Σουμάχερ: Το τίμημα να είσαι είδωλο

Ο Μίχαελ Σουμάχερ ένα απ’ αυτά. Όπου υπάρχει πλούτος, φήμη, κάπου παραμονεύει το κακό!

Δεν ισχύει πάντα. Αλλά είναι τόσες πολλές οι περιπτώσεις που η κατάρα της παγκόσμιας αναγνώρισης, του μυθικού πλούτου δίνει το απότομο τέλος. Έχει τον τελευταίο λόγο. Ωνάσης, Έλβις, Πριγκίπισσα Νταϊάνα. Σαν να υπάρχει «κόφτης» όταν υπερβαίνεται το μέγιστο.

Για τον Μίχαελ Σουμάχερ το σημείο αυτό είναι η 29η Δεκεμβρίου 2013. Ο άνθρωπος που επιβίωσε παλεύοντας με την ταχύτητα, σε μία ατέρμονη μάχη στην άσφαλτο που έχασε τη ζωή του ο τεράστιος Άιρτον Σένα, υπέστη βλάβη στην υγεία του από χτύπημα στο κεφάλι που τον κρατά μεταξύ ύπνου και ξύπνιου.

Σήμερα γίνεται 50 ετών. Έχοντας γράψει το όνομά του με τα πιο χρυσά γράμματα στην ιστορία της F1. Πέντε σερί τίτλοι, από τους 7 συνολικά, από το 2000 έως το 2005. Απόλυτος. Μ’ έναν πλανήτη να τον θαυμάζει. Δόξα και χρήματα στο απόγειο. Εδώ και 5 χρόνια, πλην του αρχικού σοκ από την είδηση του σοβαρού τραυματισμού του, τα νέα έρχονται αργά. Βασανιστικά. Με το σταγονόμετρο. Πολύ προσεκτικά διατυπωμένα.

ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ

Χωρίς προσωπικότητες όπως του Σουμάχερ δεν θα υπήρχε τόσο μεγάλη απήχηση στον αθλητισμό. Υπό μία ευρύτερη έννοια τέτοιοι άνθρωποι τροφοδοτούν και συντηρούν τη βιομηχανία. Ή μήπως είναι, τελικά, τα μεγάλα θύματά της; Τα σενάρια συνωμοσίας είναι γνωστά. Οι εποχές των social media δεν έχουν χαλινάρι. Ο καθείς γράφει ό,τι θέλει, χρησιμοποιώντας τ’ όνομά του ή ένα ψευδώνυμο, και διαμορφώνει άποψη. Ή προκαλεί σύγχυση, όπως είναι ο σκοπός σε κάποιες περιπτώσεις.

Μετά από 5 χρόνια από την αποφράδα ημέρα του τραυματισμού του, λίγοι γνωρίζουν τι ακριβώς έχει ο Γερμανός πιλότος. Σε ποια κατάσταση είναι. Τρώει, κοιμάται, έχει επικοινωνία με το περιβάλλον; Συνείδηση; Είναι τόσο προσωπικό αυτό που περνά κι ακούγονται σκληρά όλα τούτα. Όμως οι εκατομμύρια θαυμαστές του αισθάνονται ότι δικαιούνται να γνωρίζουν. Κάθε είδηση που τον αφορά και βλέπει το φως της δημοσιότητας, κάνει αίσθηση. Έχει τεράστια απήχηση.

Εύλογα δημιουργείται η απορία για το αν έχει συμβεί το μοιραίο και για λόγους που ουδεμία σχέση έχουν με την αξία της ανθρώπινης ζωής δεν κοινοποιείται. Η θεωρία ότι ένα μηχάνημα, απλώς, τον κρατά στη ζωή είναι ιδιαιτέρως διαδομένη. Είναι ένα κομμάτι του τιμήματος να είσαι είδωλο. Ν’ ασχολείται όλος ο πλανήτης μαζί σου. Η ζωή σου ανήκει (και) στους θαυμαστές σου. Σ’ αυτούς που ταυτίστηκαν. Που έκαναν τον εαυτό τους εικόνα και ομοίωσή σου…

ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ

Ο Μίχαελ Σουμάχερ γίνεται σήμερα 50 ετών. Η ζωή του, όπως την γνώριζε ο πολύς κόσμος, σταμάτησε λίγες ημέρες πριν τα 45α γενέθλιά του. Το διάστημα που μεσολάβησε είναι μία ακροβασία ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Με τη ζωή στη χειρότερη έκφανσή της και τον θάνατο να περιμένει… Θα τον δούμε ποτέ ξανά όπως τον απολαμβάναμε; Νικητή και καβαλάρη. Αυτό το παιχνίδι που έπαιξε η μοίρα, τι φινάλε θα έχει; Ποιος θα το γράψει;

Ευχή και ελπίδα να το γράψει ο ίδιος. Να σηκωθεί ξανά στα πόδια του κι αυτή τη φορά να γίνει πρώτο θέμα σ’ όλο τον πλανήτη όχι γιατί κέρδισε έναν αγώνα ή ένα πρωτάθλημα. Αλλά γιατί κέρδισε τον μεγαλύτερο εχθρό της ζωής. Τον θάνατο…

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στη σελίδα 40 της έντυπης έκδοσης του Sportime, στο φύλλο της Πέμπτης 3 Ιανουαρίου 2019.