Είχαν εκατομμύρια αλλά ζούσαν σε παράγκα χωρίς ρεύμα

Στη νοτιοδυτική Αλμπέρτα του Καναδά, δύο αδέλφια έγραψαν τη δική τους ιστορία. Ο Maurice και ο Harold King, εκατομμυριούχοι από γη και ακίνητα, πέρασαν ολόκληρη τη ζωή τους μέσα σε μια παράγκα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή νερό. Επέλεξαν να ζουν έτσι. Όχι επειδή δεν μπορούσαν να ξοδέψουν — αλλά επειδή απλώς δεν το ήθελαν.

Ήταν αγρότες, κτηνοτρόφοι και αυτοδίδακτοι επιχειρηματίες. Ποτέ δεν φοίτησαν σε σχολείο, αλλά έμαθαν μόνοι τους ανάγνωση, αριθμητική, γεωργία, εμπόριο, και πώς να διαχειρίζονται γη αξίας εκατομμυρίων. Ενώ άλλοι γύρω τους αγόραζαν σπίτια, αυτοκίνητα και άνεση, εκείνοι ζούσαν σαν ερημίτες. Χωρίς ίχνος πολυτέλειας.

Η καλύβα τους, φτιαγμένη από ξύλο και λαμαρίνες, ήταν το μόνο σπίτι που γνώρισαν από τη γέννηση έως το θάνατό τους. Η καθημερινότητά τους περιλάμβανε διάβασμα με φανάρι, καλλιέργεια, χειρονακτική εργασία και ησυχία. Δεν έπιναν, δεν ξόδευαν, δεν επιδίωκαν κοινωνική αναγνώριση. Οι περισσότεροι τούς θεωρούσαν εκκεντρικούς ή τρελούς.

Όμως εκείνοι ήξεραν. Ήξεραν ότι η ηρεμία δεν αγοράζεται. Ότι ο χρόνος και η αυτάρκεια έχουν αξία μεγαλύτερη από τις ανέσεις. Και το απέδειξαν. Όταν πέθαναν, άφησαν πίσω τους κληρονομιά 6 εκατομμυρίων δολαρίων σε γη, η οποία αγοράστηκε από συνεταιρισμό που συνεχίζει να τη διατηρεί με σεβασμό και οικολογική συνείδηση.

Το βιβλίο που γράφτηκε για τη ζωή τους λέγεται “First and Second Kings” — ένας τίτλος ειρωνικός αλλά και ταιριαστός. Δεν ήταν βασιλιάδες του πλούτου, αλλά της εγκράτειας. Δεν ήταν φτωχοί επειδή δεν είχαν, αλλά επειδή δεν ήθελαν περισσότερα. Ήταν δύο άνθρωποι που έζησαν όπως ακριβώς διάλεξαν. Ίσως, οι πιο ελεύθεροι απ’ όλους.