Ο Κόβαρ έκανε τους φίλους του Παναθηναϊκού στο Twitter να καταπιούν τη γλώσσα τους
Κι, όμως, υπήρχαν κάποιοι που τα έβαλαν με τον Γίρι Κόβαρ στο Twitter, προτού αρχίσει να διαπρέπει κόντρα στον ΟλυμπιακόΜία από τις μεγαλύτερες νίκες της ιστορίας του απέναντι στον Ολυμπιακό πανηγύρισε το βράδυ της Τρίτης ο Παναθηναϊκός, με τον Γίρι Κόβαρ να κάνει τη διαφορά.
Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος έχει φτιάξει ένα πολύ ισχυρό σύνολο που τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει ότι αντέχει στην κορυφή.
Αυτή τη στιγμή ο κόουτς του τμήματος βόλεϊ Ανδρών αποτελεί το μεγαλύτερο «διαμάντι» του συλλόγου, πρωτίστως λόγω της σεμνότητας που τον διακρίνει.
Έπειτα έρχεται η προσήλωση στην ομάδα με το τριφύλλι, διότι ας μην ξεχνάμε ότι δεν την έζησε μόνο στις σπουδαίες χρονιές ως παίκτης, αλλά και στις εφιαλτικές ως προπονητής.
Τότε δηλαδή που ο Παναθηναϊκός δεν διεκδικούσε πρόκριση σε τελικό CEV Challenge Cup, αλλά την παραμονή στην κατηγορία.
Τώρα που η μπόρα πέρασε, οι υποστηρικτές της ομάδας εκτιμούν πολύ περισσότερο το τμήμα βόλεϊ τόσο σε επίπεδο Ανδρών όσο και σε επίπεδο Γυναικών.
Είναι και κάτι ακόμα που συνδέεται με τη διαχρονικότητα. Ο Παναθηναϊκός σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ δεν έχει αντίπαλο. Στο πρώτο, ιστορικά, οι εκτός των συνόρων επιτυχίες του απέχουν έτη φωτός από εκείνες των υπολοίπων ελληνικών ομάδων. Στο δεύτερο, ο ανταγωνισμός είναι σίγουρα μεγαλύτερος, όμως, και πάλι οι «πράσινοι» υπερισχύουν με τις 6 κατακτησεις του κορυφαίου θεσμού (EuroLeague) και το 1 Διηπειρωτικό.
Στο βόλεϊ Ανδρών, λοιπόν, το «τριφύλλι» δεν είχε καταφέρει να μετουσιώσει σε πολλούς εγχώριους τίτλους τη σπουδαία, από άποψης ρόστερ, περίοδο 2004-2010. Ούτε να κατακτήσει ευρω-κούπα, αν και έφτασε ως τον τελικό του CEV Cup το 2009.
Το ίδιο και στις Γυναίκες, οι οποίες ναι μεν πρωταγωνιστούσαν εντός των τειχών εκείνη την εποχή, ωστόσο, αν και έφτασαν ως τον τελικό, δεν κατάφεραν να πάρουν το Challenge Cup του 2009.
Ακόμη και τώρα, βέβαια, που ο Παναθηναϊκός έχει ξαναγίνει τρανός στο ευγενές αυτό άθλημα, υπάρχουν κάποιοι υποστηρικτές του που θα βρουν τρόπο να «κράξουν». Μέχρι φυσικά να καταπιούν τη γλώσσα τους ή να το ρίξουν στο καλαμπούρι…