ΕΝΑΣ χρόνος, ΜΙΑ επίσημη πρόταση!

Ο Παναθηναϊκός έπεσε στην ανάγκη. Σαν μία αόρατη δύναμη, εδώ και μία δεκαετία, να έχει βάλει στόχο να μεταλλάξει ένα κλαμπ πρώτης γραμμής σε δυναμική σε κομπάρσο και υποχείριο. Φυσικά ουδείς πιστεύει σε αόρατες δυνάμεις. Ήταν κόλπο μεθοδευμένο.

Ένα χρόνο μετά το «κανόνι» του Γιάννη Αλαφούζου, στις 21 Σεπτεμβρίου 2017, το μυαλό μερίδας κόσμου έχει δηλητηριαστεί επειδή αργοπορεί η αλλαγή ιδιοκτησίας. Επειδή μένει ο άνθρωπος που σύνδεσε το όνομά του με τα χειρότερα χρόνια της ιστορίας του συλλόγου.

Η μία εκδοχή είναι ότι η σχέση εξάρτησης που υπήρξε δεν επιτρέπει στον ομφάλιο λώρο να κοπεί. Η δεύτερη είναι πιο σύνθετη. Εφόσον δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, ο σκοπός είναι να πολεμηθεί η μοναδική. Έτσι ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει για χρόνια να είναι ένας φτωχός συγγενής, ο οποίος θα εξαρτάται απ’ αυτόν που θα έχει επιβιώσει από το Mortal Kombat παραγόντων.

Όποιος επιχειρήσει να καταγράψει συνολικά τι συμβαίνει στον Παναθηναϊκό, εφόσον γλιτώσει τη σχιζοφρένεια, θα κάνει πολύ καιρό ν’ αποτυπώσει την πραγματικότητα. Το κοινωνικό πείραμα αυτό απέτυχε, με αποτέλεσμα να φιλοξενεί χαρακτήρες ετερόκλητους θεωρητικά κάτω από την ίδια σκέπη. Μην ξεχνάμε ότι μία γενιά οπαδών, από το 2008 έως σήμερα, μεγάλωσε με συγκεκριμένα πρότυπα!

Τον χρόνο που πέρασε υπήρξαν φυσικά πρόσωπα κι εταιρείες, που ενδιαφέρθηκαν για τον Παναθηναϊκό. Κάποιοι λάκισαν μόλις είδαν με τι έχουν να κάνουν. Τοξική, οικονομικά, εταιρεία κι ένα σύστημα από παράγοντες, ΜΜΕ, οπαδούς αποκρουστικό για οποιονδήποτε θέλει να επενδύσει. Με οικονομικούς όρους τούτο είπε η Deloitte στον Παϊρόζ Πιεμπονγκσάντ: «Φύγε, δεν υπάρχει σωτηρία»!

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΙΙ

Η διαπραγμάτευση Δημήτρη Γιαννακόπουλου-Γιάννη Αλαφούζου για το PAO Foundation προϋπήρξε του ημερολογιακού έτους. Για την ακρίβεια ήταν η αφορμή – όχι η αιτία – για ν’ αφήσει τον Παναθηναϊκό ο γνωστός εφοπλιστής και καναλάρχης στα κρύα του λουτρού. Να τον αφήσει να μαραζώσει οικονομικά, να διασυρθεί αγωνιστικά, να υποβιβαστεί! Κάποιοι πιο καχύποπτοι στην πιάτσα ισχυρίζονται πως αυτή ήταν ακριβώς η συμφωνία τους τον περασμένο Σεπτέμβριο…

Ως τον Απρίλιο το τρένο πήγαινε με (-3)00 χιλιόμετρα την ώρα για εκτροχιασμό και μετά στον γκρεμό. Όλως περιέργως εκείνο το διάστημα επικράτησε μία υποτυπώδης συσπείρωση, με όλο το μένος να συσσωρεύεται δικαιολογημένα προς τον Γιάννη Αλαφούζο. Τον Μάρτιο διέρρευσε το πλάνο Athens Alive, που πρωτίστως αφορά την ανάπλαση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και δευτερευόντως χρήση ποδοσφαιρικού και κλειστού γηπέδου από το «τριφύλλι».

Η ξεχασμένη Παναθηναϊκή Πολιτεία, η οποία προκαλούσε αποστροφή στον κόσμο των «πράσινων» ως μόνιμη λύση (στο ΟΑΚΑ ο σύλλογος πέρασε χρυσά χρόνια βλέπετε), έγινε η μόνη λύση για το μέλλον. Πότε όμως; Ο Παναθηναϊκός τότε πέθαινε. Υποβιβαζόταν και το πλάνο ΑΕΚ δεν του εξασφάλιζε τίποτα περισσότερο από μία διετία μέχρι την οριστική διάλυση. Ολοκληρωτική διαγραφή χρεών δεν θα υπήρχε, τη Β΄ θ’ ακολουθούσε επί τόπου η Γ’, κι αν σε μία διετία υπήρχε πρόοδος με το AA τότε θα υπήρχε μία λύση στον ορίζοντα. Ειδάλλως ο σύλλογος θα κατέβαζε ρολά.

Παρά την εμφάνιση του ΑΑ επίσημη πρόταση από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο οποίος εμφανίστηκε ενοχλημένος από τη διαρροή του πλάνου, δεν έγινε. Τον Απρίλιο ήρθε στο προσκήνιο το επενδυτικό ενδιαφέρον της Pan Asia μέσω του Παϊρόζ Πιεμπονγκσάντ. Την αρχική διάσταση απόψεων διαδέχτηκε η σύγκλιση ανάμεσα στις δύο πλευρές. Από την πρώτη ημέρα το Sportime κατέγραψε ότι η πρόταση των Ασιατών είναι οριακά αποδεκτή από τον Αλαφούζο και τίποτα περισσότερο. Ό,τι καλύτερο είχε στα χέρια του, δίχως να πετάει και τη σκούφια του. Σκοπός του, άλλωστε, ήταν να εξασφαλίσει πίσω ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων που έβαλε από το 2012 (όποιος θέλει να μάθει πόσα ας κοιτάξει τις ΑΜΚ).

ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΚΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Ο διακόπτης γύρισε. Τη στιγμή που κάτι άρχισε να κινείται, ο σύλλογος γλίτωσε – με τραγικές συνέπειες το -6 και τον περιορισμό μεταγραφών – τον υποβιβασμό. Τη διάλυση. Την ολοκληρωτική καταστροφή. Αντί να επικρατεί μία αισιοδοξία ότι το πικρό ποτήρι δεν θα το πιούμε ως τον πάτο, ο αντίλογος ήταν σαφάρι κουδουνιών στην Ελβετία για το ποια είναι η Pan Asia απ’ αυτούς που δεν ασχολήθηκαν ποτέ να μας ενημερώσουν για το ποια είναι η Sortivo!

Η σύνδεση με ελληνικό περιβάλλον του Πιεμπονγκσάντ σε καθημερινή βάση δηλητηρίασε το μυαλό του κόσμου. Με ενδείξεις, ποτέ με αποδείξεις. Αποτέλεσμα; 5 μήνες μετά να μην ενδιαφέρεται κανείς αν ο Ταϊλανδός θα μπει στην ΠΑΕ και κυρίως: Τι θα γίνει αν αύριο το πρωί πει ότι βαρέθηκε να τον τραγουδάνε όλη μέρα και σηκωθεί και φύγει. Απούσης άλλης επίσημης πρότασης – ακόμη και περίπτερο ν’ αγοράσεις αυτό δεν γίνεται με Instagram, sms και πρωτοσέλιδα εφημερίδων – ο Παναθηναϊκός θα μπει σε νέα περίοδο μη χρηματοδότησης και θα τελειώσουν όλα αν δεν βρεθεί άλλος σωτήρας.

Θα δει κανείς σήμερα Παναθηναϊκούς να γελούν, αντί να κλαίνε. Να πανηγυρίζουν, αντί να θλίβονται. Να προτιμούν τη Γ’ Εθνική, αρκεί να έχουν τον δικό τους ηγέτη. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, στην πρόσφατη συνέντευξη στο sdna, το είπε όσο ξεκάθαρα μπορούσε. Δεν μπορεί και δεν θέλει. Άρα αυτή τη στιγμή δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα. Μέρος του προβλήματος από το 2008 έως σήμερα αποτελεί σίγουρα, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.

Δεν μπορεί και δεν θέλει να ξοφλήσει χρέη άλλων. Πολύ σωστό. Δεν μπορεί να κάνει «κιχ» οικονομικά, αν δεν γίνει το AA. Το ΑΑ, όμως, μπορεί να σχηματοποιηθεί – αν αυτό γίνει ποτέ – σε 5 χρόνια. Άρα άμεση λύση δεν μπορεί να προσφέρει. Ούτε, φυσικά, τον εμποδίζει ένας δημοσιογράφος ή μία εφημερίδα να πάρει τον Παναθηναϊκό. Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος κι όλα τα υπόλοιπα αποτελούν προϊόν της ανοχής των εισαγγελικών Αρχών και των συνδικαλιστικών δημοσιογραφικών οργάνων στη στρατευμένη διαδικτυακή αλητεία.

Όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Γιαννακόπουλος δεν πρόσφερε ποτέ ουσιαστική λύση στο ποδόσφαιρο. Ούτε το 2014 με τους ανώνυμους Κινέζους, ούτε με την επένδυση των 70 εκατ. ευρώ που υποσχέθηκε. Αν θα μπορέσει τώρα με το ΑΑ; Ευχή κι ελπίδα όλων, ώστε ν’ αποκτήσει ο Παναθηναϊκός δικό του «σπίτι». Διότι η λύση είναι ακριβώς αυτή στο πρόβλημα: Γήπεδο, νέο γήπεδο, με εμπορικές χρήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που μπήκε φέτος στον Ερασιτέχνη (γνωστή η αποστροφή του για τον Βοτανικό, όπως και της προηγούμενης διοίκησης Μπαλτάκου, όπως και όλων των διοικήσεων του ΑΟ μετά τον μέγιστο Θανάση Γιαννακόπουλο).

Το μπάσιμο στον Ερασιτέχνη αποτέλεσε πράξη απάντησης στις αρνήσεις του Αλαφούζου για υλοποίηση προτάσεων του Προέδρου του (μάνατζμεντ κτλ) κι αντιπολίτευση σε κάθε κίνηση της υπάρχουσας ιδιοκτησίας του ποδοσφαιρικού τμήματος μ’ αυτήν που θέλει, όπως φαίνεται, να γίνει επόμενη. Απόδειξη η εξέλιξη με τη Λεωφόρο και το ΟΑΚΑ, με την μπουτίκ του συλλόγου. Κινήσεις εναντίον της ομάδας και όχι, φυσικά, εναντίον του Αλαφούζου. Τον οποίο, είμαι σχεδόν βέβαιος, δεν τον νοιάζει αν θα παίξει ο Παναθηναϊκός με έδρα και τη Γη του Πυρός!

Ο ΠΑΪΡΟΖ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΟ, ΑΛΛΑ…

Μετά από 5 μήνες το καλό που έχει κάνει η πρόταση Παϊρόζ, η μόνη επίσημη μετά από ένα χρόνο του «φεύγω μένοντας» του Αλαφούζου, είναι ότι η εταιρεία χρηματοδοτήθηκε ξανά. Μετά το όνειδος της σεζόν που τελείωσε, επήλθε τάξη στις πληρωμές, εισροή περισσότερων των 20 εκατ. ευρώ από την πλευρά του πρώην Προέδρου, νέα διοίκηση στον Ερασιτέχνη και μία προοπτική πως κάτι μπορεί ν’ αλλάξει.

Αν με ρώταγε κανείς τον Απρίλιο που «έσκασε» η πρόταση ότι θα φτάσει Σεπτέμβριος και οι λέξεις Αλαφούζος και Παναθηναϊκός θα μπαίνουν στην ίδια πρόταση θα χτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο. Η τρίτη καθυστέρηση στη διαδικασία (6/7 και 24/8 οι προηγούμενες δύο) σαφώς και προκαλεί ανησυχία. Όχι για τη συμφωνία. Αυτή, λένε, πως είναι τελειωμένη. Για τον τρόπο υλοποίησής της όμως. Η νέα Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου από μόνη της δεν λέει τίποτα. Πρέπει να γίνει γνωστή η συμφωνία και οι προεκτάσεις της. Ο Πιεμπονγκσάντ και να καλύψει τα 10 εκατ. ευρώ δεν γίνεται μεγαλομέτοχος. Είναι απλό…

Όποιος δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει να διαβάσει την ανακοίνωση της ΠΑΕ για το ματς με τον Λεβαδειακό. Τρέμει μην γίνουν επεισόδια. Ηθικός αυτουργός υπάρχει. Το ποιοι θα είναι οι φυσικοί αυτουργοί δεν έχει καμία σημασία. Η ζημιά σε περίπτωση που φτάσουμε να μιλάμε για αυτουργία, θα είναι ανεπανόρθωτη κι ανυπολόγιστη. Και θα είναι άδικο να φτάσει εκεί το πράγμα, τη στιγμή που οι Νταμπίζας, Δώνης και οι παίκτες του «τριφυλλιού» εξελίσσουν αυτήν την τιτάνια προσπάθεια να κρατήσουν τον γίγαντα όρθιο!