Έξοδος από το ποδοσφαιρικό «μνημόνιο»

Ας το χαρούμε τώρα που είναι ακόμη νωρίς γιατί κανείς δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει στη συνέχεια. Το ελληνικό πρωτάθλημα, άλλωστε, δεν σε αφήνει ποτέ να πλήξεις.

Όλο και κάποια σκιά θα εμφανιστεί από τα υπόγειά του και θα «τρυπήσει» την αξιοπιστία των αγώνων.

Προφανώς και δεν βρήκαμε αίφνης την ποδοσφαιρική Ιθάκη μας στην Ευρώπη. Εύλογα μπορεί να σκεφτεί κανείς πως οι συνεχόμενες επιτυχίες της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού έχουν αλλάξει το χάρτη των προτεραιοτήτων τους και ότι μετατράπηκαν αυτοστιγμεί σε ισχυροί πόλοι της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής Ευρώπης.

Δεν ισχύει. Το ξέρουμε πολύ καλά πως δεν ισχύει. Με εξαίρεση την Μπενφίκα που έχει το όνομα, αλλά προφανώς όχι την παλαιά της χάρη, ούτε ο Βίντι ούτε και η Μπέρνλι συγκαταλέγονται στα μεγαθήρια του αθλήματος. Δεν είναι, όμως, και αμελητέες ποσότητες.

Παλαιότερα, από κάτι τέτοιες ομάδες έχουν προκύψει στραβοπατήματα που πόνεσαν τις δικές μας ομάδες και τους προκάλεσαν ουκ ολίγους τριγμούς πριν καν ξεκινήσει η σεζόν.

Στο κάτω κάτω: με αυτές τις ομάδες κληρώθηκαν, αυτές πρέπει να προσπεράσουν. Θα ήταν μίζερο να μην τους πιστωθεί ότι έχουν βάλει τις βάσεις για να επιτύχουν. Ως τώρα, να μην τους ματιάσουμε, δείχνουν πιο έτοιμοι από ποτέ. Ποια χρυσόσκονη άραγε έπεσε πάνω τους; Στα παραμύθια μπορεί, στην πραγματικότητα, στη σκληρή ποδοσφαιρική πραγματικότητα, η μόνη χρυσόσκονη είναι η συγκυρία.

Δεν είναι αμελητέος παράγοντας, αλλά δεν είναι ο κυρίαρχος. Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός είναι οι ομάδες που θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα φέτος. Όλοι οι υπόλοιποι είναι μακριά τους. Αυτές οι τρεις ομάδες κινήθηκαν περισσότερο στο μεταγραφικό παζάρι. Δεν κάλυψαν όλα τα κενά τους, αλλά λειτούργησαν περισσότερο ορθόδοξα από άλλες χρονιές.

Και για τους τρεις, το φετινό καλοκαίρι ήταν μια φάση μετεξέλιξης. Για την πρωταθληματική ΑΕΚ παραμένει πάντα η απόδειξη πως η περσινή χρονιά δεν ήταν φωτοβολίδα. Με νέο προπονητή και αρκετούς καινούργιους, καλείται να δείξει πως μπορεί να τα καταφέρει τόσο στο Τσάμπιονς Λιγκ όσο και στο πρωτάθλημα.

Ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται πιο δυνατός από ποτέ. Με μεταγραφές αεροδρομίου, με τον Σαββίδη να βάζει γερά το χέρι στην τσέπη και μια πρωτόγνωρη δίψα να φτιάξει δυναστεία. Ο ΠΑΟΚ δείχνει περισσότερο από ποτέ να είναι απαλλαγμένος από τα βιωματικά του άγχη, αυτά που λειτουργούσαν ανασχετικά τα προηγούμενα χρόνια, και να ξεκινάει σχεδόν από την pole position.

Ο Ολυμπιακός δίχως τη γνώριμη αίγλη του Τσάμπιονς Λιγκ, άρα και τα χρήματά του, λειτούργησε πάλι με τη λογική «γκρεμίζω και χτίζω από την αρχή». Ουδείς γνωρίζει πόσοι από τους παίκτες που ήρθαν θα «βγουν» στο γήπεδο. Οι μεταγραφές είναι πάντα λαχείο κι ο Μαρινάκης έχει δείξει πως του αρέσει να τζογάρει. Στοίχημα είναι και ο Μαρτίνς αν σκεφτεί κανείς τους προπονητές που έχουν παρελάσει τα τελευταία χρόνια από το λιμάνι. Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμη για ασφαλή συμπεράσματα.

Και οι τρεις, πάντως, μπορεί να τα πηγαίνουν καλά αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, αλλά το κύριο μέλημά τους είναι η εσωτερική… κατανάλωση. Λογικό: κανείς δεν περιμένει να κάνουν τρελή πορεία στην Ευρώπη. Αν συμβεί θα είναι ευκταίο, αν δεν συμβεί δεν θα τους αλλάξει τις σταθερές.

Για τον μέσο οπαδό, όμως, αυτές οι ευρω-νίκες είναι σαν πρόσκαιρη έξοδος από το μνημόνιο της εγχώριας μιζέριας. Αυτή που ενδεχόμενα θα μας πλήξει και φέτος το χειμώνα.

Ως τότε, ας χαρούμε τα πεπραγμένα τους ελπίζοντας και σε ακόμη καλύτερα.

Έξαλλος ο Μαρινάκης!

Ουζουνίδης στους παίκτες: «Δεν τελείωσε τίποτα»