Αν οι πλούσιοι μοίραζαν τα χρήματά τους πόσα θα μας αντιστοιχούσαν;
Αν όλα τα χρήματα μοιράζονταν ισότιμα ποσα θα λάμβανε κάθε άνθρωπος;Σύμφωνα με εκτιμήσεις από τη Credit Suisse και άλλες πηγές, η συνολική παγκόσμια περιουσία είναι περίπου 500 τρισεκατομμύρια δολάρια (2023) ενώ ο πληθυσμός της Γης το 2024 εκτιμάται σε περίπου 8,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Αν όλα τα χρήματα μοιράζονταν ισότιμα, τότε κάθε άνθρωπος θα λάμβανε περίπου 61.700 δολάρια. Βέβαια, αυτός είναι ένας θεωρητικός υπολογισμός, καθώς η περιουσία δεν είναι εξ ολοκλήρου σε ρευστό χρήμα αλλά και σε ακίνητα, μετοχές, και άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Αν οι πλούσιοι μοίραζαν όλα τα χρήματά τους, η παγκόσμια οικονομία θα αντιμετώπιζε σημαντικές αλλαγές με θετικές αλλά και αρνητικές συνέπειες.
Η ανισότητα στον πλούτο θα μειωνόταν δραστικά. Οι φτωχότερες κοινωνικές ομάδες θα είχαν περισσότερη πρόσβαση σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες.
Οι οικονομικά ασθενέστεροι έχουν υψηλότερη τάση για κατανάλωση. Η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος θα ενίσχυε τη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών.
Οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν το επιπλέον εισόδημα των πολιτών μέσω φορολογίας για να επενδύσουν σε δημόσια έργα και υποδομές.
Την ίδια ώρα όμως, η μαζική ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων (μετοχών, ακινήτων κ.λπ.) θα μπορούσε να προκαλέσει πτώση στις αξίες αυτών των περιουσιακών στοιχείων.
Η διανομή πλούτου θα αφαιρούσε κεφάλαια από τις επενδύσεις, επιβραδύνοντας την καινοτομία και την επιχειρηματική ανάπτυξη.
Η ξαφνική αύξηση της κατανάλωσης θα μπορούσε να αυξήσει τις τιμές λόγω περιορισμένης προσφοράς αγαθών.
Αν ο πλούτος ήταν ισότιμα κατανεμημένος, τα κίνητρα για παραγωγικότητα και επιχειρηματικότητα θα μπορούσαν να μειωθούν.
Αν γινόταν διανομή μόνο των μετρητών που διαθέτουν οι πλουσιότεροι του κόσμου, η επίδραση στην οικονομία και στις ζωές των ανθρώπων θα ήταν περιορισμένη σε σχέση με την πλήρη αναδιανομή του συνολικού πλούτου (περιλαμβανομένων ακινήτων, μετοχών κ.λπ.).
Τα μετρητά των πλουσιότερων ανθρώπων, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι ένα μικρό ποσοστό του συνολικού πλούτου τους. Το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου τους είναι δεσμευμένο σε επενδύσεις (μετοχές, ακίνητα, επιχειρήσεις).
Αν π.χ. τα μετρητά αντιπροσωπεύουν μόνο το 10% του συνολικού πλούτου τους, το ποσό που θα μπορούσε να διανεμηθεί είναι πολύ μικρότερο από την πλήρη αναδιανομή του συνολικού πλούτου.
Αν το ποσό αυτό διαιρείτο με τον παγκόσμιο πληθυσμό (περίπου 8 δισεκατομμύρια), η αύξηση στο διαθέσιμο εισόδημα ανά άτομο θα ήταν σημαντική, αλλά όχι αρκετή για να εξαλείψει τη φτώχεια ή να μεταβάλει μακροχρόνιες οικονομικές ανισότητες.
Η ξαφνική κυκλοφορία μετρητών μπορεί να προκαλούσε πληθωριστικές πιέσεις, αυξάνοντας τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών ενω θα υπήρχαν πιθανές διαφωνίες ή κοινωνικές εντάσεις για τον τρόπο διανομής των χρημάτων.
Η διανομή μόνο των μετρητών των πλουσιότερων ανθρώπων θα είχε μικρότερη κλίμακα επιπτώσεων σε σχέση με την πλήρη αναδιανομή του συνολικού τους πλούτου. Ωστόσο, μπορεί να αποτελούσε ένα σημαντικό συμβολικό μέτρο για τη μείωση της ανισότητας και την ενίσχυση της οικονομικής ασφάλειας των πιο ευάλωτων πληθυσμών.
Διαβάστε επίσης: