H ενδεκάδα μου…

Για την εισαγωγή του σημερινού blog, θα δανειστώ  μια ρήση που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο μπάσκετ: «Ο καλύτερος αρθρογράφος, ξέρει λιγότερο ποδόσφαιρο από τον χειρότερο προπονητή».

Την εν λόγω φράση, τη σέβομαι και τη συμμερίζομαι απόλυτα. Παρόλα αυτά, με βάση την εικόνα των προηγούμενων ετών και το ισχνό δείγμα της δουλειάς του Μάρτινς και της εμφάνισης των παικτών από τα πρώτα δύο φιλικά, θα επιχειρήσω μέσα από την παρακάτω ανάλυση, να εκθέσω μια γνώμη για την κατάρτιση της φετινής ενδεκάδας του Ολυμπιακού. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν, αξιολογώντας τις τωρινές επιλογές της ομάδας σε κάθε θέση και κάνοντας μια νύξη για τις μεταγραφικές κινήσεις ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να πραγματοποιηθούν.

Τερματοφύλακες

Η θέση του βασικού άσσου ανήκει δικαιωματικά και πανάξια στον Ανδρέα Γιαννιώτη. Ο καλύτερος τερματοφύλακας του περσινού πρωταθλήματος είναι υπερταλαντούχος, δουλευταράς και απόλυτα ικανός να πάρει τη φανέλα του βασικού σπίτι του για πολλά χρόνια. Σε ό,τι αφορά τις εναλλακτικές, ο Χουτεσιώτης δεν με έχει πείσει λεπτό ότι αξίζει ακόμη και τη θέση του τρίτου τερματοφύλακα στο ρόστερ. Επιβεβλημένο λοιπόν να αποκτηθεί αξιόπιστη λύση πίσω από τον Γιαννιώτη. Είτε ένας έμπειρος κίπερ στο στυλ του Προτό, είτε κάποιος φέρελπις Έλληνας.

Σέντερ μπακ

Η μεγαλύτερη πληγή της ομάδας τα τελευταία χρόνια. Ο μόνος που αξίζει να είναι βασικός και αναντικατάστατος από τους ήδη υπάρχοντες είναι ο Σισέ, λόγω ενός πανθομολογουμένως εξαιρετικού potential. Ο άχρωμος και άοσμος Ένγκελς αξίζει θέση μόνο αν αποφασίσει να σκληρύνει και να βάλει τα (πανάκριβα) πόδια του στη φωτιά, ο δε άγουρος Νικολάου, χρειάζεται παιχνίδια ως βασικός σε χαμηλότερο επίπεδο για να θεωρηθεί κεντρικός αμυντικός επιπέδου Ολυμπιακού. Ερωτηματικό συνιστά η περίπτωση του Βούκοβιτς, ο οποίος πέρυσι δεν πήρε τις ευκαιρίες που του αναλογούσαν. Αν ήμουν ο Πέδρο Μάρτινς, θα κρατούσα τους Σισέ, Βούκοβιτς, Ευαγγέλου και θα έθετα στη διοίκηση ως απόλυτη προτεραιότητα την απόκτηση ενός ακόμη κεντρικού αμυντικού, που θα προοριζόταν για βασικός από την πρώτη μέρα.

Αριστερό μπακ

Η θέση είναι απόλυτα και εξαιρετικά καλυμμένη από τους Κούτρη-Τσιμίκα, χωρίς να μπορεί να αποσαφηνιστεί ποιος αξίζει να είναι βασικός και ποιος αναπληρωματικός. Ο υγιής ανταγωνισμός μεταξύ τους, θα αποτελέσει εχέγγυο βελτίωσης της απόδοσης και των δύο. Ο Χατζισαφί, χωρίς να είναι κακός παίκτης, πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό της ανάπτυξης δύο εξαιρετικών ελληνικών ταλέντων με μεγάλη μεταπωλητική αξία.

Δεξί μπακ

Πρώτη προτεραιότητα της διοίκησης πρέπει να είναι να κρατήσει τον Ομάρ. Παίκτης με αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορεί να προσελκύσει πλέον ο Ολυμπιακοός, και είναι κρίμα να τον χάσει για ψίχουλα. Ο Μασούρας αποτελεί αξιοπρεπέστατη εναλλακτική και, εκτός των άλλων, θα βγει απόλυτα κερδισμένος μαθαίνοντας δίπλα σε έναν παίκτη σαν τον Ομάρ.

Άξονας

Πίκρα. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ταχτσίδης, Οφόε και Μάρτινς θα αποχωρήσουν από την ομάδα, σε μια γενναία και ορθότατη επιλογή της διοίκησης. Ανδρούτσος και Μαντί Καμαρά πρέπει να μείνουν στο ρόστερ της νέας περιόδου, παλεύοντας για μια θέση βασικού, την οποία όμως κανένας από τους δύο τους δεν μπορεί ακόμη να γεμίσει με σταθερότητα και υπευθυνότητα. Ο γηραλέος πλην αξιοπρεπής Ρομαό, αξίζει να παραμείνει με συμπληρωματικό ρόλο του οποίου βασικές εκφάνσεις θα αποτελούν η διατήρηση της σταθερότητας των αποδυτηρίων και το mentoring στους νεαρούς παίκτες του ρόστερ. Τέλος, η διοίκηση πρέπει να προχωρήσει στην απόκτηση 1-2 παικτών που θα κάνουν την διαφορά. Χωρίς περιστροφές, χωρίς στοιχήματα, χωρίς «ναι μεν αλλά». Μεταγραφές που θα αλλάξουν επίπεδο το κέντρο της ομάδας!

Εξτρέμ

Ο Σεμπά ευτυχώς αποχαιρέτησε την ομάδα, σε μια ακόμη ευεργεσία του Πάουλο Μπέντο στον Ολυμπιακό, μετά την ανάδειξη των παιδιών της ακαδημίας. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και με τον Πάρντο. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να στηριχθεί σε παίκτες τέτοιας αγωνιστικής και ψυχολογικής αστάθειας. Στη συγκεκριμένη θέση λοιπόν δεσπόζει η μεγάλη κίνηση με τη μεταγραφή του Λάζαρου, ο οποίος θα πάρει τη φανέλα βασικού στο σπίτι του. Αξιοπρεπής και η απόκτηση του Φέτφα, ο οποίος όμως θα χρειαστεί χρόνο για να επανέλθει στα αγωνιστικά στάνταρντς του Ολυμπιακού, μετά την πολυετή χαλαρότητα της Σαουδικής Αραβίας. Ο Βρουσάι πρέπει να στηριχθεί με μία συμπληρωματική θέση στο ρόστερ, καθώς μπορεί να δώσει πολλά πράγματα και να αποτελέσει ακριβό περιουσιακό στοιχείο. Η διοίκηση πρέπει να αποκτήσει έναν παίκτη σταρ, για να αποτελέσει τον βασικό δίδυμο με τον Λάζαρο. Και αν αναρωτιέστε γιατί όχι τον Μιραλάς, θα σας πω ότι το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ.

Επιτελικοί μέσοι

Φορτούνης και Μάριν. Οι καλύτεροι του ελληνικού πρωταθλήματος σε αυτή τη θέση. Με παρρησία θα σας παραθέσω το προσωπικό μου ένστικτο. Ο Φορτούνης έχει πεισμώσει, έχει δυναμώσει και ετοιμάζεται φέτος για ένα μεγάλο μπαμ αναγέννησης, που θα τον εκτοξεύσει σε επίπεδα απόδοσης της σεζόν Μάρκο Σίλβα. Ο μαέστρος Μάριν πρέπει να παραμείνει οπωσδήποτε, καθώς μπορεί να δώσει λύσεις και στα εξτρέμ, σε συνθήκες έκτακτης αγωνιστικής ανάγκης.

Σέντερ φορ

Όλα θα εξαρτηθούν από την παραμονή του Καρίμ. Αν ο Ιρανός παραμείνει, φυσικά θα είναι βασικός με εναλλακτική τον τίμιο πλην αντιπαραγωγικό Γκερέιρο. Ο Βέργος κόπηκε από τον Πέδρο Μάρτινς, σε μία κίνηση εν πολλοίς ακατανόητη, καθώς θα μπορούσε να έχει επάξια την θέση του τρίτου σέντερ φορ, η οποία όπως όλα δείχνουν θα καλυφθεί από τον περσινό αρχισκόρερ της Football League, Δημήτρη Μάνο. Αν ο Καρίμ αποχωρήσει, η ομάδα χρειάζεται οπωσδήποτε βασικό σέντερ φορ.

Ο επίλογος

Οι ως τώρα μεταγραφικές κινήσεις της διοίκησης, αν και σχετικά ανέξοδες, κινούνται προς μια σωστή κατεύθυνση, αποδεικνύοντας αν μη τι άλλο ότι το σκληρό περσινό πάθημα έγινε μάθημα στον Πειραιά. Εφόσον λοιπόν οι συμπληρωματικές θέσεις του ρόστερ έχουν καλυφθεί σχεδόν σε απόλυτο βαθμό, μένουν οι παίκτες που θα αλλάξουν επίπεδο την ομάδα, επαναφέροντας την στον δρόμο των επιτυχιών μετά το περσινό ναυάγιο. Πιθανότατα, να τους δούμε να πιάνουν λιμάνι μετά το Παγκόσμιο κύπελλο.

ΚυρΣάββας

#κατιμαγικο