Η Εθνική ομάδα θα έχει και συνέχεια
Σε μια πολύ δύσκολη διαδικασία όπου απέτυχαν μεγάλες δυνάμεις, όπως η Αργεντινή για παράδειγμα, η Ελλάδα δεν την «πάτησε». Αυτό κάτι δείχνει αλλά είναι χρέος όλων να διαχειριστούν την κατάσταση. Γράφει ο Νίκος ΜπουρλάκηςΑν ψάξουμε για μια από τις πλέον επιτυχημένες ομάδες στα «παράθυρα» τότε η Εθνική ομάδα της Ελλάδας θα είναι σίγουρα μέσα σε αυτές.
Για ακόμα μια φορά, η Εθνική μας ομάδα κατάφερε να ξεπεράσει αυτή τη δύσκολη διαδικασία και να πάρει την πρόκριση σε μια μεγάλη διοργάνωση, στο Παγκόσμιο Κύπελλο αυτή τη φορά. Πολύ δε περισσότερο είναι αξιοσημείωτο ότι το εισιτήριο είχε εξασφαλιστεί από τους αγώνες του Νοεμβρίου οπότε οι τελευταίες δοκιμασίες, με Σερβία και Λετονία είχαν διαδικαστική σημασία.
Οι 39 παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτά τα προκριματικά, έδωσαν ό,τι είχαν μέσα τους για να πετύχουν το στόχο. Σε μια κατάσταση που δεν άρχισε καλά (ήττα από την Μεγάλη Βρετανία) αλλά μας έκανε να ξαναθυμηθούμε το λόγο που αγαπήσαμε αυτή την ομάδα: Οι δύο νίκες επί των Τούρκων (ήταν η βάση της πρόκρισης), ο «ψυχοβγάλτης» αλλά με αίσιο τέλος στο Βέλγιο (στα χέρια το εισιτήριο για την Ασία) και βέβαια η εικόνα στον αγώνα με τους Σέρβους στα Λιόσια.
Οχτώ χιλιάδες άτομα. Ενθουσιασμός! Υπέροχη ατμόσφαιρα και ενέργεια που μεταδόθηκε στους παίκτες ώστε να ανατρέψουν διαφορά 13 πόντων, να πάνε τον αγώνα στην παράταση και να νικήσουν. Θαυμάσαμε τα νέα παιδιά, όπως ο Ρογκαβόπουλος και ο Μωραϊτης που έγιναν πρωταγωνιστές, αλλά και τα υπόλοιπα που δεν άφησαν φάση που να μην τη διεκδικήσουν.
Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ότι σε αυτά τα «παράθυρα» φάνηκε και η αξία του Σωτήρη Μανωλόπουλου που έκανε τρομερή δουλειά και στους δύο αγώνες, μαζί με το αξιόλογο τιμ του φυσικά. Διάβασαν τους αγώνες ιδανικά, είχαν πλάνο και πήραν ό,τι μπορούσαν από κάθε παίκτη.
Σημασία έχει ότι η Εθνική ομάδα συνεχίζει και θα δηλώσει παρουσία σε ακόμα μια μεγάλη διοργάνωση με φόντο φυσικά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Και τα «παράθυρα» αν και δεν είναι εύκολη διαδικασία, αν και γίνονται υπό αντίξοες συνθήκες (ελέω Euroleague και της αδιαλλαξίας που δείχνει απέναντι στη σαφώς συγκαταβατική και διαλλακτική FIBA) δεν έχουν προκαλέσει δυσάρεστες αναμνήσεις στην ελληνική ομάδα.
Η Αργεντινή την πάτησε κι έμεινε εκτός. Η φιναλίστ του 2019 και μια από τις πλέον επιτυχημένες ομάδες παγκοσμίως τα τελευταία 20 χρόνια. Αν δεν την «πατούσε» η Αργεντινή, τότε θα έμενε εκτός η Βραζιλία και θα απουσίαζε για πρώτη φορά (μόνο αυτή και οι ΗΠΑ έχουν συμμετοχή σε όλες τις διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου) αλλά πέρασε χάρη στο goal average.
Η Τουρκία έμεινε εκτός ενώ τη μεγαλύτερη ζημιά την έπαθε η Κροατία που αποκλείστηκε κι από το Ευρωμπάσκετ του 2025! Φανταστείτε τι σημαίνει αυτό και πότε θα επιστρέψει σε μεγάλες διοργανώσεις.
Παλαιότερα είχαν αποτυχίες στα «παράθυρα» κι άλλες ομάδες όπως πχ η Σλοβενία που μετά το θρίαμβο στο Ευρωμπάσκετ του 2017 δεν έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο του 2019.
Ας μη βαυκαλιζόμαστε όμως. Αυτό το γεγονός από μόνο του δε λέει κάτι. Τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται επειδή η Εθνική ομάδα έχει συνέχεια στις μεγάλες διοργανώσεις διότι αν δεν προσέξουμε τότε θα σταματήσει κι αυτό.
Ασφαλώς και κάτι υπάρχει, κάτι «σιγοκαίει» κι αυτό θα πρέπει να το «ανάψουμε». Η Ελλάδα αγαπάει το μπάσκετ, ανεξάρτητα αν το έχουμε ξεχάσει εξαιτίας δυσάρεστων καταστάσεων αλλά κι αρκετών χρόνων σε περιδίνηση.
Κάτι πάει να «γεννηθεί» ξανά αλλά χρειάζεται υπομονή. Και σκληρή δουλειά. Διότι μόνο έτσι θα υπάρξει συνέχεια, θα αναδειχθούν νέοι παίκτες, θα γεμίσουν τα γήπεδα, θα δουλέψουν σωστά οι ακαδημίες, θα αποκτήσουμε σωστή νοοτροπία.