«Άλλος» Άρης με Μπλούμπεργκς και Σταρκ

Με Ρόμπερτς Μπλούμπεργκς και Τζόναθαν Σταρκ ο Άρης παίζει μπάσκετ σε υψηλότερο επίπεδο καθώς οι δύο παίκτες προσφέρουν στοιχεία που χρειαζόταν.

Ουσιαστικά στα τελευταία παιχνίδια παρακολουθούμε μια… άλλη ομάδα. Και δεν είναι μόνο ότι όσο περνάει ο καιρός η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη αποκτά μεγαλύτερη «χημεία» και οι παίκτες της βρίσκουν ρόλους και συνεργασίες μεταξύ τους.

Είναι και η παρουσία του Λετονού φόργουορντ και του Αμερικανού γκαρντ που έχει «γεμίσει» σε μεγάλο βαθμό τα κενά που έλειπαν. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αριθμούς. Δηλαδή πόντους, τρίποντα, ριμπάουντ, ασίστ κτλ. Μιλάω επί της ουσίας για πιο ορθολογικό μπάσκετ που παίζει πλέον ο Άρης.

Με Μπλούμπεργκς και ο Σταρκ ο Άρης έχει φτιάξει της αποστάσεις του στο γήπεδο, γεγονός που είναι ευεργετικό και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ειδικότερα δε στην επίθεση εκεί όπου είναι δύσκολο να τον περιορίσει η αντίπαλη άμυνα.

Μέχρι τώρα ο εκάστοτε αντίπαλος του Αυτοκράτορα γνώριζε οτι αν κλείσει καλά τους Τολιόπουλο και Γκάλινατ θα περιορίσει αισθητά τον Άρη στο σκοράρισμα και αφού θα το κάνει αυτό έχει πολλές πιθανότητες να τον νικήσει. Άλλοι σουτέρ, αλλά και σκόρερ δεν υπήρχαν.

Πλέον δεν γίνεται αυτό. Πρώτον γιατί οι αντίπαλες άμυνες δεν μπορούν να κλείσουν μέσα και να ρισκάρουν αφήνοντας τους κιτρινόμαυρους να σουτάρουν. Αυτό το «χαρτί» το καταστρέφει ο Μπλούμπεργκς. Ένας παίκτης με ύψος 2.09μ. και με ιδιαίτερα αξιόπιστο σουτ. Καμία ομάδα δεν μπορεί πλέον να ρισκάρει με το μαρκάρισμά του. Όποτε το κάνει είναι πιθανό να δεχθεί τρίποντο. Όταν προσπαθεί να τον καλύψει, θα το… βρει από κάπου αλλού, όπως είδαμε στα τελευταία παιχνίδια. Συν τα ριμπάουντ, το μεγάλο κορμί και τα τελειώματα κοντά στο καλάθι που προσφέρει.

Και δεύτερο γιατί υπάρχει και ο Σταρκ. Ο Άρης βρήκε στο πρόσωπό του και τρίτο σκόρερ, δίπλα στους Γκάλινατ και Τολιόπουλο και που επίσης φτιάχνει τις αποστάσεις για τον Άρη και τις χαλάει για τους αντιπάλους του. Και κάτι ακόμη, εξίσου σημαντικό. Ο Αμερικανός κινείται στο παρκέ διαφορετικά από τους υπόλοιπους γκαρντ του Καστρίτη, έχοντας ικανότητα και στο να διεμβολίζει τις άμυνες, αλλά και στο να κερδίζει φάουλ. Προς το παρόν βεβαίως ο Σταρκ είναι λίγο «χαμένος» τακτικά, όμως είναι θέμα χρόνου να ρολάρει μέσα στο υπόλοιπο σύνολο.

Σε αυτά προσθέστε και ότι ο Γκάλινατ μετά τον τραυματισμό του είναι πολύ πιο συνεπής στο σκοράρισμα έχοντας περιορίσει και τα αβίαστα λάθη που έκανε. Επιπλέον έχουν βελτιωθεί και άλλοι παίκτες όπως ο Χάρελ που προσφέρει και αυτός περισσότερα στο επιθετικό κομμάτι,

Κάπως έτσι ο Θεός του πολέμου, από εκεί που ήταν μια ομάδα που… αγκομαχούσε να σκοράρει 60-65 πόντους, έχει φτάσει στα τελευταία παιχνίδια να ξεπερνάει εύκολα τους 80 και να φτάνει ακόμη και 90. Με Τουρκ Τέλεκομ 95, με Σλασκ 93, με Μαρούσι 89, με Περιστέρι 81, 86 με το Λαύριο, έστω κι αν εκεί ήρθε ήττα.

Ταυτόχρονα η επιστροφή του Σανόγκο θα μας κάνει να δούμε ένα ακόμη πιο αποτελεσματικό Άρη, καθώς ο Αφρικανός είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο που «δένει» ιδανικά τη γραμμή των περιφερειακών με εκείνη των ψηλών.

ΥΓ: Μπράβο στον 16χρονο Καζαμία που στο ματς Σλασκ μπήκε με περισσό θράσος. Τι κι αν έπαιζε σε ευρωπαϊκό ματς, τι κι αν έπαιζε μπροστά σε ένα κατάμεστο γήπεδο, απέναντι στο πιο μπασκετικό κοινό της Ελλάδας. Στην τελευταία επίθεση που οι συμπαίκτες του «άνοιξαν» για να του δώσουν την ευκαιρία να σκοράρει εκείνος έκανε ωραία την κίνηση πίβοτ, όταν όμως είδε οτι είναι καλά κλεισμένος δεν εκβίασε την προσπάθεια αλλά πάσαρε τη μπάλα.

ΥΓ: Μετά από την κακή ήττα στο Λαύριο και κυρίως μετά τη «γκέλα» με τη μη συμμετοχή του Σταρκ, ο κόσμος του Άρη γέμισε το «Nick Galis Hall» απ’ άκρη σ’ άκρη. Και μάλιστα εν μέσω εορτών. Ακόμη και για εμάς που παρακολουθούμε τον Θεό του πολέμου από την εποχή της Αυτοκρατορίας, ήταν κάτι που προκάλεσε έκπληξη. Υπόκλιση…