Για κάθε Χάσι, θα υπάρχει πάντα ένας Μαρτίνς…

Ψυχρά, κυνικά, ρεαλιστικά, η δουλειά έγινε. Σε περίπτωση εντός έδρας ήττας στην πρεμιέρα, ο Ολυμπιακός θα είχε ένα… βουνό να ανέβει στη συνέχεια του ομίλου. Ουσιαστικά, θα έτρεφε μόνο μαθηματικές ελπίδες πρόκρισης. Βάσει της εξέλιξης του αγώνα και με το αριθμητικό μειονέκτημα από το 73ο λεπτό, η ισοπαλία κρίνεται θετική και προχωράμε. Μία νέα ομάδα, με εννέα καινούργια πρόσωπα στην εντεκάδα, παραμένει αήττητη σε Ελλάδα και Ευρώπη (6-2-0) και ακόμα βρίσκεται υπό δημιουργία.

Η Ρεάλ Μπέτις έβγαλε μία κυριαρχική εικόνα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Το επέτρεψε ο Ολυμπιακός, καθώς αυτό ήταν εξ αρχής το τακτικό πλάνο από τον Πέδρο Μαρτίνς. Να δώσει την μπάλα και την εδαφική υπεροχή στη Ρεάλ Μπέτις. Προφανώς, ζύγισε τα υπέρ και τα κατά και αποφάσισε να μην «πληγωθεί» η ομάδα στο τρανζίσιον. Ήταν μία συνειδητή επιλογή. Πέρυσι, τέτοια εποχή, ο Μπέσνικ Χάσι είχε παρατάξει ένα άναρχο τακτικό πλάνο για τα πανηγύρια, με την τετράδα της άμυνας να βολοδέρνει στη μεσαία γραμμή, όντας απόλυτα αδιάβαστος και απροετοίμαστος για αυτό το επίπεδο. Η Σπόρτινγκ Λισαβόνας έκανε ό,τι ήθελε στις αντεπιθέσεις, πετυχαίνοντας τρία γκολ στο πρώτο ημίχρονο και χάνοντας ευκαιρίες για σκορ-μαμούθ σε 45 λεπτά αγώνα. Το τελικό 3-2 είχε αμβλύνει τις αρνητικές εντυπώσεις, αλλά εκείνο το πρώτο ημίχρονο στο Καραϊσκάκης παραμένει στη μνήμη ως ένας κακός εφιάλτης. Ο προπονητής είναι αυτός που παίρνει την απόφαση σε μία ομάδα για το πώς θα τη στήσει και πώς επιθυμεί να εξελιχθεί ένας αγώνας. Ο Μαρτίνς είναι επαγγελματίας και κανονικός προπονητής. Η ομάδα, λοιπόν, θα «ζει» και θα «πεθαίνει» με το πλάνο που έχει καταρτιστεί από τον Πορτογάλο για κάθε αναμέτρηση.

Προσωπικά, δεν μου άρεσε η εικόνα να είναι ο Ολυμπιακός συνεχώς πίσω από την μπάλα, μέσα στο γήπεδό του. Όσες φορές προσπάθησε να πιέσει ψηλά, η τριάδα των στόπερ της Μπέτις αντιμετώπισε προβλήματα στην κυκλοφορία και έχανε εύκολα την μπάλα και τη συγκέντρωσή της. Αν αυτή η πίεση γινόταν με μεγαλύτερη συχνότητα, ίσως τα λάθη των Ισπανών να έφερναν και περισσότερες προϋποθέσεις για γκολ. Αν κάποιοι παίκτες από τη μέση και μπροστά βρίσκονταν σε καλύτερη βραδιά, η μορφή του ματς ενδέχεται να ήταν διαφορετική. Η Μπέτις είναι μία πολύ καλή ομάδα, αλλά πήρε θάρρος από νωρίς. Ο Ολυμπιακός τη σεβάστηκε υπερβολικά. Είπαμε, όμως, με ένα διπλό, η κατάσταση θα γινόταν μη αναστρέψιμη.

Οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να μάθουν από αυτό το ματς. Ο Πέδρο Μαρτίνς να ενσωματώσει κάποιους παίκτες στην ομάδα, ιδιαίτερα στο χώρο του κέντρου, καθώς η σεζόν είναι μεγάλη και άπαντες θα χρειαστούν. Πριν από την πρεμιέρα στον όμιλο του Europa League, ο προπονητής του Ολυμπιακού είπε στη συνέντευξη Τύπου πως δεν θα αλλάξει το σύστημα της ομάδας λόγω αντιπάλου. Στην πράξη, όμως, διαφοροποίησε το σχέδιο και προσαρμόστηκε στο παιχνίδι της Μπέτις. Ίσως, ένας τρίτος χαφ από την αρχή της αναμέτρησης (ουσιαστικά, αυτό έγινε μετά το 35′ και την πρώτη αλλαγή, όταν το σύστημα διαφοροποιήθηκε σε 4-3-3) να έφερνε μεγαλύτερη ισορροπία στη μεσαία γραμμή, καθώς αυτό το 3-4-3 της ισπανικής ομάδας, με τους πολλούς παίκτες στον κεντρικό άξονα και το κάθετο παιχνίδι, δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμο.

Παρά το γεγονός πως οι περισσότεροι παίκτες από τη μέση και μπροστά δεν «τράβηξαν», ο Ολυμπιακός είχε τις πιο καθαρές ευκαιρίες (τέσσερις τον αριθμό, καθώς η μία ευκαιρία ήταν διπλή). Η Μπέτις είχε την κατοχή μπάλας με το μέρος της (31%-69%) και δημιούργησε τις προϋποθέσεις, αλλά καθαρή φάση, στο στόχο, είχε μόνο το τετ α τετ του Λεόν στο 61′, το οποίο απέκρουσε ο Γιαννιώτης, μετά το αβίαστο λάθος του, κατά τα άλλα εξαιρετικού, Βούκοβιτς. Με αυτόν τον κόσμο, ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο και βλέποντας τα ζόρια, «κράτησε» την ομάδα στις δύσκολες στιγμές και το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» έπαιξε το ρόλο του, σε μία βραδιά που, ο Μαρτίνς και οι ποδοσφαιριστές του, τους είχαν ανάγκη.

Ολυμπιακός – Μπέτις: Τρεις αλλαγές από τον Μαρτίνς

Τα ήσυχα βράδια