Η αποτυχία που σε κάνει επιτυχημένο

Πώς το έλεγε ο Μάικλ Τζόρνταν; «Έχω χάσει 9.000 σουτ στην καριέρα μου. Έχω χάσει περίπου 300 αγώνες. Χρειάστηκε 26 φορές να σουτάρω για να πάρουμε τη νίκη και το έχασα. Στη ζωή μου έχω αποτύχει πολλές φορές. Και αυτό είναι που με έκανες επιτυχημένο».

Να αποτυγχάνεις με στιλ δείχνει μενταλιτέ από σίδερο – ικανή να πάει μπροστά κόντρα σε όλους και σε όλα. Ο Νικ Καλάθης δεν έχει χάσει 9.000 σουτ στην καριέρα του – τουλάχιστον όχι ακόμη. Ενδέχεται να χάσει και περισσότερα. Σίγουρα θα αποτύχει αρκετές φορές να βάλει το νικητήριο καλάθι για την ομάδα του. Στο ενδιάμεσο θα ακούσει (ήδη ακούει) διάφορους «προπονητές» της εξέδρας τη μια βραδιά να τον αποθεώνουν και την επόμενη να τον οικτίρουν.

Είναι μέρος του παιχνιδιού. Σωστότερα: της περιρρέουσας ατμόσφαιρας που διαμορφώνει το παιχνίδι ως κοινωνικό γεγονός. Από την άλλη, δεν τον λες και αποτυχημένο τον Καλάθη με όσο αυστηρά κριτήρια κι αν θέσει κανείς. Τουναντίον.

Σε βάθος ικανού χρόνου είναι διαπιστωμένο πως ο Καλάθης έγινε αυτό που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός. Ο «καλός άγγελος» που θα του δείξει το δρόμο της αρετής. Προφανώς και δεν μπορεί να συμβαίνει συνέχεια. Είναι πρόδηλο πως κανένας παίκτης δεν θα μπορεί να προσεγγίζει σε κάθε αγώνα τα «κόκκινά» του. Οι αρνητές ας διαβάσουν ξανά τις ατάκες του Τζόρνταν.

Ο Καλάθης είναι η χαρακτηριστική περίπτωση παίκτη που αποτυγχάνει κάθε φορά καλύτερα κι αυτό τον έχει κάνει να είναι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους κοντούς του μπάσκετ που παίζεται στη Γηραιά Ήπειρο.

Στην καλή του μέρα, ο Παναθηναϊκός είναι σε σίγουρα χέρια. Στην κακή του μέρα, ο Παναθηναϊκός -σίγουρα- δεν είναι σε χέρια κάποιου επικίνδυνου. Τον ουσιαστικό παίκτη εκεί τον βλέπεις: στην άσχημη βραδιά, σε εκείνη που όλα πάνε κατά διαβόλου.

Με τον Ερυθρό Αστέρα, ο Καλάθης και οι συμπαίκτες του βρέθηκαν σε «συναστρία». Το ίδιο συνέβη και με την τύχη. Η νίκη ήρθε και συνδυάστηκε με το δώρο της Βαλένθια κάτι που φέρνει ξανά τον ΠΑΟ στη θέση για ένα καλύτερο πλασάρισμα. Τι καλύτερο;