Πραγματικά, ποιος μπορεί να έπεσε από τα σύννεφα μετά το νέο φιάσκο των Ελληνικών θέσεων στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Υπήρξε κανείς που περίμενε να προκύψουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας «που θα δαγκώνουν», όπως μας έλεγε ο κ. Πέτσας τον Αύγουστο;
Γι’ ακόμη μια φορά αποδείχθηκε περίτρανα πως τίποτε το θετικό για την Ελλάδα δεν μπορεί να βγει από αυτήν την λυκοσυμμαχία κρατών που υποτίθεται πως στηρίζεται στην αλληλεγγύη και στην ενότητα μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών. Για άλλη μια φορά υπερίσχυσε η διαφύλαξη των βρώμικων συμφερόντων Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Μάλτας και άλλων χωρών που δεν θέλουν να διαταραχτούν οι εμπορικές σχέσεις με το αιματοβαμμένο Σουλτανάτο της Ανατολής.
Και πόσο μάλλον είναι αναμενόμενο να δώσουν το κυρίως βάρος στην διατήρηση καλών διμερών σχέσεων με την Τουρκία, όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας (δλδ της χώρας που την αφορά άμεσα το θέμα), συνεχίζει να ακολουθεί μια πλήρως ενδοτική στάση, περιμένοντας ένα «ξεροκόμματο» ασήμαντων μελλοντικών κυρώσεων και τελικά να μην παίρνει ούτε και αυτό, και να πανηγυρίζει για τα «ψίχουλα», για να μην παραδεχθεί το φιάσκο του και πληγεί η εικόνα του.
Η δε συνέντευξη τύπου του κ. Μητσοτάκη μετά την Σύνοδο, ξεπέρασε τα όρια της γραφικότητας. Αναφέρθηκε σε τρία σημαντικά σημεία που συζητήθηκαν στη Σύνοδο και η σειρά προτεραιότητας που ακολούθησε για να τα ανακοινώσει, τα λέει όλα:
Πρώτα μίλησε για το Ταμείο Ανάκαμψης και το ξεκλείδωμα 72 δισεκατομμυρίων ευρώ για την οικονομία της Ελλάδας…
Τα… καλά νέα τα λέμε πρώτα. Που και αυτά καλά νέα δεν είναι, άλλα αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Σαν δεύτερο σημείο, έθιξε το θέμα της… κλιματικής αλλαγής και την Ευρωπαϊκή συμφωνία για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% μέχρι το 2030.
Και στο τρίτο σκέλος της ανακοίνωσης, μίλησε (επιτέλους) για τα Ελληνοτουρκικά!
Μα είναι τόσο λογικό, έ;
Αν ρωτήσεις έναν τυχαίο Έλληνα πολίτη τι τον απασχολεί περισσότερο αυτόν τον καιρό, δεν θα σου πει «οι καταστρεπτικές συνέπειες του κορονοϊού και των lockdown». Δεν θα σου πει πως ανησυχεί για την αύξηση της έντασης στα Ελληνοτουρκικά. Σίγουρα θα σου πει πως η μεγάλη έννοια του είναι η… κλιματική αλλαγή! Ειδικά το λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής, πρέπει να είναι η Νο1 ανησυχία των πολιτών αυτήν την στιγμή…
Όχι..;
Ακόμα και με τέτοια πολιτικάντικα τεχνάσματα υποβάθμισης των πιο σοβαρών θεμάτων, ο κ. Μητσοτάκης δεν μπόρεσε επ’ ουδενί να μαζέψει τα αμάζευτα.
Ξαφνικά οι κυρώσεις που θα… δάγκωναν, παρουσιάστηκαν χωρίς οδοντοστοιχία, μιας και ο Πρωθυπουργός μας είπε πως οι κυρώσεις είναι… εργαλείο και όχι αυτοσκοπός! Η απειλή των κυρώσεων είναι που θα κάνουν την δουλειά και όχι οι ίδιες οι κυρώσεις!
Μα δεν το βλέπουμε τόσους μήνες τι φοβερό εργαλείο είναι; Μπορεί ο Ερντογάν να έχει κάνει σουρωτήρι την Μεσόγειο, να παραβιάζει συνεχώς την ΑΟΖ μας, να απειλεί, να εκβιάζει, να κάνει πικ νικ στην Αμμόχωστο, να επεκτείνεται από την Λιβύη έως τα εδάφη της Αρμενίας, αλλά το εργαλείο… εργαλείο!
«Η Ευρώπη έκανε ένα βήμα», μας είπε ο Πρωθυπουργός για να καλύψει την παταγώδη αποτυχία που ήταν αποτέλεσμα μιας ακόμη άτακτης υποχώρησης του από τις εθνικές διεκδικήσεις μας. Το πώς γίνεται να βλέπει θετικό «βήμα» ο κ. Μητσοτάκης ενώ ο Ερντογάν πανηγυρίζει στο εσωτερικό της χώρας του και όλα τα Τουρκικά μέσα ενημέρωσης μιλούν για επικοινωνιακό φιάσκο της Ελλάδας, είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να το κοιτάξει άμεσα η κυβέρνηση…
Ο στρουθοκαμηλισμός τους λοιπόν, είναι πιο επικίνδυνος για την χώρα ακόμα και από τις ίδιες τις γεωπολιτικές βλέψεις του Ερντογάν. Αν ο Πρωθυπουργός έδειχνε προς την Ευρώπη έστω και το ένα δέκατο της αυστηρότητας που δείχνει προς τον καταπιεσμένο Ελληνικό λαό, που συνθλίβεται καθημερινά από τον απολυταρχισμό της κυβέρνησης, θα είχε πολύ περισσότερα αποτελέσματα στην εξωτερική μας πολιτική. Όμως τέτοια πρόθεση δυστυχώς δεν υπάρχει.
Στο εσωτερικό μπορούν να καταπατούν ατομικές και θρησκευτικές ελευθερίες, να παίρνουν αποφάσεις που οδηγούν στην χρεωκοπία και στην ανεργία χιλιάδες επιχειρήσεις και εργαζόμενους, να κατευθύνουν μια ολόκληρη κοινωνία σε εθνικό μαρασμό, να ασεβούν προς την δημοκρατία με μέτρα άγριας καταστολής, αλλά στο εξωτερικό πανηγυρίζουν για την… μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και παρακολουθούν άπραγοι τους ηγέτες της Ευρώπης να κάνουν «ένα βήμα» κάθε 3-4 μήνες…
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο που οι Ευρωπαίοι εταίροι αδιαφορούν πλήρως για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας μιας μικρής φτωχοποιημένης χώρας του νότου, αλλά δεν διστάζουν καν να προμηθεύουν οπλικά συστήματα στην χώρα που αυτήν την στιγμή αποτελεί την Νο1 απειλή κατά των Ευρωπαϊκών συνόρων.
Και η θέση της Ελλάδας μπροστά σε όλο αυτό το ανοσιούργημα, είναι να μην επιχειρεί καν να ψελλίσει ένα βέτο. Αλλά και να παρουσιάζει η κυβέρνηση αυτό το διπλωματικό Βατερλό, ως θετική εξέλιξη.
Τελικά η κοροϊδία τους προς τον Ελληνικό λαό δεν είναι εργαλείο.
Είναι αυτοσκοπός.