Ένα γράμμα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο

Αγαπητέ Γιάννη Αντετοκούνμπο,

Το όνειρό σου είναι να αγωνιστείς στο NBA. Θα το κάνεις. Έχε υπομονή.

Δεν θα είναι το μοναδικό που θα καταφέρεις. Θυμάσαι εκείνες τις κουβέντες με τα αδέρφια σου. Τις ημέρες της απόγνωσης; Τις ημέρες που το μεροκάματο δεν ήταν αρκετό; Θα τα καταφέρεις….

Είμαι σίγουρος πως θα μιλούσατε για το μπάσκετμπολ. Για το NBA. Για τα όνειρά σας.

Αυτό θα σε διαφυλάξει. Αυτό θα σε οδηγήσει.

Μέχρι που;

Κανονικά δεν πρέπει να στο πω, αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ. Στις 25 Ιουνίου 2019 θα κληθείς να ανέβεις σε μία σκηνή. Θα φοράς ένα μπλε κοστούμι. Και θα λάβεις ένα αγαλματίδιο.

Το έχουν κρατήσει στα χέρια τους… θηρία του μπάσκετμπολ: Ο Μπιλ, ο Όσκαρ, ο Καρίμ, Ο Μάτζικ, ο Μπερντ, ο Μάικλ (ένας είναι ο Μάικλ), ο Κόμπι, ο Σακίλ, ο Κέβιν…

Και εσύ. Ναι, αλήθεια! ΕΣΥ! Ο MVP.

Όπως σε αποκαλούσαν συνέχεια στο σπίτι των Μιλγουόκι Μπακς. MVP… MVP… MVP!

Θα κλάψεις. Με την ψυχή σου. Θα θυμηθείς τον πατέρα σου, τον Τσαρλς. Που «έφυγε» από τη ζωή. Αλλά να είναι σίγουρος πως σε βλέπει. Και κλαίει και αυτός.

Να θυμάσαι και μία άλλη ημερομηνία. Τότε θα ξεκινήσει ένα γλυκό παιχνίδι που κανείς δεν θα πιστεύει το φινάλε του. Ο Κόμπι Μπράιαντ θα σου ζητήσει να γίνεις MVP. Είναι 24 Αυγούστου του 2017.

Θα σου ζητήσει να γίνει MVP. Στα μάτια σου θα μοιάζει με… βουνό. Δύο σεζόν αργότερα θα μπορείς να κομπάζεις πως τα κατάφερες.

Και να βάλεις υψηλότερους στόχους.

Από εκείνο το μικρό σπίτι στα Σεπόλια. Από εκείνα τα ανοικτά γήπεδα της περιοχής. Πλέον έχουν τη μορφή σου. Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να καρφώνει.

Από εκείνα τα γήπεδα της Α2, όπου κανείς δεν ήξερε τι μπορείς να καταφέρεις.

Από την αμφισβήτηση. Την απαξίωση. Τη φτώχεια. Θα είναι δύσκολα, δεν θα σου πω το αντίθετο. Στην αρχή μπορεί να μην σου αρέσει. Έχε υπομονή. Θα τα καταφέρεις.

Θα έρθει μία στιγμή στη ζωή σου που δεν θα χρειάζεται να υπολογίζεις τα χρήματα. Θα είναι παρά πολλά ακόμη και για να μετρήσεις. Δεν θα αλλάξεις. Μην αλλάξεις.

Θα είναι για πάντα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Εκείνο το πιτσιρίκι από τα Σεπόλια, Αττικής.

Μπορείς να κλάψεις. Τα κατάφερες.