Η Dream Team ενός συλλόγου-μύθου
Η ομάδα-όνειρο του Ολυμπιακού, που σαρώνει τα ρεκόρ, και ο μύθος του συλλόγου, που γιγαντώνεται, ημέρα με την ημέρα, ολοένα και περισσότερο.Ήταν θέλημα Θεού. Και το δεύτερο Κύπελλο Πρωταθλητριών του Ολυμπιακού στο πόλο Αντρών να κατακτηθεί στην έδρα του αντιπάλου. Με το ίδιο σκορ (9-7). Η ομάδα-μοντέλο του ελληνικού αθλητισμού γνώρισε την αθλητική κορύφωση στη Γένοβα. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν… έκλεψαν το ματς. Κέρδισαν στα ίσα και με το δικό τους στυλ μία πανίσχυρη ομάδα. Με μία συγκλονιστική εμφάνιση από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ήταν το επιστέγασμα μιας τεράστιας προσπάθειας, που χτίστηκε βήμα-βήμα την τελευταία οκταετία, με την επιστροφή στην κανονικότητα επί εποχής Βαγγέλη Μαρινάκη και Μιχάλη Κουντούρη. Πρώτα αποπληρώθηκαν τα χρέη, με την ομάδα να παραμένει ανταγωνιστική και να κατακτά τίτλους εντός συνόρων, και σιγά-σιγά το τμήμα επέστρεψε στις «υψηλές πτήσεις» του και στην Ευρώπη. Το 2016, το Champions League χάθηκε στις λεπτομέρειες, στον τελικό με τη Γιουγκ στην Ουγγαρία, ενώ την περυσινή σεζόν δεν είχε γίνει η υπέρβαση στο τότε Final-6 κυρίως λόγω των επιλογών στις θέσεις των ξένων που δεν είχαν αποδώσει τα αναμενόμενα στα κρίσιμα παιχνίδια (Εσπανιόλ, Γιάνοβιτς).
Ωστόσο, την τελευταία εικοσαετία (από το 1997 συγκεκριμένα), το τμήμα υδατοσφαίρισης του Ολυμπιακού βρίσκεται στην ελίτ του αθλήματος, αν και είχε μία μικρή περίοδο κάμψης στην Ευρώπη. Σε αυτό το διάστημα, όμως, των 21 ετών έχει παίξει σε επτά ευρωπαϊκούς τελικούς, κατακτώντας τους τρεις. Και τα Champions League θα μπορούσαν να είναι, κάλλιστα, τρία, αν δεν υπήρχε εκείνο το απίθανο σφύριγμα του Μαργκέτα (διαιτήτευσε και τον χθεσινό τελικό με την Προ Ρέκο ο Σλοβένος!), ο οποίος είχε ακυρώσει το γκολ του Χατζηθεοδώρου στην εκπνοή, με συνέπεια ο τελικός με τη Γιουγκ να κριθεί στην παράταση υπέρ των Κροατών.
Ο Ολυμπιακός υπέταξε την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης, τα τελευταία 15 χρόνια, μέσα στο «σπίτι» της. Από το 2003 μέχρι σήμερα, η Προ Ρέκο μετράει 6 Champions League (σε 10 τελικούς), 6 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 13 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ιταλίας, όπως και 12 Κύπελλα Ιταλίας τα τελευταία 13 χρόνια. Απίθανοι αριθμοί. Ξέχωρα από το υψηλότερο μπάτζετ και τους περισσότερους ξένους που διαθέτει στην ομάδα της. Είναι ένας άθλος του Ολυμπιακού, που γιγαντώνει ακόμα περισσότερο τον μύθο του τμήματος και γενικότερα του συλλόγου, που εδώ και χρόνια έχει ξεφύγει από τα ελληνικά σύνορα. Όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους, ο Ολυμπιακός είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός οργανισμός στην Ελλάδα και ένας από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Για τους Ολυμπιακούς, είναι ο μεγαλύτερος στον πλανήτη.
Αυτές είναι οι στιγμές που ονειρεύεται κάθε αθλητής να ζήσει, σε ένα άθλημα, που μπορεί να μην έχει τη μεγάλη προβολή, αλλά είναι πάντα εκεί για τον ελληνικό αθλητισμό, σε όλα τα κορυφαία ραντεβού. Δεκαέξι χρόνια μετά το θρίαμβο στη Βουδαπέστη επί της Χόνβεντ, ο Ολυμπιακός ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου, κατακτώντας το δεύτερο Champions League και ισάριθμο τρεμπλ στην ιστορία του, γεμίζοντας για μία ακόμα φορά με υπερηφάνεια τα εκατομμύρια των οπαδών του. Με την αφρόκρεμα του ελληνικού πόλο και τρεις Κροάτες που κάνουν τη διαφορά. Οι Πάβιτς και Μπούσλιε βρίσκονταν στην ομάδα και τους πλαισίωσε ο εκπληκτικός Ομπράντοβιτς.
Αρχιτέκτονας αυτής της επιτυχίας είναι, φυσικά, ο Θοδωρής Βλάχος, ο οποίος έχει δημιουργήσει μία ομάδα-όνειρο, που καταρρίπτει τα ρεκόρ. Με τις 138 συνεχόμενες νίκες σε επίπεδο Πρωταθλήματος (ο Ολυμπιακός είναι πέντε χρόνια αήττητος, ενώ αυτή είναι η κορυφαία επίδοση στην Ελλάδα για όλα τα ομαδικά αθλήματα και «τρέχει» από το 2013!) και τον εκπληκτικό ευρωπαϊκό απολογισμό της φετινής σεζόν με 15 νίκες σε 17 ματς. Μία ομάδα που έχει κατακτήσει έξι διαδοχικά Πρωταθλήματα, 18 τα τελευταία 20 χρόνια, και 32 συνολικά. Με 19 Κύπελλα και 2 Σούπερ Καπ Ελλάδας, αλλά και 16 νταμπλ. Και όλα αυτά, με τον Ολυμπιακό να μην έχει καν το δικό του Κολυμβητήριο! Μακάρι το όραμα ολόκληρης της οικογένειας του Ολυμπιακού και του Βαγγέλη Μαρινάκη να πάρει σάρκα και οστά. Αυτή θα είναι η καλύτερη «μεταγραφή» για τα επόμενα χρόνια.
ΥΓ1: Ο Πάβιτς ήταν ανίκητος σε αυτό το Final-8. Στα 36 του, κατέκτησε το μοναδικό τρόπαιο που έλειπε από την καριέρα του, καταγράφοντας ορισμένες απίστευτες αποκρούσεις στο ενεργητικό του, που θα μείνουν καταγεγραμμένες στη μνήμη μας. Ο πιο αγαπημένος Κροάτης των Ολυμπιακών. Εκπληκτικό τελικό έκανε και ο Φουντούλης, αλλά όλοι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν υπέροχοι!
ΥΓ2: Αυτή η ομάδα δεν πρέπει να «σπάσει». Έχει πολλές ακόμα χαρές να προσφέρει στον κόσμο του Ολυμπιακού. Πάντως, παρά τις απώλειες των τελευταίων ετών στο ρόστερ, η δυναμική των «ερυθρόλευκων» παρέμεινε αναλλοίωτη. Οι Γούνας και Δερβίσης έπρεπε να φύγουν στο εξωτερικό για να καταλάβουν πού είναι το μέλλον τους και να γυρίσουν. Οι Βλαχόπουλος και Κολόμβος έκαναν το βήμα στην Ευρώπη, ενώ το ίδιο ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει και ο Μουρίκης. Παρά τις προσθαφαιρέσεις, ο Ολυμπιακός δεν ζημιώθηκε αγωνιστικά και αυτό είναι έργο της διοίκησης και του προπονητή.