Δεν μένουμε σπίτι, όταν έχουμε πρόβλημα
Αργύρης Στεφ. Νταλιάνης, Επιμελητής Καρδιολογίας, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου ΑθηνώνΗ καμπάνια «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ» η οποία έχει κυριολεκτικά κατακλύσει το συνειδητό, υποσυνείδητο και ασυνείδητό μας τις τελευταίες εβδομάδες, είναι ανακριβής… δε λέει όλη την αλήθεια. Και αλήθεια που είναι έστω και μισή δεν είναι αλήθεια!
‘Μηδέν άγαν’ (‘Τίποτε να μην είναι υπερβολικό’, Σόλων ο Αθηναίος 640-560 π.Χ.)
Με όλη αυτή την ‘Κορωναϊοτρομολαγνεία’ που όλοι δυστυχώς καλλιεργούμε (γιατροί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης, ακόμα και παράγοντες της Εκκλησίας), έχει χαθεί το μέτρο και η ευθυκρισία και δυστυχώς αυτό μεταφράζεται σε αναπηρία και απώλεια ανθρώπινων ζωών.
‘ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ’ για να προστατεύσουμε τόσο την υγεία μας όσο και τη δημόσια υγεία ακούμε συνέχεια. Ένα σύνθημα που έχει καταντήσει πλέον κλισέ για να μην πούμε εμμονή και ψυχαναγκασμός και ‘επιβάλει’ ασυναίσθητα στον καθένα μας την υποεκτίμηση ακόμα την αγνόηση ενοχλημάτων-συμπτωμάτων που μπορεί να είναι σοβαρά και προειδοποιητικά σημεία επικειμένης εμφάνισης θανατηφόρου νοσήματος (καρδιαγγειακού, γαστρεντερολογικού, χειρουργικού κλπ) και που στην προ του ‘ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ’ εποχή θα λαμβάναμε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν.
Σήμερα, το μυαλό μας, η καρδιά μας, η ψυχή μας είναι απορροφημένα στους δέκτες της τηλεόρασης, στα ηχεία των ραδιοφώνων και τις οθόνες των υπολογιστών και όλες μας οι αισθήσεις προσαρμοσμένες στην τραγικοποιημένη μεταφορά των παγκόσμιων ειδήσεων σχετικά με τα περιστατικά κορωναϊού, τους θανάτους και τους διασωληνωμένους και όχι σε αυτό που συμβαίνει στον ίδιο μας τον εαυτό ή τους οικείους μας. Για παράδειγμα, το προκάρδιο άλγος που μας ενοχλεί όλο και πιο συχνά τις τελευταίες ώρες, η δύσπνοια που μας αναγκάζει να κοιμόμαστε στην καρέκλα μας ή δίπλα στο παράθυρο, οι ταχυκαρδίες που αισθανόμαστε όλο και πιο συχνά υποβαθμίζονται. Οι ενδόμυχες σκέψεις μας είναι καθησυχαστικές. ‘Μάλλον το ενόχλημα που έχω οφείλεται σε άγχος λόγω του κορωναϊού’. ‘Να πάω στο νοσοκομείο; Αποκλείεται! Άσε μην κολλήσω κορωναϊό!’. ‘Το πιο πιθανό είναι ότι τα συμπτώματά μου οφείλονται σε ίωση, αλλά ακόμα και σε κορωναϊό να οφείλονται, τι λένε τα ΜΜΕ; ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ για να μην κολλήσουμε τους άλλους’! Οι ινστρούκτορες μας είναι μπροστά στις οθόνες μας κάθε στιγμή και μας καθοδηγούν στο μαγικό κόσμο του ‘ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ’ ενώ πρέπει να ζητήσουμε άμεσα ιατρική βοήθεια.
Οι τραγικές συνέπειες του ‘ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ’ στην εποχή του κορωναϊού – Η άλλη πλευρά του νομίσματος
Περιστατικό 1: Άνδρας ασθενής ηλικίας 57 ετών παρουσιάζει πόνο στο στήθος πριν από 5 ημέρες. ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ λόγω κορωναϊού. Εμφανίζει δύσπνοια και ορθόπνοια τις τελευταίες 3 ημέρες. ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. Τελικά αποφασίζει να έρθει στο νοσοκομείο λόγω της δύσπνοιας. Μπαίνει η υποψία για κορωναϊό αλλά γρήγορα στο ηλεκτροκαρδιογράφημα διαπιστώνεται κατώτερο έμφραγμα μυοκαρδίου λίγων ημερών και μεταφέρεται στη Μονάδα. Λίγη ώρα μετά επιδεινώνεται οξέως η κατάσταση της υγείας του και πεθαίνει λόγω ρήξης μυοκαρδίου ως απότοκος του καθυστερημένου εμφράγματος. Αν ο ασθενής αυτός ΔΕΝ ΕΜΕΝΕ ΣΠΙΤΙ και προσέρχονταν έγκαιρα στο νοσοκομείο δεν θα υπήρχε αυτή η μοιραία εξέλιξη.
Περιστατικό 2: Ασθενής ηλικίας 57 ετών παρουσίασε πόνο στο στήθος πριν 20 ημέρες. Μία ημέρα μετά τον αρχικό πόνο πήγε σε ιδιώτη καρδιολόγο ο οποίος του συνέστησε να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Ο ασθενής ΕΜΕΙΝΕ ΣΠΙΤΙ λόγω του φόβου του κορωναϊού. Μετά από 15 ημέρες ξαναπήγε σε ιδιώτη καρδιολόγο, ο οποίος του συνέστησε εκ νέου να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Ο ασθενής ΕΜΕΙΝΕ ΣΠΙΤΙ για άλλες 3 ημέρες εξαιτίας του φόβου του για τον κορωναϊό. Τελικά εισήχθη στο νοσοκομείο με εικόνα εκτεταμένου υπενδοκαρδίου εμφράγματος, έγινε διαδερμική επέμβαση με τοποθέτηση stent στην έκφυση της κεντρικής αρτηρίας της καρδιάς. Ο ασθενής αυτός στην κυριολεξία είχε ‘άγιο’. Η ζωή του κρέμονταν σε μία κλωστή και γλίτωσε στην κυριολεξία στο πάρα ένα!
Αντί επιλόγου
Τα περιστατικά που ενδεικτικά αναφέρθηκαν δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένα. Σε πολλά νοσοκομεία και κλινικές υπάρχουν άδεια κρεβάτια διότι οι ασθενείς με διάφορα προβλήματα υγείας εκτός των λοιμώξεων έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Κάποιοι από τους ασθενείς με διάφορα χρόνια νοσήματα που χρήζουν νοσηλείας αρνούνται να προσέλθουν στα επείγοντα και άλλοι αρνούνται να εισαχθούν στο νοσοκομείο. Πολλοί ασθενείς προστρέχουν στη λύση της τηλεοπτικής μέσω skype, τηλεφωνικής ή ιντερνετικής επικοινωνίας (e-consultation) με το γιατρό τους. Το tele-working είναι άλλωστε της μόδας ακόμα και για τους πιλότους των αεροπλάνων!
Το σλόγκαν ‘ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ’ διαμόρφωσε μία νοοτροπία μονολιθική και ένα status quo αδιαπέραστο. Διαμόρφωσε δυστυχώς μία φυλακή μέσα στις ψυχές των οξέως και χρονίως πασχόντων, πιο επικίνδυνη από τον εγκλεισμό τους στο σπίτι. Και για όλο αυτό δεν είναι υπεύθυνοι μόνο οι εμπνευστές της κερδοφόρου από οικονομικής πλευράς καμπάνιας. Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι.
Δεν αμφισβητούμε την επιδημία, τους θανάτους και την επερχόμενη οικονομική καταστροφή. Αμφισβητούμε ωστόσο και στηλιτεύουμε την ανορθόγραφη λεζάντα ‘ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ’ και την καλλιέργεια των ιδεοληψιών που επιφέρει.
‘ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ’ λοιπόν… ‘ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ’… είναι η υπόλοιπη μισή αλήθεια!
Και η αλήθεια πάντα μας ελευθερώνει, διώχνει την Κορωναϊοφοβία και μας σώζει τη ζωή!
Αργύρης Στεφ. Νταλιάνης
Επιμελητής Καρδιολογίας
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών