Λίνα Μενδώνη: Ουδείς δείχνει να πείθεται πως η υπουργός Πολιτισμού έπεσε ξαφνικά από τα σύννεφα από τις καταγγελίες που έχει να αντιμετωπίσει ο Δημήτρης Λιγνάδης και αποφάσισε να σπάσει την σχεδόν 20 ημερών σιωπή της, χαρακτηρίζοντας τον ως έναν επικίνδυνο άνθρωπο που μάλλον… διακτινίστηκε από κάποιον άγνωστο πλανήτη και εμφανίστηκε μυστηριωδώς στην καρέκλα του διευθυντού του Εθνικού Θεάτρου, τον Αύγουστο του 2019. Η διαστροφή είναι απομάκρυνση από το αγαθό, όπως το σκοτάδι είναι απομάκρυνση από το φως.
Ολόκληρο το πανελλήνιο αντιλήφθηκε πως η κυρία Λίνα Μενδώνη έσπασε την εκκωφαντική σιωπή της για να σχολιάσει την υπόθεση Λιγνάδη, μονάχα αφότου βγήκαν στη φόρα αδικήματα που δεν είχαν παραγραφεί. Για 20 ολόκληρες μέρες όμως, που έβγαιναν στην επιφάνεια σωρεία παραγεγραμμένων αδικημάτων, ο Λιγνάδης – κατά τη λογική Μενδώνη – δεν ήταν «επικίνδυνος»!
Είναι τουλάχιστον προσβλητικό για τη νοημοσύνη του κόσμου, το να δεχθούμε πως η κυρία Μενδώνη δεν είχε κάνει καμία έρευνα για το ποιον του Δημήτρη Λιγνάδη, πριν αποφασίσει να τον διορίσει σε ένα τόσο σημαντικό και καίριο πόστο. Πως δεν μπόρεσε ή δεν ενδιαφέρθηκε να αντλήσει στοιχεία για τον βίο και την πολιτεία του, ακόμα και με μια πολύ εύκολη ενημέρωση από τα αρχεία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Πως δεν είχε αντιληφθεί τίποτα για το παρελθόν του Λιγνάδη, ενώ στον καλλιτεχνικό κόσμο ήταν ευρέως διαδεδομένο εδώ και πολλά χρόνια.
Αν υποθέσουμε πως το υπουργείο πολιτισμού όντως δεν είχε μελετήσει αυτόν τον διορισμό, τότε η κυρία Μενδώνη θα έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί και μόνο για λόγους ευθιξίας. Αν ο Λιγνάδης ήταν προσωπική επιλογή της Μενδώνη, τότε στην υπουργική καρέκλα της θα έπρεπε ήδη να κάθεται κάποιος αντικαταστάτης. Αν δεν ήταν προσωπική επιλογή και υπήρξε άλλος δάκτυλος που υποκίνησε αυτήν την απόφαση, τότε η κυρία Μενδώνη οφείλει να διαχωρίσει τη θέση της, να υποδείξει τον υπεύθυνο και ασφαλώς (και πάλι) να παραιτηθεί!
Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Η χώρα να συνταράσσεται από ένα τόσο σοβαρό ζήτημα και να μην κουνιέται κανένας από την θέση του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να συναντήσει την κυρία Σακελλαροπούλου για να τονίσει το πόσο ευαίσθητος είναι απέναντι σε θέματα που έχουν να κάνουν με παιδικές ψυχές και από την άλλη συνεχίζει να μένει σκανδαλωδώς άπραγος απέναντι σε αυτό το νέο κατάμαυρο στίγμα που απλώνεται στην παράταξη του.
Είναι αυτονόητο πως όσο ο Πρωθυπουργός κρατάει την κυρία Μενδώνη στη θέση της, είτε θέλει – είτε δεν θέλει, αναλαμβάνει και αυτός πλήρως την πολιτική ευθύνη για αυτό το τερατούργημα που φαίνεται πως συντελέστηκε στο Εθνικό Θέατρο.
Είτε σφυρίζοντας αδιάφορος, είτε (με κενές δηλώσεις συμπάθειας προς τα θύματα να) σφυρίζει… ενδιαφερόμενος!
Το θέμα, πέρα από ποινικό, πέρα και από πολιτικό, είναι ηθικό. Όταν έχουμε να κάνουμε με υποθέσεις παιδεραστίας, η κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάζεται αμείλικτη και να παίρνει πεντακάθαρες θέσεις. Να καταδικάζει, να απαιτεί πλήρη διαλεύκανση των υποθέσεων και όπου χρειάζεται να αποπέμπει τους πολιτικά υπεύθυνους. Εδώ δεν χωρούν μικροπολιτικά συμφέροντα και επικοινωνιακοί τακτικισμοί.
Για όσο δεν γίνονται αυτά, είναι σαν να δίνουν ένα έμμεσο πολιτικό άλλοθι στο ειδεχθέστερο όλων των εγκλημάτων.