ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Τάισον: Το άγριο άλογο που δάμασε ο Μιρτσέα Λουτσέσκου – Μπορεί και ο Ραζβάν στον ΠΑΟΚ; (VID)

Η ιστορία ενός... κλασικού Βραζιλιάνου που έγινε το τοτέμ της Σαχτάρ των 10s και η καρμική σχέση του με την οικογένεια Λουτσέσκου
Τάισον: Το άγριο άλογο που δάμασε ο Μιρτσέα Λουτσέσκου – Μπορεί και ο Ραζβάν στον ΠΑΟΚ; (VID)

Τάισον. Ένας χαρισματικός Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός που όπως πολλοί συμπατριώτες του πάλεψε με το «θεριό» του ίδιου του εαυτού του.

Μέταλιστ Χάρκιβ – Ολυμπιακός. Στη συνείδηση πολλών Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων, αυτή η σειρά παιχνιδιών για τη φάση των «16» του Europa League της σεζόν 2011-2012 αποτέλεσε τη γνωριμία με τον Τάισον.

Μόλις 23 ετών, στα ντουζένια του, με τη μισή Ευρώπη να σφάζεται στα πόδια του για το ποια θα τον αποκτήσει. Έναν ποδοσφαιριστή με τρομακτικό ταλέντο, περισσή φαντασία, αλλά από την άλλη τον χαρακτηρισμό «κακό παιδί» να τον συνοδεύει και να φωταγωγείται με μια πινακίδα νέον πάνω από την πλούσια αφάνα του. Θα μπορούσε κάλλιστα να γράφει «ΠΡΟΣΟΧΗ, ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ ΚΑΙ ΕΥΦΛΕΚΤΟ ΥΛΙΚΟ».

Ναι, ο Τάισον ήταν αυτό το εκρηκτικό μείγμα, που ακόμα και στη Μέταλιστ που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά εκείνη τη σεζόν στο Europa League, κανείς προπονητής δεν ήξερε πως να αξιοποιήσει στο 100%.

Τάισον: Η αρχή της εξημέρωσης

Τότε ήταν που βρέθηκε στον δρόμο του ο γητευτής των αδάμαστων ποδοσφαιρικών ψυχών, Μιρτσέα Λουτσέσκου. Ο εμβληματικός Ρουμάνος ήξερε πως να μετατρέψει σε… αρνάκι το άγριο άλογο που με μια του κίνηση ήταν ικανό να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Με τα πολλά, έναν χρόνο μετά τα ματς της Μέταλιστ με τους «ερυθρόλευκους», έρχεται η πρόταση από τη Σαχτάρ και ενώ, όπως είπαμε, κλαμπ από Premier League και Serie A έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για να τον αποκτήσουν. Εκείνος επιλέγει το Ντόνετσκ. Μια απόφαση που έμελε να τον οδηγήσει στο ευρωπαϊκό του «λιμάνι».

Παρέμεινε στην Ουκρανία για 8,5 σεζόν. Τις πρώτες 3,5 είχε ως προπονητή τον Μιρτσέα Λουτσέσκου. Το έργο του Ρουμάνου φάνηκε μετά την αποχώρησή του από τη Σαχτάρ, όταν η ομάδα πήρε τέσσερα σερί πρωταθλήματα (2017-2020). Παρόλα αυτά, ο Τάισον τον άκουγε ευλαβικά και υπό τις οδηγίες του στέφθηκε πρωταθλητής Ουκρανίας τόσο το 2013, όσο και την επόμενη περίοδο.

Ο πατέρας Λουτσέσκου προσέφερε στη Σαχτάρ έναν παίκτη που μετέπειτα εξελίχθηκε σε ένα από τα τοτέμ της.

Από τον πατέρα, στον υιό

Πως τα φέρνει λοιπόν η ζωή, μετά από δύο χρόνια στη Βραζιλία, η πόρτα της Ευρώπης ανοίγει ξανά για τον 34χρονο πλέον μεσοεπιθετικό. Και πίσω από αυτή την πόρτα βρίσκεται ένας άλλος Λουτσέσκου. Ο υιός, Ραζβάν.

Ο Τάισον έμεινε ελεύθερος από την Ιντερνασιονάλ και η πρόταση του ΠΑΟΚ για 1,5 χρόνο συμβόλαιο συνιστά απλώς μια κουκίδα από την καρμική σχέση που έχει ο ίδιος ο παίκτης με την οικογένεια Λουτσέσκου.

Ο πατέρας τον δάμασε και δικαιώθηκε. Μπορεί να κάνει το ίδιο και ο γιος; Ο χρόνος θα το δείξει, παρόλο που τα προγνωστικά είναι εναντίον του. Όχι επειδή δεν είναι καλός προπονητής, αλλά γιατί ο Βραζιλιάνος δεν είναι πλέον 23 ετών και έτοιμος να ακούσει συμβουλές.

Όμως δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τα σημάδια της μοίρας, η οποία πολλές φορές δημιουργεί τις πιο απίθανες ιστορίες.

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Τάισον: Το άγριο άλογο που δάμασε ο Μιρτσέα Λουτσέσκου – Μπορεί και ο Ραζβάν στον ΠΑΟΚ; (VID)», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για περισσότερα σχετικά άρθρα επιλέξτε παρακάτω.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Γιαννόπουλος

H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.