Ο Παναθηναϊκός έχει μία υποχρέωση την Κυριακή. Ν’ αποζημιώσει όσους, φέτος, πίστεψαν πως κάτι αλλάζει.
Η προσέλευση θα είναι περίπου 2 Λεωφόρων! Στο ΟΑΚΑ θ’ ανέβει κόσμος που από το 2012 απομακρύνθηκε από το γήπεδο. Που γύρισε την πλάτη στην ομάδα, βλέποντάς τη να μικραίνει. Φίλαθλοι που αηδίασαν με τους παραγοντισμούς των τελευταίων 11 ετών. Με τα επικοινωνιακά παιχνίδια, τα οποία διέλυσαν το «τριφύλλι».
Παναθηναϊκοί που πίστεψαν το καλοκαίρι στην αλλαγή. Διοίκησης και συνολικά πλεύσης. Που κόντρα στο ρεύμα έσπευσαν να βοηθήσουν. Αγόρασαν διαρκείας, σε παραλυμένες μπουτίκ χρηματοδότησαν με όσα μπορούσαν για να προμηθευτούν προϊόντα της αγαπημένης τους ομάδας. Κλείνοντας τ’ αυτιά τους στα διχαστικά «καλό και κακό ΟΑΚΑ». Γυρνώντας την πλάτη στους σεναριογράφους υποβιβασμών, οι οποίοι απλώς ήθελαν να δουν τους «πράσινους» να εξαφανίζονται.
Οπαδών που κράτησαν την ψυχραιμία τους και δεν ενέδωσαν στις απανωτές προκλήσεις και έμμεσες… παροτρύνσεις για να γίνεται κάθε ματς στο ΟΑΚΑ ή αλλού Κούγκι! Ατόμων που αγκάλιασαν τον Μπουζούκη, τον Χατζηγιοβάνη, τον Μαυρομμάτη, οι οποίοι μέχρι πέρυσι δεν έπαιζαν ούτε στο οικογενειακό διπλό. Που δεν ενέδωσαν στην προπαγάνδα «ποιοι μπέμπηδες;» και άφησαν το περιθώριο στον Γιώργο Δώνη να εξελίξει τα απομεινάρια του ρόστερ Ουζουνίδη σε μία ομάδα η οποία στο γήπεδο είναι 4η. Και θα μπορούσε, αν δεν της «έκλεβαν» οι διαιτητές βαθμούς με προκλητικές αποφάσεις, να είναι ακόμη παραπάνω.
Στο ΟΑΚΑ την Κυριακή θα επιστρέψουν, μαζί με τον Τζιμπρίλ Σισέ (ίσως ό,τι καλύτερο άφησε παρακαταθήκη η πολυμετοχικότητα, έστω και κατά λάθος), μπαμπάδες με παιδιά. Νέοι Παναθηναϊκοί, ακόμη πιο μάγκες διότι επέλεξαν την ομάδα που θα υποστηρίζουν μία ζωή σε περίοδο που ο σύλλογος βιώνει πέτρινα χρόνια. Που δεν είναι εμπορικός, ούτε μόδα. Που άντεξαν στα ψέματα ετών και αντιστάθηκαν στη λαίλαπα, η οποία έκανε το «τριφύλλι» φτωχό συγγενή και παρατηρητή των εξελίξεων και της προόδου των ανταγωνιστών του.
Ο Γιώργος Δώνης, γνωρίζοντας την ιστορία που κουβαλά η ομάδα που τον ανέδειξε και διδάσκοντάς τη στους παίκτες που έχει στα χέρια του, οφείλει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό για όλους αυτούς που ανυπομονούν για την επικράτηση απέναντι στον Ολυμπιακό. Εδώ δεν υπάρχει 5η θέση, δεν υπάρχει τίποτα. Το κυριακάτικο ντέρμπι είναι απλά μία ευκαιρία απόδειξης ότι όσοι στήριξαν τη φετινή προσπάθεια του Παναθηναϊκού, ορθώς έπραξαν και το έκαναν για τους σωστούς λόγους.
Κανένα άγχος. Καμία απαίτηση για αποτέλεσμα. Ο λαός του Παναθηναϊκού, απλώς, θέλει να δει μία ομάδα να παλεύει για τον σύλλογο, την ιστορία, τη φανέλα, το «τριφύλλι» και κάθε Παναθηναϊκό που πιστεύει ακόμη και μετά από τόση κακουχία πως κανένα πρόσωπο ή σύνολο προσώπων δεν μπορεί να διαγράψει μονοκονδυλιά ιστορία 111 ετών.
YΓ1: Πέρασε γαργάρα η 16η Μαρτίου… 11 χρόνια πίσω άλλαζε η ιστορία με την ήττα στην Ξάνθη του δήμιου Ρατζίνσκι. Ένα παιχνίδι για το οποίο γράφονται τόμοι. Ημέρα αποφράδα τουλάχιστον για την ιστορία του Παναθηναϊκού!
ΥΓ2: Οι πρακτικές παλαιών ετών και αντιπάλων θα έπρεπε ν’ αποδοκιμάζονται φωναχτά, όχι να υιοθετούνται.