη μεγαλύτερη κατηγορία και το φυσιολογικό είναι να χρειαζόταν χρόνος έως ότου οι Θεσσαλονικείς χτίσουν ομάδα η οποία να κερδίζει, όχι μόνο τον Ολυμπιακό, αλλά και τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό.
Ολο αυτό ζυμώθηκε και πλέον ο Άρης είναι εδώ, είναι διεκδικητικός και τους νικάει όλους. Γιατί φέτος τους νίκησε όλους τους υπόλοιπους μεγάλους στο Βικελίδης. Κάποιοι θέλουν να κερδίζει τον Ολυμπιακό, αλλά να μην βγαίνει στην Ευρώπη.
Το μεγαλύτερο κέρδος προέκυψε από τις χθεσινές αναλύσεις των δημοσιογράφων των άλλων ομάδων και ειδικά του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Ενώ οι ομάδες τους είχαν κερδίσει οι ίδιοι ήταν σαν «Μεγάλη Παρασκευή». Και μιλούσαν συνεχώς για τη μεγάλη νίκη του Άρη επί του Ολυμπιακού και το φορμάρισμα που έχει.
Τους έβλεπες να αντιμετωπίζουν τον Αρη λες και είναι 6-7 βαθμούς μπροστά και όχι να υπολείπεται 1 βαθμό της «Ένωσης» και να είναι μόλις 3 βαθμούς μπροστά από το «τριφύλλι».
Έφτασαν να χαρακτηρίζουν σπουδαίες τις νίκες επί του Ατρομήτου και του Αστέρα, λες και Η σύγκριση όμως ήταν αναπόφευκτη. Στο κρας-τεστ πριν τα πλέι οφ για τους τρεις, ο Άρης και έπαιξε με τον δυσκολότερο αντίπαλο της λίγκας και την πειστικότερη εμφάνιση πραγματοποίησε. Εν αντιθέσει με τους «πράσινους» και τον «δικέφαλο» που κέρδισαν με τα χίλια ζόρια.
Μεγάλη υπόθεση να σε χρίζει φαβορί ο αντίπαλό σου, απόρροια της τρομερής αύρας που έχτισες τις τελευταίες εβδομάδες με τις τρεις νίκες και την επιστροφή των βαθμών. Πρέπει όμως να το αποδείξεις και στα πλέι οφ.
ΥΓ: Φαγωθήκατε λοιπόν ο Άρης να κερδίσει τον Ολυμπιακό. Ε, μείνετε τώρα εκτός Ευρώπης.
ΥΓ1: Πολύ σημαντικό το πως θα διαμορφωθεί πρόγραμμα των πλέι οφ. Με καλή εκκίνηση ο Άρης θα τους «κόψει τα πόδια» από νωρίς.