Ο Παναθηναϊκός δεν νίκησε τον Άρη, γιατί – πολύ απλά – έτσι έπρεπε να γίνει! Η ισοφάριση του Χατζηγιοβάνη στο τέλος δεν πρέπει να μακιγιάρει την κατάσταση.
Από την αρχή ο Τζοβάρας έδειξε… νόμους και κανόνες. Και όχι για το πέναλτι που δίνει στον Ινσούα, διότι είναι ή δεν είναι εκεί δεν μπορείς να χρεώσεις δόλο. Στο φάουλ του Γιόχανσον για κίτρινη που δεν καταλογίζει μετά. Στην κίτρινη του Μακέντα (οδήγησε στην αποβολή του προς το τέλος). Στο 0-2 κίτρινες στο 45λεπτο – επιτρέποντας στους γηπεδούχους ν’ αμύνονται όπως θέλουν – σε ματς που είχε κατοχή μπάλας 63%-37%. Για την ομάδα που δέχεται τις κάρτες στο διάστημα αυτό.
Με αποκορύφωμα την εφεύρεση Κύρου Γρανάζη, που ουσιαστικά καθόρισε το ματς. Το χέρι στον Ματίας, που ήταν μηρός! Τσάκισε την ψυχολογία των «πράσινων», οι οποίοι βρέθηκαν πίσω στο σκορ χωρίς να πρέπει, σε σημείο που μετά την απόκρουση του Διούδη στο πρώτο πέναλτι φαίνεται ότι ψυχολογικά ήταν ανεβασμένοι.
Ήταν δεδομένο ότι θα γίνουν τα πάντα για να σταματήσει ο Παναθηναϊκός. Ενόχλησε πολύ κόσμο μέσα κι έξω. Δεν γίνεται μία ομάδα, «πεθαμένη» απ’ όλους το καλοκαίρι, να χαλάει τη… μανέστρα όταν οι δυνατοί του Πρωταθλήματος (πλην ΠΑΟΚ) πατάνε τα μπούτια τους. Ο Τζοβάρας δεν μπορεί να πείσει για τίποτα. Ούτε πως είδε λάθος, ούτε ότι τον πήρε στον λαιμό του ο Νικολακάκης. Ούτε ότι έδωσε το ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ ΠΕΝΑΛΤΙ στο τέλος στην ανατροπή του Μπουζούκη από τον Σιώπη. Σημειωτέον ο εν λόγω βοηθός στο δεύτερο ημίχρονο δεν έδινε καν φάουλ που γίνονταν μπροστά του (ένα, ειδικά, του Σιώπη στον Κάτσε έγινε στο μισό μέτρο). Έστω κι αν έκανε το προφανές στη φάση της ανατροπής του Τάσου στο τέλος.
Αν πρέπει, σώνει και ντε, ν’ ασχοληθεί κανείς με το αγωνιστικό, λογικό είναι με το 1-0 υπέρ, την έδρα, το πιο καθαρό μυαλό ο Άρης κι ευκαιρίες να κάνει και να έχει τον πρώτο ρόλο. Λογικό, επίσης, με το πλάνο του Γιώργου Δώνη να έχει κομματιαστεί από μία φάση που καθορίζει τα πάντα στο ματς πολύ νωρίς, ο Παναθηναϊκός να εμφανίστηκε πιεσμένος. Δυσλειτουργικός (και μετά την ατυχία με τον Γιόχανσον που βγήκε) και να μην αξιοποιήσει για μεγάλο μέρος του αγώνα τις όποιες ευκαιρίες δημιούργησε.
Ο Παναθηναϊκός είναι διοικητικά απροστάτευτος, με εντός των τειχών αντιπολιτεύσεις συμφερόντων για το αν ο Παϊροζ κοροϊδεύει, για τον λόγο που δεν μπαίνει ο Γιαννακόπουλος, γιατί δεν φεύγει ο Αλαφούζος κι άλλα τέτοια. Σημαντικά, αλλά όχι όσο η μπάλα κυλάει. Το γλίστρημα, η μη νίκη δηλαδή, στη Θεσσαλονίκη αποτελεί ευνοϊκή εξέλιξη για πολλούς. Θα κουκουλωθεί πολύ πράγμα, που δεν είναι της παρούσης ν’ αναλυθεί. Όσοι παρακολουθούν την Παναθηναϊκή επικαιρότητα, γνωρίζουν. Η διαχείριση του αποτελέσματος είναι ένα σημαντικό θέμα. Ίσως το πιο δύσκολο τεστ για τον Δώνη, ο οποίος στις πρώτες του δηλώσεις στάθηκε στη σωστή νοοτροπία. Έρχεται ο ΟΦΗ στο Ηράκλειο…
Πάντως οι λάτρεις της Εξυγίανσης, της νέας Παράγκας δηλαδή, αυτό που φαίνεται και κάνει «μπαμ» είναι ποιον στόχο είχαν. Να γίνουν φεουδάρχες αντί των παλιών… Τίποτα περισσότερο!