Στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα ιδιαίτερη καθώς εορτάζεται Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού, το μακρινό 2001 ο Στέλιος Καζαντζίδης αποχαιρετούσε το μάταιο ετούτο κόσμο.
Nα σημειωθεί ότι η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού τιμάται τόσο από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και από την Καθολική Εκκλησία. Είναι ημέρα αυστηρής νηστείας.
Εκείνη την ημέρα ο επίσης αξέχαστος Σταύρος Κουγιουμτζής μίλησε με εγκωμιαστικό τρόπο στον «φακό» της ΕΤ-3 για τον ερμηνευτή, παρότι δεν είχαν συνεργαστεί ποτέ μαζί.
Είπε ο Σταύρος Κουγιουμτζής για τον Στέλιο Καζαντζίδη:
Ο Καζαντζίδης ήταν ένας άνθρωπος, σαν καλλιτέχνης, που έδωσε πάρα πολλά στον Ελληνικό λαό. Κι αυτό ήταν ένα ευτύχημα για τον Καζαντζίδη, γιατί είναι πολλοί αυτοί που δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και φεύγουν απ’ τη ζωή με απραγματοποίητα όνειρα. Επίσης ένα δεύτερο στοίχημα ήτανε, ότι κι ο λαός του ανταπέδωσε με το παραπάνω την αγάπη του. Απόδειξη ότι έχει να τραγουδήσει γύρω στα τριάντα χρόνια κι όμως δεν έφυγε από τις καρδιές των ανθρώπων. Όταν τραγούδησε τα τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου, ήταν σε μια εκπληκτική φόρμα. Όταν είπε το «Ποια είσαι εσύ», «Γιατί να είμαστε κι οι δυο αισθηματίες», από το δίσκο «Υπάρχω» σε στίχους του Πυθαγόρα, εκεί πραγματοποίησε κάποιες από τις πιο συγκλονιστικές του ερμηνείες.
Όπως παν τα πράγματα πολιτιστικά, γιατί έχουμε μαύρο χάλι πολιτιστικό, νομίζω ότι είναι αδύνατο να βρεθεί ένας Καζαντζίδης ή ένας Μπιθικώτσης πια. Αυτοί μείνανε σαν ορόσημα, δεν μπορούν να τους φτάσουνε άλλοι. Υπάρχουν καλοί τραγουδιστές και τώρα, άνθρωποι που με συγκινούν εμένα, αλλά… Ο Καζαντζίδης δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής, ήταν τραγουδιστής κι ερμηνευτής. Τώρα υπάρχουνε πολλοί που είναι τραγουδιστές κι άλλοι που είναι ερμηνευτές αλλά δεν είναι τραγουδιστές. Ο Καζαντζίδης, όπως και ο Μπιθικώτσης είναι οι κορυφαίες στιγμές του Ελληνικού τραγουδιού.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
