Στον Φάνη έχει πέσει επάνω ένα σημαντικό μέρος του ευρύτερου Παναθηναϊκού περιβάλλοντος. Μπαίνει στην κατηγορία και αυτός του Χρήστου Δώνη.
Εντάξει, με τον Χρήστο είναι προφανές. Υπάρχει σχέση πατέρα – γιου, άρα αγνά και ανόθευτα προκύπτει το συμπέρασμα ότι παίζει με βύσμα. Ο Φάνης είναι άλλη περίπτωση. Παρά τα λάθη του, που δεδομένα έχει κάνει, συνεχίζει και παίζει. Βασικός.
Τι σόι προπονητής είναι αυτός ο Δώνης που 21 ετών, νεούδι ποδοσφαιρικά μια και μέχρι πέρυσι δεν υπολογιζόταν καν, δεν του κρεμάει το δελτίο στον τοίχο; Έχουμε και εμείς οι δημοσιογράφοι ευθύνη, αφού δεν τον κάνουμε νέο Βύντρα. Ν’ ακουμπάει την μπάλα και να τον γλεντάει όλη η εξέδρα.
Η χυδαιότητα στο όλο σκηνικό είναι ότι στον ίδιο σύλλογο, αθλητές άλλων σπορ ξενυχτούν απροκάλυπτα πριν από παιχνίδια. Και δεν ανοίγει μύτη! Όλη η… Παναθηναϊκίλα στο ποδόσφαιρο. Εκεί, να μην σηκώσει κεφάλι. Γιατί ο Δώνης έχει το δικαίωμα να κάνει τα πάντα σ’ αυτή τη φουρνιά (βγάζω τους ξένους τελείως έξω από την οποιαδήποτε συζήτηση). Ουδείς άλλος διαθέτει την εξουσία και το προνόμιο, ούτε δικαιούται. Ο Φάνης παίζει γιατί αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος στόπερ που έχει ο Παναθηναϊκός, μετά τον Κολοβέτσιο. Τι να κάνουμε δηλαδή;
Ναι, κάνει λάθη. Θα μάθει. Αυτό που πειράζει περισσότερο είναι ότι στην αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων, το τέρας που γεννήθηκε πριν 11 χρόνια και αποθεώνει ό,τι παρτάλι έχει περάσει από τον σύλλογο, πάει να τα βάλει με τον κάθε Μαυρομμάτη. Μόνο λάθος του, με την ΑΕΛ, ότι αφού έχασε την μπάλα γύρισε να διαμαρτυρηθεί στον επόπτη, αντί να κυνηγήσει τη φάση. Αυτό είναι που δεν πρέπει να κάνει ξανά. Την μπάλα θα την κόβει και θα τη χάνει συχνά. Τέτοιες συμπεριφορές, μαχαίρι…