Κάθε πρωί θα έπρεπε ν’ ανάβουμε ένα κεράκι για τους Νταμπίζα, Δώνη και τους πιτσιρικάδες που κατάφεραν να φτάσουν τον σύλλογο Οκτώβριο μήνα δίχως ν’ ανοίξει μύτη.
Το 6×6 σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο αν γίνει 7×7 θα πρόκειται για το απόλυτο ποδοσφαιρικό θαύμα των τελευταίων, πολλών, ετών στον σύλλογο. Ό,τι και να γίνει, όμως, στην Τρίπολη, η ασπίδα υψώθηκε ήδη γύρω από τον ταλαιπωρημένο Παναθηναϊκό.
Κι όλα αυτά χάριν σ’ έναν τεχνικό διευθυντή, που ουδεμία σχέση είχε με το «τριφύλλι» αλλά έδειξε από την πρώτη του θητεία ότι δεν κοροϊδεύει και πως δουλεύει με εξόχως αποτελεσματικό τρόπο σε δύσκολες συνθήκες. Χάριν στον προπονητή, ο οποίος γνωρίζει τι πάει να πει Παναθηναϊκός μεγαλουργώντας ως παίκτης. Αυτόν που δημόσια παραδέχεται ότι εκπληρώνει το όνειρό του. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Χάριν σε παίκτες τελειωμένους μέχρι πριν λίγες εβδομάδες από πρώην προπονητές, διοίκηση, κοινή γνώμη, Τύπο. Που, αυτή τη στιγμή, «χτίζουν» γερές βάσεις για να προοδεύσει το «τριφύλλι» τα επόμενα χρόνια, αν ποτέ προκύψει μία στιβαρή διοίκηση η οποία θα λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις όταν πρέπει.
Σ’ όλα τα υπόλοιπα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Και δεν γίνεται λόγος για το επιφανειακό σκέλος. Πως η υπάρχουσα διοικητική κατάσταση «τρέχει» με τα ίδια πρόσωπα, με τις ίδιες πρακτικές κι απλά με μία διαφορετική προοπτική, την οποία δημιούργησε το επενδυτικό ενδιαφέρον του Πιεμπονγκσάντ. Ουσιαστικά όλος ο περίγυρος, η ατμόσφαιρα, αυτό το τεχνητό και κακής ποιότητας θερμοκήπιο που κάνει τους «πράσινους» να μην μπορούν ν’ αναπνεύσουν από τότε που έφυγε η οικογένεια Βαρδινογιάννη από τα κοινά, είναι εδώ και κάθε μέρα υπό την ανοχή αυτών που θα έπρεπε να υπερασπίζονται τον Παναθηναϊκό στήνει χορό και ξέφρενα πάρτι.
Από το 2012, επί Γιάννη Αλαφούζου, «έτρεξαν» 15 Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου. Μ’ αυτή του Παϊρόζ. Συμμετοχή υπήρξε στις 13, αφού στου Φαϊζάλ των 28 εκατ. ευρώ δεν μπήκε κάτι και βρισκόμαστε στην αναμονή για το πως θα κλείσει η τρέχουσα. Πρόχειρα: 10-10-2012 / 2.498.859 ευρώ, 5-11-2013 / 1.824.998, 14-1-2014 / 5.000.000, 16-4-2014 / 1.376.602, 8-10-2014 / 2.738.625, 8-5-2015 / 2.216.887, 31-12-2015 / 9.013.203, 5-2-2016 / 5.010.000, 31-8-2016 / 3.871.164,3, 13-1-2017 / 5.010.000, 30-6-2017 / 2.253.492, 9-7-2018 / 3.658.611, 24-8-2018 / 17.400.000.
Ασχολήθηκε κανείς πώς μπήκαν αυτά τα χρήματα; Με ποια διαδικασία, ημερομηνίες κτλ. Πήγαιναν όλα τόσο καλά στον Παναθηναϊκό, ώστε να μην ασχολείται κανείς; Κι αν ναι, γιατί το χρέος μεγάλωσε, παρά την τόσο μεγάλη εισροή ρευστού; Ποιοι σιωπούσαν και γιατί; Και τώρα γίνεται καταμέτρηση ημερών και ωρών για το πότε θα μπει 1 εκατ.! 1 εκατ. ευρώ στον μέχρι πριν 3 μήνες ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ! Για αντίδωρο προφανώς… Κι αντί να υπάρξει αντίδραση, γίνεται χαβαλές και πλακίτσα γιατί δεν βάζει τα λεφτά ο Ταϊλανδός.
Σίγουρα όλα αυτά γίνονται για συγκεκριμένους λόγους. Ο Γιάννης Αλαφούζος, δύο φορές μέσα στον Σεπτέμβριο, διέρρευσε στο περιβάλλον του οριστική συμφωνία. Το ίδιο περιβάλλον κάνει πλάκα με την μοναδική επίσημη πρόταση που έγινε για τον Παναθηναϊκό. Παραμονή κρίσιμου αγώνα στην Τρίπολη, με 3.000 οπαδούς των «πράσινων», όπου θα κριθεί σε πρώτη φάση αν μπορούμε ν’ αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε και να ψιθυρίζουμε το κάτι παραπάνω…
Μία απορία για φινάλε: Μιλούν δύο άνθρωποι, ας το θεωρήσουμε ως γεγονός, στο τηλέφωνο και λένε κάτι. Αυτό το κάτι πώς γίνεται να διοχετευτεί σε τρίτους, αν δεν το διαρρεύσει ένας εκ των δύο; Όταν ο ένας είναι… εξαφανισμένος (έτσι δεν αναπαράγεται;), τότε ποιος μιλάει πολύ; Κάτι για ομηρία λέγαμε πιο πάνω. Συμπτωματικά, τώρα που η ομάδα πετάει!