PAO ALIVE: Διαπαιδαγωγεί Παναθηναϊκούς

PAO ALIVE: Είναι η προσπάθεια, η κατάληξη της οποίας θα δείξει τι Παναθηναϊκός θα υπάρχει τα επόμενα 30 χρόνια…

Για λόγους που έχουν αναλυθεί ο Παναθηναϊκός διέπεται από διάφορα δόγματα. Το να είσαι Βαρδινογιαννικός ή Γιαννακοπουλικός, Πατερικός, Βγενοπουλικός. Να πιστεύεις στην πολυμετοχικότητα, να έχεις χαρακτηρίσει σωτήρα τον Αλαφούζο. Να θεωρείς ότι μόνο η λαϊκή βάση μπορεί να οδηγήσει τον σύλλογο στο να διαπρέψει πάλι. Πολλές φορές, λοιπόν, όλα αυτά ξεπέρασαν τους λόγους για τους οποίους ο Παναθηναϊκός άντεξε 111 χρόνια. Και αντέχει ακόμη…

Τα συμφέροντα προφανή. Δίπλα στο brand name σε μαθαίνει η κοινωνία όλη. Υπήρξαν και συμφέροντα στήριξης στα παραπάνω δόγματα. Αιτία που το σωματείο -και όχι μόνο το ποδόσφαιρο- βρίσκεται σε κατάσταση παρακμής (ΠΑΕ, Ερασιτέχνης) ή σταθερής πορείας (ΚΑΕ). Η στέγαση του σωματείου, και όχι του μπάσκετ ή του ποδοσφαίρου, όχι απλά θα λύσει το πρόβλημα. Θα αναγάγει τον Παναθηναϊκό στον μεγαλύτερο ελληνικό πολυαθλητικό οργανισμό. Αυτό που ακριβώς είναι με τους 1.581 τίτλους σε 111 χρόνια λαμπρής, συνάμα όμως δύσκολης, ιστορίας.

PAO ALIVE: Αντίδοτο στο ΟΑΚΑ

Οι έριδες ήταν πάντοτε στο dna των Παναθηναϊκών. Διαβάζοντας εδώ και 3 χρόνια όσο πιο αναλυτικά μπορώ την ιστορία, διαπιστώνω πως ό,τι ζούμε το πέρασαν και κάποιες γενιές πίσω οι τότε Παναθηναϊκοί. Χωρίς ΜΜΕ, δίχως social media, με τον τρόπο της εποχής τους. Λόγω του ότι υπερίσχυε η λογική και η πανίσχυρη ραχοκοκαλιά που φρόντισαν να δομήσουν ξακουστοί παράγοντες με προσωπικότητα και πραγματική αγάπη για το κλαμπ, ο Παναθηναϊκός επιβίωσε. Και βρίσκεται εδώ, σήμερα στα μέσα του 2019, εμπρός σε ένα ακόμη κομβικό μονοπάτι.

Ή θα βρεθεί τώρα λύση στέγασης ή το ΟΑΚΑ περιμένει. Δυσλειτουργικό, ασυντήρητο και αφήνω εκτός το που βρίσκεται. Η γενιά μου μεγάλωσε στο ΟΑΚΑ. Το αγαπήσαμε στα μεγάλα ματς Champions League στο ποδόσφαιρο. Το λατρέψαμε στο μπάσκετ, με τις διακρίσεις να διαδέχονται η μία την άλλη. Με συναίσθηση της ιστορικής αξίας της Λεωφόρου, οι σημερινοί 40άρηδες, ναι, την αγαπούν ως το πρώτο σπίτι. Πρέπει, όμως, η πραγματικότητα να γίνει εφόδιο δημιουργίας για την επόμενη ημέρα. Στη Λεωφόρο δεν μπορεί να στεγαστεί καν το ποδόσφαιρο. Το σωματείο; Όχι φυσικά.

Το ΟΑΚΑ θα πρέπει να είναι η έσχατη λύση. Στροφή εκεί, θα σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός θα έχει αποτύχει να φτιάξει τις δικές του εγκαταστάσεις για τα επόμενα 50 χρόνια τουλάχιστον! Εμείς, δηλαδή, που σήμερα μαλώνουμε, διαφωνούμε, βρίζει ο ένας τον άλλον, θα είμαστε απέναντι στο εφιαλτικό ενδεχόμενο: Να μην δούμε ποτέ τον Παναθηναϊκό σε νέες εγκαταστάσεις. Δικές του. Να μην χαρούμε με τα παιδιά μας ό,τι χαίρονται όλες οι μεγάλες ομάδες, σε όλα τα σπορ, σε όλο τον κόσμο… Αν ο αθλητισμός δημιουργεί έντονα συναισθήματα και ο σύλλογος που αγαπήσαμε εξ απαλών ονύχων τα προεκτείνει, αποτύχαμε! Οικτρά.

PAO ALIVE: Μόνο Βοτανικός

Και συγνώμη για το πρώτο πληθυντικό, αλλά η αποτυχία δεν θα βαραίνει μόνο αυτούς με το μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Που έκαναν τον Παναθηναϊκό πασαρέλα, κατασπατάλησαν όλους τους πόρους του, φύτεψαν το μίσος και τώρα αφού χόρτασαν τη μάρκα τους, άλλαξαν τον καπνό τους. Βαραίνει σε όσους το επέτρεψαν. Στους εν ενεργεία παράγοντες, στον κόσμο στο σύνολό του, στον Τύπο. Στους πάντες… Τη δεδομένη χρονική στιγμή, λοιπόν, παρουσιάζεται μία ευκαιρία. Ευκαιρία για την οποία φωνάζουμε χρόνια ολόκληρα. Ποιο ΟΑΚΑ; Ποιο Γουδή; Βοτανικός… Οικόπεδο σε μία αναπτυσσόμενη περιοχή την επόμενη 10ετία, η οποία μπορεί να στεγάσει τον Παναθηναϊκό για τα επόμενα 100 χρόνια.

Ο Καλαφάτης δεν δίστασε στην Αθήνα των χωματόδρομων και των κάρων να πάρει το παρθενικό σπιτάκι του Παναθηναϊκού και να το πάει στην Περιβόλα. Η μετάβαση στον Βοτανικό, στα όρια του Δήμου Αθηναίων, είναι μόνο ευχάριστο που πλέον δεν συνιστά θέμα συζήτησης όπως την περασμένη 10ετία. Μπορεί, σε μία πιο aggressive προσέγγιση, να θεωρηθεί μία κίνηση επεκτατισμού προς τα λημέρια του αιώνιου αντιπάλου. Ρωτήσατε ποτέ έναν φίλο σας Ολυμπιακό, αν θέλει ο Παναθηναϊκός να φτιάξει γήπεδο; Αν είπε ναι, ρωτήστε τον αν το θέλει στον Βοτανικό…

Αυτή τη στιγμή υπάρχει το πλάνο PAO ALIVE. Δεν έχω γράψει πολλά πράγματα, διότι δεν θέλω σε καμία περίπτωση να συνδεθεί ο προσωπικός μου αγώνας για τον Βοτανικό με το πλάνο. Όσοι διαβάζουν, ξέρουν τη στάση μου για το που ΠΡΕΠΕΙ και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να στεγαστεί ο Παναθηναϊκός. Τα σαββατιάτικα πρωινά στο παζάρι των ρακοσυλλεκτών, με τους λίγους καλούς φίλους μου, οι αυτοψίες στο βουνό με τα μπάζα, οι περίπατοι στα σύρματα της Αγίου Πολυκάρπου είναι στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ. Και, να πω την αλήθεια, ανυπομονώ να βγουν τα πρώτα εισιτήρια… Για κορνίζα και παρακαταθήκη στο μέλλον!

Η κατάσταση στα χέρια του κόσμου

Το PAO ALIVE δίνει τη δυνατότητα, ίσως για παρθενική φορά στον κόσμο, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Για το πλάνο λαϊκής βάσης που θα καθιερωθεί στον σύλλογο, διαβάσατε πρώτα στο Sportime. Εδώ και πολύ καιρό. Πλέον ο Ερασιτέχνης έχει μία σημαντική βοήθεια από ΠΑΕ και ΚΑΕ, μέσω των διαρκείας, της κάρτας φίλου, που είναι καθαρά έσοδα. Όμως εδώ υλοποιείται η επιθυμία ενός σημαντικού κομματιού της νέας γενιάς Παναθηναϊκών. Νέας, δηλαδή οι από τα 80s και δώθε… Οι πλέον παρεμβατικοί στις επιλογές διοίκησης. Στο ποιους θέλουν ή δεν θέλουν. Στο ποιους πιστεύουν ή ποιους δεν πιστεύουν. Στο ποιους αγαπούν ή ποιους μίσησαν…

Πλέον η κατάσταση είναι αποκλειστικά στις πλάτες τους. Έχουν τη δυνατότητα να αναδείξουν τον δικό τους ηγέτη. Αυτόν που θα πάει τον Παναθηναϊκό, με δικά του σπίτια σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, στις επόμενες πολλές 10ετίες. Συνδράμοντας έμπρακτα σε αυτό, όχι με λόγια, συλλαλητήρια ή μόνο στα social media και στα ραδιόφωνα. Είναι δίκαιο και τίμιο να γίνει έτσι. Ο στόχος που έθεσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν είναι τα 20 εκατ. ευρώ, ως γέφυρα χρηματοδότησης. Είναι ένα ποσό που τείνει εις το άπειρον, ώστε το σωματείο να συντηρείται από τον κόσμο του που θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.

Διοίκηση από τον κόσμο…

Είναι βαθύ νόημα διαπαιδαγώγησης ό,τι συμβαίνει… Ανεξάρτητα και αν ως προς την εφαρμογή ορισμένων σκέψεων, πλάνων ή του δρόμου που θα ακολουθηθεί (πάγια θέση μου είναι το don’t touch της Διπλής Ανάπλασης) προκύπτουν ή προκύψουν διαφωνίες, που θα καταγραφούν. Είναι η μεγάλη ευκαιρία που έψαχνε ο κόσμος του Παναθηναϊκού να λυτρωθεί. Να απελευθερωθεί. Να έχει μία διοίκηση της δικής του αρεσκείας, όποια και αν είναι. Να μην εξαρτάται από τη διάθεση, το χούι, τα δισεκατομμύρια του καθενός. Να μην αναλώνει ενέργεια στην κριτική διοίκησης. Να είναι ο ίδιος η διοίκηση…

Η αποτυχία ή επιτυχία του εγχειρήματος θα κρίνει το μέλλον του Παναθηναϊκού σε όλα τα επίπεδα. Ασφαλώς θα θέσει στο στόχαστρο της κριτικής τους πρωταγωνιστές. Αν πετύχει, διοίκηση και κόσμος θα είναι επίγειοι Θεοί. Αν όχι, θα έχει χαθεί η τελευταία μεγάλη ευκαιρία για να σωθεί πραγματικά το σωματείο. Οπότε μυστικό σε όλο αυτό είναι η δραστηριοποίηση του υπόλοιπου κόσμου, πλην των 13.000 συμμετεχόντων, από τα 2,5 εκατ. φίλαθλης βάσης. Τα λεγόμενα βαριά πορτοφόλια θα έρθουν, μόνο αν δουν τον Παναθηναϊκό να οδεύει για πρώτη φορά μετά από χρόνια σε μία υγιή πορεία. Απαλλαγμένη από εμπόδια, όπως τα κατάλοιπα του παρελθόντος…