Ο Δώνης που του χρειάζεται

Οι συνεντεύξεις ενίοτε αποθεώνουν τη ρηχότητα, προσπαθούν να μετατρέψουν την μπαναλιτέ σε καθιερωμένο λόγο, δίνουν την ευκαιρία στον συνεντευξιαζόμενο να φουσκώσει τη μεγαλαυχία του. 

Ίσως, γι’ αυτό στο δημοσιογραφικό λόγο αποτελούν ένα στοίχημα που δεν βγαίνει πάντα σε καλό. Το πώς θα καταφέρεις να «ξεκλειδώσεις» έναν άνθρωπο να σου πει πράγματα που δεν πατούν σε μια προδιαγεγραμμένη ρότα που ο ίδιος έχει επιλέξει εξαρχής.

Το λέω ρητά και κατηγορηματικά: η συνέντευξη του Γιώργου Δώνη στον Λάμπρο Γκαραγκάνη που δημοσιεύει το σημερινό (31/7) Sportime πρέπει να διαβαστεί για πολλούς λόγους.

Ο προφανής είναι ότι οι οπαδοί της ομάδας θα πάρουν μια ιδέα για το τι προσπαθεί να φτιάξει ο Έλληνας προπονητής έχοντας πολλά χάντικαπ να αντιπαλέψει. Να μάθουν το αγωνιστικό στιλ που θέλει να περάσει, να δουν κάτω από τις λέξεις ποια άλλη μεταγραφή ψήνεται, ενδεχόμενα να αφουγκραστούν τις ανησυχίες του για το τοπίο που διαμορφώνεται στο κλαμπ σε διοικητικό και ποδοσφαιρικό επίπεδο.

Όλα είναι συγγνωστά σε μια δεύτερη ή τρίτη ανάγνωση μιας μακροσκελούς συνέντευξης. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία: ο Γιώργος Δώνης είναι ο κατάλληλος προπονητής για τον τωρινό Παναθηναϊκό. Δεν είχα και πριν καμία αμφιβολία, αλλά αυτά που ο ίδιος εξέφρασε στη συνέντευξη αποτελούν την καλύτερη απάντηση.

Ούτε νεφελοβατεί ούτε μεμψιμοιρεί. Ούτε «χτίζει» άλλοθι για το χειμώνα ούτε εμφανίζεται αιθεροβάμων πουλώντας «παναθηναϊκοφροσύνη». Οι απαντήσεις του Δώνη, επιλεγμένες μια προς μια, φανερώνουν έναν άνθρωπο απόλυτα προσγειωμένο στη θολή επικράτεια του «πράσινου» σωματείου.

Αντιλαμβάνομαι πως με προθέσεις, ακόμη κι αν είναι οι αγνότερες, καμία ομάδα δεν προχωράει. Ο Δώνης, όπως και κάθε προπονητής, θα κριθεί από τα έργα του στο γήπεδο. Προφανώς και τα αποτελέσματα είναι ο «οδηγός» ενός εκάστου.

Ωστόσο, υπάρχει πάντα μια ιδιαίτερη παράμετρος που μόνο στον αθλητισμό μπορεί κανείς να τη διαγνώσει και να την προσμετρήσει. Έχει να κάνει με τον ψυχισμό του πρωταγωνιστή. Με την αύρα που κουβαλάει, με τις αντοχές που έχει δείξει ότι διαθέτει. Τέλος, με τη λογική της σκέψης του. Ναι, το ποδόσφαιρο δεν είναι μαθηματικά. Όμως, το πρώτο μάθημα που παίρνεις, μπαίνοντας στο χορό, είναι να μάθεις να μετράς. Τις κουβέντες σου, τα σχέδιά σου, τις αποτυχίες, αλλά και τις επιτυχίες. Κι όλα αυτά να τα βάζεις με ψύχραιμο τρόπο σε μια ζυγαριά έτσι ώστε να βγαίνει ένα συμπέρασμα.

Κανείς δεν γνωρίζει πού θα κάτσει η μπίλια στα διοικητικά του Παναθηναϊκού. Γίνεται εδώ καιρό μια προσπάθεια να επανέλθει η ομάδα σε μια κανονικότητα που της έλειπε. Θέλει χρόνο και άλλου είδους αντοχές.

Επειδή, όμως, τα ποδοσφαιρικά κλαμπ παράγουν ποδόσφαιρο κι όχι διοικητικές πράξεις, ο Παναθηναϊκός μέσα στο γήπεδο θα αποδείξει την μενταλιτέ του και το DNA του που επικαλείται και ο Γιώργος Δώνης στη συνέντευξη που παραχώρησε. Τα δεδομένα, σαφώς, δεν είναι ιδανικά. Σε αυτές τις μη προβλεπόμενες συνθήκες, όμως, είναι που χρειάζεται κανείς έναν προπονητή που μπορεί να πάρει πάνω του ευθύνες. Οι «πράσινοι» τον έχουν βρει.

Παναθηναϊκός χωρίς ποδόσφαιρο δεν υπάρχει…

Παναθηναϊκός χωρίς ποδόσφαιρο δεν υπάρχει…