Ο Άρης που κάνει sold out ακόμη και με την Καρδίτσα και το νέο «μαγικο» με τις βολές!

Το λες, το περιμένεις, το ξέρεις, αλλά κάθε φορά που το αντικρίζεις σου προκαλεί, την ίδια εντύπωση και τον ίδιο θαυμασμό. Σαν να είναι η πρώτη φορά. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που όσο αυτά κυλούν η Basket League γίνεται ολοένα και χειρότερη, ολοένα και πιο αδιάφορη. Κι όμως ο Άρης καταφέρνει να κάνει sold out σε ένα από τα πιο αντιεμπορικά ματς της σεζόν.

Δεν νομίζω ότι άλλη ομάδα, συμπεριλαμβανομένων του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, που έχουν τεράστια βάση οπαδών, να φέρνουν 5.000 κόσμο Σάββατο βράδυ σε ένα παιχνίδι με τη νεοφώτιστη Καρδίτσα. Κι όμως ο Άρης το έκανε παρότι δεν διεκδικεί τίτλους όπως οι «αιώνιοι» της Αθήνας.

Αυτό είναι απόδειξη της μπασκετικής κουλτούρας που χαρακτηρίζει τον κόσμο του ο οποίος παρότι έχει να δει τίτλο 16 ολόκληρα χρόνια (από το Κύπελλο Ελλάδας το 2004) συσπειρώνεται κοντά στην ομάδα του. Όχι χωρίς λόγο όμως. Το κάνει όποτε δει μια καλή προσπάθεια και όποτε δει καλό μπάσκετ.

Ο Αρειανός φίλαθλος δεν θα πάει στο γήπεδο μόνο για τη νίκη, αλλά θέλει να δει και συστήματα, συνεργασίες, θέαμα και αθλητές που θα του «πουν κάτι» μέσα από το παρκέ. Και ο Άρης των τελευταίων δύο ετών του τα δίνει αυτά σε ενθαρρυντικό βαθμό.

Στο ματς με την Καρδίτσα ο κόσμος πήγε και για να βγάλει αντίδραση για τα όσα είδαμε στο Περιστέρι με τις 15-0 βολές στο Β’ μέρος και 9-29 συνολικά.

Μόνο που κάτι ανάλογο είδαμε και κόντρα στην Καρδίτσα, όπου αυτή τη φορά είχαμε 6-18 στο ημίχρονο και 13-25 συνολικά, με τις 3-4 όμως τελευταίες υπέρ του Άρη, να σφυρίζονται όταν κρίθηκαν όλα.

Στο Άρης – Καρδίτσα καταγράφθηκαν αριθμοί που φυσιολογικά η ομάδα που τους είχε υπέρ της θα έπρεπε να κερδίσει με πάνω από 30 πόντους. Έχουμε και λέμε. Η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη είχε 87 (!) σουτ εντός παιδιάς (μόλις 56 οι φιλοξενούμενοι), 29(!) επιθετικά ριμπάουντ (και 56 συνολικά έναντι μόλις 35 των Θεσσαλών), 16 ασίστ, 12 κλεψίματα, την ώρα που οι παίκτες του Αγγέλου υπέπεσαν σε 21 λάθη.

Η εξήγηση γιατί η διαφορά διαφορά των 20 πόντων που είχαν οι γηπεδούχοι στο 25′ (56-36) δεν μεγάλωσε, αλλά έπεσε κάτω από τους 10 έχει δύο εξηγήσεις. Η μία είναι πως ο «Αυτοκράτορας» ήταν άστοχος (27/56 δίποντα, 8/31 τρίποντα) και νευρικός (15 λάθη), ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο. Ισως η μαζική παρουσία των οπαδών άγχωσε τους «κιτρινόμαυρους», καθώς οι περισσότεροι δεν είναι συνηθισμένοι να παίζουν μπροστά σε τέτοιο κοινό.

Παράλληλα, όταν το ματς πήγε στο +20 φάνηκε ο Άρης να θεωρεί πως ο αγώνας είχε κριθεί. Κάπου εκεί υπήρξε μια χαλάρωση, ο Καστρίτης βιάστηκε λίγο να αλλάξει την 5άδα που είχε πετύχει τη διαφορά κι επιπλέον άργησε να καλέσει τάιμ άουτ. Εν τέλει το έκανε μόνο όταν ο αντίπαλος έφτασε το σερί του στο 0-11 και το προβάδισμα των γηπεδούχων είχε μειωθεί στους 9 (56-47 στο 27′,30”).

Η άλλη εξήγηση είναι η αδικαιολόγητη διαφορά στις βολές υπέρ των φιλοξενούμενων. Ναι ο Άρης παίζει δυνατή άμυνα, ναι κάποιες φορές έκανε χαζά και επιπόλαια φάουλ και ναι η άμυνά του είχε κενά, με αποτέλεσμα κάποιες φορές οι παίκτες να αναγκάζονταν να καταφύγουν σε φάουλ ώστε να σταματήσουν τους αντιπάλους τους. Αλλά και πάλι δεν εξηγείται αυτό το 8-23 στις βολές που είδαμε στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου.

Η Καρδίτσα είναι μια σκληρή, μαχητική ομάδα, που ειδικά όταν έτρεξε το 11-0 σερί της έπαιζε στο όριο του φάουλ και πέρα από αυτό. Πώς γίνεται λοιπόν το πρώτο φάουλ που της σφύριξαν οι διαιτητές στην 3η περίοδο να σημειώνεται μόλις 1,5 λεπτό περίπου πριν τα 30′;

Τέλος πάντων ο Άρης πρέπει να προχωρήσει και να εκμεταλλευθεί το βατό του πρόγραμμα με Λαύριο (εντός και πάλι), Ιωνικό (εκτός), Κολοσσό (εντός) και Προμηθέα. Την ίδια ώρα άλλωστε οι ανταγωνιστές του για την 4άδα θα παίζουν μεταξύ τους και θα έχουν απώλειες.

ΥΓ: Ο Μήτρου-Λονγκ δεν είναι ο παίκτης που θα δώσει πολλούς πόντους, ασίστ και αξιόπιστο τρίποντο, όμως είναι «σκυλί του πολέμου». Τα δίνει όλα, παίζει καλή άμυνα και κόντρα στην Καρδίτσα που πίεζε ψηλά και έκανε «παγίδες» αντεπεξήλθε καλά, με την ταχύτητά, την καλή ντρίπλα του και την αθλητικότητά του.

ΥΓ1: Αρχικά νομίζαμε ότι ο Χόρχλερ είναι ένας παίκτης που το μόνο που έχει είναι το σουτ. Οσο περνά ο καιρός όμως δείχνει ότι διαθέτει κι άλλα σημαντικά προσόντα, όπως την έφεση στις τάπες και τα ριμπάουντ. Κόντρα στην Καρδίτσα «κατέβασε» 12 ριμπάουντ, τα 7 επιθετικά!

ΥΓ2: Με 35/87 εντός παιδιάς, 13-25 βολές, χωρίς κάποιον παίκτη να έχει «βγάλει μάτια» και όμως ο Άρης κέρδισε με 17 πόντους διαφορά. Αυτό θα πει ΟΜΑΔΑ.

ΥΓ3: Αυτή τη φορά το παιχνίδι δεν βγήκε όπως ήθελε ο Τολιόπουλος όμως και πάλι ήταν καθοριστικός, γράφοντας εν τέλει 15 πόντους, 6 ασίστ, 4ριμπ., και 3κλ.

ΥΓ4: Να δεχτούμε με βρε Βαγγέλη Αγγέλου ότι ο Γκούντγουιν δεν έπρεπε να πάει για επίθεση (αν και ο Αμερικανός πάσαρε και δεν πήγε να σουτάρει), αλλά εσύ έπρεπε να πάρεις τάιμ άουτ για… αντίποινα; Ούτε παιδάκι δεν αντιδράει έτσι. Όσο για τις δηλώσεις του, αλλά και για το γεγονός ότι ενώ σε όλο το ματς ήταν πάνω από τα κεφάλια των διαιτητών και εισέπραξε με τα χίλια ζόρια μία τεχνική ποινή, δεν χρειάζεται να το σχολιάσουμε. Κρίμα μόνο γιατί έχει περάσει και από τον Άρη. Ίσως τελικά η εξέλιξη της καριέρας του που στα 60 του τον βρίσκει σε μια νεοφώτιστη ομάδα, ενώ στο παρελθόν έχει περάσει από μεγάλα κλαμπ (Άρης, Ολυμπιακός, Εφές, ΑΕΚ) να δείχνει κάτι…