Κυβέρνηση: Έκανε «τέχνη» τον εξαναγκασμό στην υγεία – Προσωπικός γιατρός για όλους, αλλιώς χρηματική τιμωρία!

Το δόγμα της έμμεσης υποχρεωτικότητας και του εξαναγκασμού, ακόμα και στην ιατρική φροντίδα εφαρμόζει η κυβέρνηση, με το υπουργείο Υγείας να επιχειρεί να… επιβάλλει τον νέο θεσμό του «προσωπικού γιατρού» μέσω κινήτρων και «τσουχτερών» αντικινήτρων.

Για όσους επιλέξουν να αδιαφορήσουν για την… επινόηση Πλεύρη – Γκάγκα, η υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ προβλέπει βαρύτατα «πρόστιμα» (υπό τη μορφή αυξημένης συμμετοχής) στις φαρμακευτικές δαπάνες, μη προτεραιότητα στον προγραμματισμό επισκέψεων σε τακτικά εξωτερικά ιατρεία, πρόσθετη συμμετοχή στις εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις και πράξεις άλλα και στα νοσήλια.

Συγκεκριμένα από 1η Οκτωβρίου 2022 όσοι δεν εγγραφούν σε προσωπικό γιατρό θα πληρώνουν:

-Πρόσθετη συμμετοχή 10% στην αγορά των συνταγογραφούμενων φαρμάκων

-Πρόσθετη συμμετοχή 10% επιπλέον του καθορισμένου κατά περίπτωση ποσοστού συμμετοχής τους στις εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις και πράξεις, στα νοσήλια σε ιδιωτικές κλινικές και στις λοιπές παροχές, κατά ποσοστό 10% επιπλέον του καθορισμένου κατά περίπτωση ποσοστού συμμετοχής τους.

Ενώ από την 1η Ιανουαρίου 2023, όσοι πολίτες δεν έχουν εγγραφεί σε προσωπικό γιατρό θα πληρώνουν ακόμα 10% επιπλέον συμμετοχή σε φάρμακα, εξετάσεις και νοσήλια, δηλαδή, συνολικά 20% «φόρος»… παρακοής στην κυβέρνηση!

Με συνταγή… πανδημίας οι αλλαγές στην Υγεία

Με λίγα λόγια έχουμε την εφαρμογή ενός μέτρου μέσω απροκάλυπτου εξαναγκασμού σαν να είναι οι ασφαλισμένοι αγελαίο πλήθος που άγεται και φέρεται με «καρότο και μαστίγιο» κινήτρων και αντικινήτρων. Μόνο σεβασμό προς τον πολίτη δεν δείχνει μια τέτοια προσέγγιση, για κάθε μεταρρύθμιση που θέλει να περάσει η κυβέρνηση.

Αντί να πραγματοποιηθεί μια σοβαρή ενημέρωση για τα τυχόν οφέλη και τους λόγους που θα πρέπει κάποιος να εγγραφεί σε προσωπικό γιατρό, το υπουργείο Υγείας καταφεύγει στην εύκολη «λύση», δηλαδή το να πλήξει άμεσα την «τσέπη» του ασφαλισμένου.

Η κυβέρνηση φαίνεται πως… λάτρεψε τις μεθόδους εξαναγκασμού κατά την περίοδο της πανδημίας, και επιλέγει να τις ακολουθήσει και σε άλλους τομείς. Μετά τα πιστοποιητικά και τις απαγορεύσεις εισόδου, την εκδίωξη των υγειονομικών, τα αλλεπάλληλα υποχρεωτικά τεστ στην εργασία, τα υγειονομικά πρόστιμα στους άνω των 60 και όλα τα άλλα μέτρα απολυταρχισμού, τώρα εφαρμόζεται η ίδια τακτική και στο να αναγκαστεί ο κόσμος να… συμμορφωθεί με την πραγματικότητα του προσωπικού γιατρού.

Όπως και στην πανδημία είχαμε την – ντροπιαστική για τη δημοκρατία μας – αναγνώριση των πολιτών δύο ταχυτήτων, έτσι και στις μεταρρυθμίσεις της υγείας ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με την καθιέρωση μιας λογικής ασφαλισμένων δύο κατηγοριών. Δηλαδή όσων ακολουθούν πιστά τις «εφευρέσεις» του υπουργείου και απολαμβάνουν «προνόμια», και όσων δεν τις ακολουθούν και άρα αντιμετωπίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας.

Αν η κυβέρνηση αφιέρωνε στην ενημέρωση των πολιτών έστω το ένα δέκατο του χρόνου και του κόστους που δίνει για να συντηρεί το επικοινωνιακό προφίλ της, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να επιβληθεί με εξαναγκασμούς το οτιδήποτε, εφόσον θα ήταν για το συμφέρον του λαού…