Το δράμα των οικογενειών με τα ενοίκια: «Λαϊκό προσκύνημα» έγινε για 3αρι στην Κρήτη, επειδή ο ιδιοκτήτης είχε την ανθρωπιά να το νοικιάσει 400€!

Το δράμα που ζουν χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα με τα πανάκριβα ενοίκια, έδειξε με εμφατικό τρόπο ένα απίστευτο περιστατικό που συνέβη στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Τόσο η γενική ακρίβεια, όσο η κερδοσκοπία και η απανθρωπιά που επικρατεί, έχει κάνει «κανόνα» πλέον να βαράνε στο «ψαχνό» οι ιδιοκτήτες ακινήτων, δημιουργώντας τα τελευταία χρόνια μια φρενήρη κούρσα στις τιμές των ενοικίων που δεν σταματά με τίποτα.

Χιλιάδες οικογένειες αδυνατούν να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, αφού ούτε 2 και 3 δουλειές δεν φτάνουν για να καλυφθούν τα πάγια έξοδα ενός νέου σπιτικού. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους τα ενοικιαζόμενα ακίνητα κοστολογούνται με εξωφρενικά ενοίκια που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική αξία και τα χαρακτηριστικά του.

Το αποτέλεσμα είναι ότι όταν κάποιος ιδιοκτήτης δει το ζήτημα του ενοικίου με σύνεση και ανθρωπιά, αντιμετωπίζεται σαν… εξωγήινος! Αυτό ακριβώς βίωσε ο ιδιοκτήτης ενός τριαριού τριώροφης πολυκατοικίας στην περιοχή του Κατσαμπά στο Ηράκλειο Κρήτης, ο οποίος αποφάσισε να βάλει τιμή ενοικίου 400 ευρώ, γιατί τόσο θεώρησε ότι αξίζει το σπίτι και γιατί δεν ήθελε να βάλει το προσωπικό κέρδος πάνω από το κοινωνικό καλό.

Η συνέπεια ήταν ότι με το που «ανέβηκε» η αγγελία για το σπίτι, το τηλέφωνο «έσπασε» από ενδιαφερόμενους που ήθελαν να το δουν. Μάλιστα κάποιος τον κάλεσε μέχρι και στις 3:30 τα ξημερώματα! Όταν ο ιδιοκτήτης (ο οποίος ασχολείται με τουριστικά επαγγέλματα) πήγε στο διαμέρισμα προς ενοικίαση για να δεχτεί ραντεβού με ανθρώπους που ήθελαν να το δουν, αντίκρισε κάτι το απίστευτο. Πάνω από 70 άτομα είχαν σχηματίσει ουρά για να δουν το σπίτι με το λογικό ενοίκιο! Συνολικά το σπίτι είδαν πάνω από 100 οικογένειες!

Μάλιστα κάποιοι από τους ενδιαφερόμενους προσπάθησαν να δελεάσουν τον ιδιοκτήτη με εγγυήσεις και ενοίκια «μπροστά», αλλά προς τιμήν του δεν δέχτηκε με τίποτα να αλλάξει την αρχική τιμή. Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στον ιδιοκτήτη ήταν ότι με τόσους πολλούς ενδιαφερόμενους δεν ήξερε σε ποιον να δώσει το σπίτι! Βρήκε όμως μια πολύ αξιέπαινη λύση. Συζητώντας με τους υποψήφιους ενοικιαστές, βρήκε 4 οικογένειες που είχαν την περισσότερη ανάγκη και μετά έβαλε κλήρο με… καλαμάκια για να καταλήξει τελικά σε μια οικογένεια με δύο δίδυμα παιδάκια.

Τι είπε στην ΕΡΤ ο ιδιοκτήτης

Ο ιδιοκτήτης που με αυτήν την υπέροχη κίνηση έδωσε τόσα μαθήματα ανθρωπιάς, όσα δεν δίνουν σε 4 χρόνια οι κυβερνώντες, μίλησε σήμερα το πρωί στην ΕΡΤ, εξιστορώντας το τι έγινε με την ενοικίαση του σπιτιού:

«Είναι ένα κανονικό σπιτάκι, αυτή είναι η τιμή του που έπρεπε να νοικιαστεί, μια λογική τιμή. Εμείς βάλαμε την αγγελία στις 19:00 το απόγευμα και δύο λεπτά αργότερα ξεκίνησαν να παίρνουν τηλέφωνα. Μέχρι που το τελευταίο τηλέφωνο έγινε στις 03:30 το βράδυ», ανέφερε αρχικά και πρόσθεσε: «Με πήρανε και μεσίτες μετά τηλέφωνο, αλλά δεν δέχθηκα να βάλω κάποιον. Ο μόνος που μας βοήθησε ήταν μια φίλη μας, γιατί εγώ και η γυναίκα μου δεν έχουμε σόσιαλ μίντια».

«Με πήραν πολλά τηλέφωνα και ξεκίνησα να βάζω ραντεβού από τη 13:30 μέχρι τις 16:30. Όταν έφτασα στη 13:00 αντίκρισα μια εικόνα με περίπου 70 άτομα από κάτω. Η γειτονιά νόμιζε ότι είχαμε κηδεία, γιατί αυτό το πράγμα συνεχίστηκε μέχρι τις 19:30 που έφυγα τελικά. Το σπίτι το είδαν περίπου 100 διαφορετικές οικογένειες», πρόσθεσε.

«Κάποιοι μου προσφέραν τα ενοίκια ενός χρόνου μπροστά. Μου προσφέρανε κάποιοι να δώσουν παραπάνω ενοίκιο για να μπούνε στο σπίτι. Δεν ήθελα να κάνω αυτό το πράγμα. Νοίκιασα το σπίτι στη τιμή που το ζήτησα εξ αρχής, χωρίς εγγυήσεις και τέτοια. Επειδή μας ήταν δύσκολο να διαλέξουμε επιλέξαμε τέσσερις οικογένειες που κρίναμε εμείς ότι το είχανε πιο πολύ ανάγκη και τους καλέσαμε στο σπίτι την επόμενη ημέρα. Ηρθαν, κάναμε κλήρωση με… καλαμάκια και το κέρδισε τελικά μια οικογένεια που νομίζω ότι το είχε πιο πολύ ανάγκη από όλους».

Για την οικογένεια που τελικά πήρε το σπίτι, ο ιδιοκτήτης είπε: «Είναι μια οικογένεια με δύο παιδάκια, δύο δίδυμα. Το τραγικό είναι πως τέσσερα χρόνια η οικογένεια ζούσε ξεχωριστά. Ο πατέρας με το ένα παιδί στο πατρικό του και η μητέρα με το άλλο παιδί στο πατρικό της γιατί δεν είχαν σπίτι. Και το προηγούμενο σπίτι που είχαν ήταν μια γκαρσονιέρα και τα παιδιά κοιμόντουσαν στον καναπέ».

Σε ερώτηση για το αν σκέφτηκε να βάλει πιο υψηλό ενοίκιο με την τόση ζήτηση που είχε το σπίτι, εκείνος απάντησε αφοπλιστικά: «Μα το σπίτι αξίζει τόσο, 400 ευρώ. Επειδή υπάρχουν άλλοι που δίνουν μια γκαρσονιέρα με μούχλα 500 ευρώ πρέπει να γίνω σαν αυτούς; Αυτά τα βρίσκεις μπροστά σου. Όπου πατάς, σε πατάνε, έτσι είναι το πράγμα».

Οπωσδήποτε αυτή είναι μια συγκινητική είδηση που θα έπρεπε να μας προβληματίσει πολύ σαν κοινωνία και κυρίως θα έπρεπε να προβληματίσει τους κυβερνώντες. Πόσες χιλιάδες οικογένειες έχουν ανάγκη από τέτοιους ιδιοκτήτες; Που να μην αξιολογούν τα ακίνητά τους με όρους ζήτησης, αλλά πρώτα απ’ όλα με όρους ανθρωπιάς…