Παρίσι: Ο Αλγερινός κακοποιητής γυναικών που «δεν φταίει γιατί είναι intersex», και άλλες ιστορίες γι’ αγρίους
Παρίσι: «Μα δεν είναι τρανς, είναι intersex» αυτός που βαράει γυναίκες! - Όλα τα γελοία επιχειρήματα που θέλουν να κρύψουν την ξεφτίλα του wokeισμούΗ Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή αλλά και το woke δίκτυο προπαγάνδας, κάνουν ό,τι μπορούν τα τελευταία 24ωρα για να αποκρούσουν την παγκόσμια κατακραυγή που έχει ξεσπάσει από την καταστροφή του αθλήματος της γυναικείας πυγμαχίας.
Μόνο που οι οργισμένες αντιδράσεις δεν παύουν με τίποτα, μετά το τραγικό θέαμα της Πέμπτης, με την Ιταλίδα πυγμάχο Άντζελα Καρίνι να γρονθοκοπείται άγρια από τον «διαφυλικό» Ιμάν Κελίφ, να εγκαταλείπει τον αγώνα σε 46 δευτερόλεπτα και να κλαίει απαρηγόρητη για την αδικία.
Οι παράγοντες όχι μόνο δεν ζητούν συγγνώμη για τη woke κακοποίηση των γυναικών από βιολογικούς άνδρες που δηλώνουν «γυναίκες», όχι μόνο δεν αποσύρουν τις σκανδαλώδεις συμμετοχές των τρανς, αλλά περνούν και στην αντεπίθεση με ανακοινώσεις και διακίνηση υπερασπιστικών αφηγημάτων.
Η ΔΟΕ με μια εξοργιστική ανακοίνωση, έριξε τις ευθύνες για την παρωδία στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας (ΙΒΑ) (τους παρασκηνιακούς, πολιτικούς λόγους αυτής της κόντρας τους αποκαλύπτουμε στο προηγούμενο άρθρο) που απέκλεισε τους 2 άνδρες σε άλλες διοργανώσεις και προσπάθησε να κουκουλώσει αυτό που με αποτροπιασμό είδε όλος ο πλανήτης. Στην ανακοίνωση της νεοταξικής ΔΟΕ επιστρατεύονται πολύπλοκες αρλούμπες που δεν ενδιαφέρουν κανέναν, προκειμένου να επισκιαστεί αυτό που λέει η κοινή λογική: ότι αυτό που συμβαίνει στη γυναικεία πυγμαχία αποτελεί ξεφτίλα πρωτοφανούς μεγέθους στα χρονικά του αθλητισμού.
«Μα δεν είναι τρανς, είναι… intersex!»
Αρχικά διακινήθηκε το επιχείρημα ότι ο Ιμάν Κελίφ δεν είναι τρανς, αλλά «intersex», δηλαδή ερμαφρόδιτος που δεν ανήκει συγκεκριμένα ούτε στο ανδρικό φύλο, ούτε στο γυναικείο. Ακόμα και αν το δεχτούμε (αν και παραμένει σκόπιμα ασαφές αυτό), πρόκειται για ένα τελείως φαιδρό επιχείρημα.
Διότι από τη στιγμή που ο Κελίφ διαθέτει ζεύγος χρωμοσωμάτων ΧΥ, είναι γονιδιακά αρσενικό άτομο. Άρα το ανδρικό DNA του τον προίκισε με ισχυρότερο μυοσκελετικό σύστημα, μεγαλύτερους πνεύμονες, δυνατότερη καρδιά (όγκο παλμού), ταχύτερα αντανακλαστικά, σε σχέση με τις γυναίκες.
Δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία σε αγωνιστικό επίπεδο, αν ο αθλητής έχει αρσενικά ή θηλυκά γεννητικά όργανα ή και τα δύο. Είναι παντελώς ΑΣΧΕΤΟ και εξωαγωνιστικό ζήτημα το τι θα αλλάξει ο κάθε αθλητής με ένα νυστέρι ή αν γεννηθεί με μια μετάλλαξη των γεννητικών οργάνων. Σημασία έχει η γενική σωματική διάπλαση και το βιολογικό αβαντάζ δύναμης που προσφέρει το αρσενικό DNA σε σχέση με το γυναικείο. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο οι αθλητικές ομοσπονδίες πραγματοποιούν τεστ DNA σε αθλητές, και δεν αρκούνται σε μια απλή κλινική εξέταση. Μέχρι να έρθουν οι woke Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού και να ισοπεδώσουν κάθε έννοια του ευ αγωνίζεσθαι.
Όσο και να ρίξει τα επίπεδα τεστοστερόνης του ένας τρανς (ή έστω «intersex» με ΧΥ χρωμοσώματα) αθλητής, τα παραπάνω δεν αλλάζουν και δεν μεταβάλλονται σε σημείο που να εξισώνεται η βιολογική διαφορά μεταξύ ανδρός και γυναικός. Πρόκειται για μια αναντίρρητη επιστημονική πραγματικότητα και όποιος δεν την παραδέχεται, είτε είναι άσχετος, είτε είναι ταλιμπάν του δικαιωματισμού. Η καταστολή της τεστοστερόνης επηρεάζει ελάχιστα την αρσενική φύση, σε σχέση με τα εκ γενετής πλεονεκτήματα του άνδρα.
Όση δικαιωματιστική προπαγάνδα και αν επιστρατεύσουν τα κέντρα απανθρωποποίησης του ανθρώπου, ο φασισμός τους δεν μπορεί με τίποτα να υπερκεράσει το νόμο της φύσης, τον βιολογικό διαχωρισμό αρσενικού και θηλυκού. Όχι μόνο η επιστήμη, όχι μόνο η κοινή λογική, αλλά και η ίδια η φύση μέσα στα στενά όρια ενός ρινγκ, έτριψε κατάμουτρα στους μετα- ανθρώπους το ΑΞΙΩΜΑ ότι το φύλο καθορίζεται από τη σύλληψη (και δεν είναι θέμα απόφασης και προσανατολισμού) και έτσι οι επιπτώσεις των ανάλογων ορμονών, συμβαίνουν σε έναν οργανισμό από τη στιγμή που θα βρεθεί στη μήτρα.
«Μα πρέπει να υπάρχει συμπερίληψη!»
Όποιος δεν δέχεται αυτές τις αυταπόδεικτες αλήθειες, απλά ψάχνει προφάσεις για τον μισογυνισμό του και τη νομιμοποίηση της ανωμαλίας. Και ας αντιστρέψουμε τη λογική σε ένα επιχείρημά τους. Λένε ότι ο Αλγερινός αδικείται από την κατακραυγή εναντίον του, επειδή «έτσι τον έπλασε η φύση».
Για πείτε μας, είδατε ποτέ βιολογική γυναίκα να αυτοπροσδιορίζεται ως «άντρας» για να συμμετάσχει σε κατηγορίες ανδρών, ειδικά σε αθλήματα που απαιτούν δύναμη, ταχύτητα και γρήγορα αντανακλαστικά; Ποτέ. Το ανάποδο γίνεται. Άνδρες εκμεταλλεύονται τα «παραθυράκια» του woke αφηγήματος και μπαίνουν σε κατηγορίες γυναικών. Γιατί; Γιατί ακριβώς υπάρχει επιτηδειότητα. Σκοπιμότητα και συμφέρον. Κοινώς πρόκειται για απατεωνιά. Άρα τα παραμύθια περί συμπερίληψης ας τα αφήσουν. Τι συμπερίληψη είναι αυτή που εξυπηρετεί μόνο το συμφέρον του (θηλυκά προσδιορισμένου) άνδρα;
Και γιατί δεν δέχονται όλοι οι τρανς και φυλομεταβατικοί αθλητές να μπουν σε ξεχωριστές κατηγορίες που θα είναι μόνο για τέτοιες περιπτώσεις; Διότι το σύστημα τους χρειάζεται ως παρείσακτους να ταπεινώνουν και να αποδομούν τα βιολογικά φύλα. Γιατί θέλουν να κρατήσουν ενεργό το αφήγημα μιας διεστραμμένης «ισότητας», ακόμα και αν αυτή συνεπάγεται τη δημόσια κακοποίηση γυναικών. Και γιατί οι αποτυχημένοι αθλητές που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες για να κλέψουν διακρίσεις, θα τα έβρισκαν σκούρα αν αγωνίζονταν επί ίσοις όροις. Προτιμούν να έχουν τριπλάσια δύναμη γροθιάς, σε σχέση με μια βιολογική γυναίκα.
Άποψη μας βέβαια είναι ότι στον αθλητισμό δεν έχουν καμία θέση αυτά τα νοσηρά πρότυπα, οπότε το να γινόταν ειδική κατηγορία γι’ αυτά θα ήταν εξίσου κατακριτέο, αλλά τουλάχιστον θα προστατεύονταν κάπως οι γυναίκες από αυτήν την παρανοϊκή επίθεση εναντίον τους.
«Μα έχει χάσει αγώνες από γυναίκες!»
Ένα άλλο γελοιωδέστατο αφήγημα που διακινείται για να καμφθούν οι αντιδράσεις, είναι ότι οι «intersex» αθλητές δεν είναι ανίκητοι, αλλά συμβαίνει να χάνουν από γυναίκες πυγμάχους και άρα δεν ισχύει ότι έχουν πλεονέκτημα.
Όπως εξηγήσαμε ήδη παραπάνω, αυτό είναι ψευδές. Αλλά ας ακολουθήσουμε για λίγο τη «λογική» τους. Εμφανίστηκε στα social μια Ιρλανδή πυγμάχος, η Έιμι Μπρόντχερστ, και για να υπερασπιστεί τον Wokeισμό στην πυγμαχία είπε ότι «έτσι γεννήθηκε» ο Κελίφ, και ότι η ίδια τον έχει νικήσει σε αγώνα, ενώ σημείωσε ότι ο Αλγερινός έχει χάσει και άλλες 9 φορές από γυναίκες.
«Μου στέλνουν πολλά μηνύματα και με ρωτάνε για την Κελίφ. Προσωπικά δεν νομίζω ότι κλέβει. Έτσι γεννήθηκε και δεν είναι στον έλεγχο της. Το γεγονός ότι έχει ηττηθεί από εννέα γυναίκες στο παρελθόν, τα λέει όλα», έγραψε η Μπρόντχερστ.
Το ότι ο Αλγερινός τις… έφαγε από 9-10 γυναίκες όχι μόνο δεν τα λέει όλα, αλλά δεν λέει απολύτως τίποτα. Το σκανδαλώδες πλεονέκτημά του παραμένει ως έχει. Οποιονδήποτε μέσο άνδρα και αν επιλέξουμε τυχαία (που να είναι στα μέτρα του Κελίφ), στις 100 γυναίκες πυγμάχους θα υπάρχουν και 5-10 που θα τον αντιμετωπίσουν στα ίσα ή και θα τον κερδίσουν. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι το υπόλοιπο 90 – 95% των αθλητριών αδικούνται κατάφωρα από τον ανταγωνισμό με έναν άνδρα. Αν η Ιρλανδή Μπρόνχερστ θεωρεί ότι αυτό δεν είναι αδικία, ας φτιάξει μια κατηγορία με «intersex» να μπει ως guest star και να κερδίζει διακρίσεις μόνη της. Όχι να δέχεται το bullying στις συναθλήτριες της και τον εξευτελισμό του γυναικείου φύλου, επειδή αυτή έτυχε να είναι αρκετά δυνατή για να τα βάλει με έναν άνδρα.
Όσον αφορά το «έτσι γεννήθηκε», περισσότερο επιχείρημα κατά του Κελίφ είναι, παρά υπέρ. Αφού έτσι γεννήθηκε, δηλαδή με χρωμοσώματα ΧΥ, άρα έτσι θα πρέπει και να αγωνίζεται. Το αν νιώθει γυναίκα δεν έχει καμία σημασία. Η πυγμαχία δεν είναι έκθεση ιδεών. Ειδάλλως να πει και ο… Mike Tyson ότι νοιώθει… γυναίκα τελευταία και να τα κάνουμε όλα μπουρλότο στον αθλητισμό.
Δηλαδή οι πανάξιοι αθλητές μας με κινητικά ή άλλα προβλήματα που αγωνίζονται στα Special Olympics, γιατί έχουν αποδεχθεί ότι «έτσι γεννήθηκαν» (ή απέκτησαν πρόβλημα στην πορεία της ζωής τους), και δεν διεκδικούν θέση στους κύριους Ολυμπιακούς Αγώνες; Γιατί έχουν συμφιλιωθεί με την αναπηρία τους και δεν επιβάλλονται στον συνάνθρωπο, αλλά μέσω της αυτο – αποδοχής αναδεικνύουν τη μοναδικότητά τους; Επειδή είναι… «κορόιδα»; Επειδή δεν πουλάει η αναπηρία όπως ο wokeισμός; Επειδή υπάρχει «διαφορετικότητα» 2 ταχυτήτων: μια για εκλεκτούς και μια για «παρακατιανούς»;
Κάτι τέτοια διεστραμμένα μυαλά σαν της Ιρλανδής βγαίνουν μπροστά για να ξεπλύνουν τον μισογυνισμό, και έτσι δεν ξεσηκώνονται οι αθλήτριες να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στη συστημική εξόντωσή τους. Κυριαρχεί ο φόβος της κάθε μονάδας, να μην απομονωθεί η κάθε αθλήτρια από το σύστημα και πάνε χαμένοι οι κόποι μιας ζωής. Και τελικά το σύστημα βάζει άντρες να δέρνουν γυναίκες και γίνεται ακριβώς αυτό: χάνονται οι κόποι μιας ζωής.
Και τέλος πάντων, εδώ τίθεται και ξεκάθαρο θέμα αγωνιστικής επικινδυνότητας. Η κατηγορίες κιλών έχουν θεσπιστεί ακριβώς για να διασφαλίζεται η ισοτιμία και η ασφάλεια των αθλητών, αποκλείοντας το να υπάρχει συντριπτικό πλεονέκτημα στον έναν από τους δύο ανταγωνιστές. Εκτός από τη διαφορά κιλών, το ίδιο και περισσότερο επικίνδυνη μπορεί να αποβεί η διαφορά βιολογίας και σωματοδομής.
Είδαμε ότι η δύσμοιρη Ιταλίδα έσπασε τη μύτη της με την πρώτη γροθιά από τον Αλγερινό «νταή» των ρινγκ. Τόσο αδίστακτοι έχουν γίνει οι «πατέρες» του νεοταξικού αθλητισμού, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα οι γυναίκες να φλερτάρουν με το σακάτεμα ή ακόμα και το μοιραίο.
ΥΓ: Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε ένα… θηλυπρεπέστατο στιγμιότυπο του παρελθόντος από προπόνηση του «intersex» Αλγερινού, μάλλον πριν του έρθει η woke επιφοίτηση ότι μπορεί να δέρνει νόμιμα το φύλο που ζηλεύει και να δοξάζεται κιόλας. Με ένα μαγείρεμα στις ορμόνες, έτοιμη η «Ιμάνι». Ζήτω η παράνοια.