Δεν (μου) κάνει πια καμία εντύπωση. Και αυτό δεν είναι λογικό. Μοιάζει με κάτι που περιμένουμε καρτερικά. Πότε θα έρθουν τα άσχημα μαντάτα. Χάνονται ψυχές στην Εύβοια και δεν συμβαίνει τίποτα. Είναι μία ακόμη Κυριακή.
Ή μάλλον συμβαίνει. Πόλεμος!
Που; Όχι στους δρόμους, μην ανησυχείτε, οι διακοπές μας συνεχίζονται.
Πόλεμος στο διαδίκτυο.
Στην Εύβοια χάθηκαν (άλλες) τέσσερις ψυχές. Ένα μωράκι οκτώ μηνών ρε γαμώτο. Το καταλαβαίνετε αυτό; Το βρήκαν θαμμένο στη λάσπη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τραγωδία στην Εύβοια -Όλες οι ειδήσεις
Ανατριχιάζω και μόνο που το γράφω.
Και κάποιοι… μάχονται στο twitter. Για την τιμή του περιφερειάρχη Γιώργου Πατούλη. Και εκείνη, την χαμένη, της προκατόχου του Ρένας Δούρου. Για την τιμή του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα.
Ποιος φταίει για το Μάτι, ποιος φταίει για τη Μάνδρα, ποιος φταίει για την Εύβοια.
Σίγουρα όχι η φαμίλια του βρέφους. Και εκείνες που έχασαν τους άλλους τρεις ανθρώπους. Έτσι δεν είναι;
Θυσία στο βωμό της ηλιθιότητας, του κομματισμού και της… ηλεκτρονικής απόδοσης δικαιοσύνης.
Ξέρετε, αυτό με το twitter (του οποίου οι χρήστες θεωρούνται πιο έξυπνοι) μου θυμίζει αυτό που λέγαμε πιτσιρίκια.
«Στο δικό μου δε χωράει, στο δικό σου κολυμπάει». Δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω τι είναι τι. Μεγάλα παιδιά είμαστε.
Μόνο που εδώ έχουμε σύγκριση νεκρών, καταστροφών, πόνου και δυστυχίας. Και όλα αυτά γιατί;
Για να πείσουμε ότι η κυβέρνηση δεν έχει ευθύνη. Έχει και παραέχει.
Για να πείσουμε ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν είχε ευθύνες. Είχε και παραείχε.
Για να πείσουμε ότι δεν έχουμε εμείς ευθύνες. Έχουμε και παραέχουμε.
Και όσο μπαίνουμε στο… τρυπάκι (ηθελημένα ή όχι) της απόδοσης ευθυνών στους άλλους, θα έχουμε μία νέα Εύβοια. Ένα νέο Μάτι. Μία νέα Ηλεία.
Όσο για τη … γκρίνια μας για το 112. Δίκαιη ή άδικη, δεν με απασχολεί.
Είναι αδιανόητο να γνωρίζουμε για το κακό που μας… χτυπάει την πόρτα, αλλά να αντιδρούμε στο τέλος σαν να μην γνωρίζουμε τι μας περίμενε.
Το κράτος θα έπρεπε να το ξέρει. Η χιλιοταταλαιπωρημένη Εύβοια θα έπρεπε να το ξέρει.
Άρα τι πήγε λάθος; Εγώ λέω ότι τελείωσε η τύχη μας. Αυτό που συγκρατεί αυτή τη χώρα. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί. Από τύχη δεν πνίγηκαν και άλλοι.