Άρης: Αγνώριστος στην άμυνα, αναποτελεσματικός στην επίθεση, αλλά ζωντανός για την πρόκριση

Το Μακάμπι – Άρης 2-0, είναι από τα παιχνίδια του Άρη που σε κάνουν να δυσφορείς και να μην ξέρεις από πού να τα πιάσεις.

Από την πολύ κακή αμυντική λειτουργία που ήταν το μεγάλο «όπλο» της ομάδας τα τελευταία χρόνια;

Από την αναποτελεσματικότητα στην επίθεση, εκεί που ο Άρης έκανε αρκετές κλασικές ευκαιρίες, αλλά τις σπατάλησε όλες; Με αποκορύφωμα φυσικά το απίστευτο χαμένο τετ α τετ του Καμάτσο από το οποίο αν γινόταν το 2-1 η ρεβάνς θα είναι ένα τελείως διαφορετικό έργο;

Ή από τον Χουλιάν Κουέστα που με τη μεγαλειώδη εμφάνισή του κράτησε τον Θεό του πολέμου ζωντανό για την πρόκριση; Ναι ο Άρης είναι ζωντανός για την πρόκριση και το ματς στο Βικελίδης πρέπει να είναι τελείως διαφορετικό. Αρκεί να διορθώσει πολλά.

https://youtu.be/JV4U-nJuqok

Η Μακάμπι είναι μεν μια καλή και αρκετά ποιοτική  ομάδα (η κλάση του Ζάχαβι φάνηκε), όμως η κάκιστη εικόνα στο μεγαλύτερο μέρος του ματς οφείλεται κυρίως στον Άρη. Η ομάδα του Μπούργος σου έδινε την εντύπωση ότι έπαιζε με μία ομάδα που είχε… 20 ματς στα πόδια της, την ώρα που εκείνος ήταν τουλάχιστον μια ταχύτητα κάτω.

Το αμυντικό πρόβλημα ξεκινά από τον Γκρέι ο οποίος  ναι μεν περιμέναμε ότι δεν θα είναι το «μηχανάκι» που ήταν ο Καμαρά, αλλά όχι κι έτσι. Ο Τζαμαϊκανός επιτρέπει στους αντίπαλους αμυντικούς να οργανώσουν με το… πάσο τους κάθε επίθεση, καθώς οι φορές που προσπαθεί να τους πιέσει είναι ελάχιστες.

Ακόμη πιο αρνητικά ήταν τα πράγματα στο κέντρο εκεί όπου ο Ντουκουρέ έκανε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του με την ομάδα, ενώ ο Νταμπό συνεχίζει τις χαμηλές «πτήσεις». Μεταξύ τους εξακολουθεί να μην υπάρχει χημεία, ενώ είναι εμφανές ότι λείπει παίκτης στα χαφ, ο οποίος όμως αναμένεται να αποκτηθεί.

Από εκεί και πέρα ο Ματέο Γκαρσία προσπάθησε λίγο παραπάνω στην άμυνα όμως ούτε κι αυτός βοήθησε ιδιαίτερα στον τομέα του (ως επιτελικός), με αποτέλεσμα ο Γκρέι να είναι «αποκομμένος».

Ο Άρης ήταν τόσο κακός στην άμυνα που μέχρι και ο «βράχος» Μπράμπετς έκανε λάθη, το μεγαλύτερο εκείνο τετ α τετ στο 69′ το οποίο έσωσε ο «ήρωας» σήμερα Κουέστα.

Η εικόνα του Άρη βελτιώθηκε στο δεύτερο μέρος, από την είσοδο του Μανού Γκαρσία (στο 49′) κιόλας, αλλά κυρίως μετά το 65′ και την είσοδο των Πάλμα και Καμάτσο. Ο «Θεός του πολέμου», κράτησε τη μπάλα καλύτερα, έκοψε τον ρυθμό των Ισραηλινών έβγαλε μερικές καλές ευκαιρίες τις οποίες όφειλε να κάνει γκολ.

Κάτι όπως το κακό τελείωμα και κάτι 3-4 μεγάλες αποκρούσεις του τερματοφύλακα Πέρεζ του στέρησαν να αυξήσει κατακόρυφα τις ελπίδες του στον επαναληπτικό.

Η ευκαιρία του Καμάτσο, εκτός του ότι θα ήταν ένα από τα ωραιότερα γκολ του Άρη στην Ευρώπη, θα έκοβε και τα πόδια της ομάδας του Βλάνταν Ίβιτς ενόψει του επαναληπτικού.

Ακόμη κι έτσι όμως υπάρχουν ελπίδες και μάλιστα βάσιμες. Αφού η Μακάμπι δεν τον «σκότωσε», ο Άρης οφείλει να την τιμωρήσει και μπορεί να το κάνει. Αρκεί να τρέξει περισσότερο και να βελτιώσει την αμυντική «πλημμύρα» που είδαμε σήμερα.

Το σίγουρο είναι πως η ατμόσφαιρα που θα επικρατήσει στο Βικελίδης θα βάλει τον Μπούργος και τους παίκτες του στο σωστό δρόμο

ΥΓ: Τον εκνευριστικό Ολλανδό διαιτητή τον άφησα για το τέλος, καθώς εν μέρει επηρέασε την εικόνα του ματς. Στο πρώτο μέρος όφειλε να δείξει τουλάχιστον 3-4 κίτρινες στα «τσεκούρια» της Μακάμπι  και αν το έκανε, προφανώς ο Άρης θα είχε καλύτερες προϋποθέσεις στην επίθεση. Ας ελπίσουμε στο δεύτερο ματς οι παίκτες του Ιβιτς να «κλαδεύουν» το ίδιο, αλλά να υπάρχει ένας διαιτητής που αυτή τη φορά θα τους τιμωρήσει.

ΥΓ1: Θετικός και ο Μαζικού που μπήκε στο 80′ και με 2-3 ανεβάσματα έβγαλε μπροστά, με αξιώσεις, τον Άρη.