Ο Δώνης ΔΕΝ σηκώνει ΚΑΝΕΝΑΝ σταυρό μαρτυρίου!

Μπορεί τη δεδομένη χρονική στιγμή να είναι καλό για τον Παναθηναϊκό ν’ αντιμετωπίζεται ο Γιώργος Δώνης σαν τον Μαρίνο Ουζουνίδη, ως αυτός δηλαδή που όλα τα υπομένει, όμως αποτελεί τούτο μία παντελώς λάθος ανάγνωση της κατάστασης.

Ο νυν τεχνικός της ΑΕΚ πρόσφερε στο «τριφύλλι» ενάμιση χρόνο, αποφάσισε να μείνει σε δύσκολη εποχή και να μην τα βροντήξει, η προσφορά του είναι αναγνωρισμένη, μα δεν υπάρχει καμία σύγκριση ανάμεσα σ’ αυτό που ένιωθε ο ίδιος στον Παναθηναϊκό και σ’ αυτό που αισθάνεται τώρα ο Γιώργος Δώνης.

Ακόμη και πέρυσι το καλοκαίρι, στην προετοιμασία των «πράσινων» και πριν τις μεταγραφές, ο Ουζουνίδης φώναζε για ενίσχυση και ουσιαστικά μπήκε στη διαδικασία να «τρέξει» το προπαρασκευαστικό διάστημα της σεζόν με άλλη ομάδα σε σχέση μ’ αυτήν που άρχισε τις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις στο Europa League, η οποία άλλαξε ξανά για το Πρωτάθλημα, ξανά τον Δεκέμβρη και ξανά προς το τέλος της ποδοσφαιρικής χρονιάς. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης – θυμηθείτε τις φήμες παραίτησης πριν την Τούμπα – ήταν να τελματώσει η σχέση προπονητή και συλλόγου.

Αυτό με τον Δώνη δεν γίνεται να συμβαίνει για μία σειρά από λόγους. Είναι στην αρχή του ακόμη, συνειδητοποιημένος που ήρθε και είναι αδύνατον μέσα σ’ ένα μήνα να αισθάνεται ότι κουβαλά το βάρος όλων των δεινών επάνω του. Δεύτερον, αυτό που ερμηνεύεται ως αιτία του κακού (το ρόστερ δηλαδή, οι ελλείψεις, η απειρία, τα πιτσιρίκια) για τον νέο προπονητή του Παναθηναϊκού είναι πρόκληση καριέρας. Εργάζεται στον σύλλογο που πάντα ήθελε, έχει υλικό που πιστεύει και δεν κουράζεται να το λέει, είναι 24 ώρες το 24ωρο αφοσιωμένος στο «τριφύλλι» κι όχι μόνο δεν βρίσκεται σε τέλμα για να λέμε «πάλι καλά που υπάρχει κι αυτός μπλα μπλα» αλλά μάλλον αποστρέφεται τέτοιες διαπιστώσεις.

Είναι πολύ λογικό, πλέον, κι εμπορικό να πολιορκείται η διοίκηση. Πληρώνει τα λάθη του παρελθόντος κι έστρεψε απέναντί της όσους τη στήριζαν, για λόγους που δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτό που αναλύεται. Η όλη κατάσταση αποτελεί και την Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για πολύ κόσμο, ο οποίος από το 2012 και μετά έκανε το άσπρο-μαύρο και περιθωριοποίησε αυτούς που διατύπωναν την a posteriori σωστή άποψη ότι ο γκρεμός πλησιάζει!

Καλό θα ήταν απ’ όλο αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων να μείνει έξω ο Δώνης και οι παίκτες του. Δεν φταίνε σε τίποτα, για τα εξαετή όργια. Δεν πρέπει ν’ αναμειχθούν για κανένα λόγο και να χρησιμοποιηθούν είτε ως στηρίγματα, είτε ως κατάληξη της προηγούμενης κατάστασης. Για πρώτη φορά, ίσως, μετά από χρόνια ο Παναθηναϊκός εργάζεται για να δημιουργήσει και όχι για να βγει η χρονιά! Ο προπονητής δεν σηκώνει κανέναν σταυρό μαρτυρίου, ούτε επιδιώκει την αγιοποίηση. Οι ποδοσφαιριστές βρίσκονται εμπρός από μία ιστορική ευκαιρία καριέρας να γίνουν μέρος ενός νέου Παναθηναϊκού, ο οποίος θ’ αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Επικοινωνιακό παιχνίδι, με μπαλάκι το ποδοσφαιρικό τμήμα, αγγίζει τα όρια της χυδαιότητας…