Όχι και ανακούφιση…

Ο Ολυμπιακός δεν γίνεται να παλεύει για την τρίτη θέση στο Πρωτάθλημα και να ανακουφίζεται με την εξασφάλιση του καλού εισιτήριου στο Europa League. Είναι ένα άβολο σκηνικό και ευτυχώς που απομένει ένας αγώνας για να τελειώσει μία σεζόν, που ακόμα και κάτω υπό αυτές τις συνθήκες της «εξυγίανσης», μπορούσε να εξελιχθεί σε θρίαμβο.

Η ομάδα ήταν αποτελεσματική απέναντι στον Παναιτωλικό και πέτυχε τέσσερα πανέμορφα γκολ, σε δημιουργία και εκτέλεση, ουσιαστικά στις τέσσερις πρώτες ευκαιρίες που δημιούργησε. Ωστόσο, ήταν φάσεις δουλεμένες στην προπόνηση και με την μπάλα κάτω. Με το παιχνίδι να «ανοίγει» ωραία από τον άξονα προς τα πλάγια και τους κεντρικούς χαφ να πατούν περιοχή και να σκοράρουν. Τα τρία από τα τέσσερα τέρματα σημειώθηκαν με τις επιθέσεις να χτίζονται από την άμυνα και το τέταρτο σε κατάσταση επιθετικού τρανζίσιον. Προφανώς και τώρα είναι αργά, αλλά ο Χρήστος Κόντης στο μικρό διάστημα που βρίσκεται ως πρώτος προπονητής έχει δουλέψει τις συνεργασίες από τη μέση και μπροστά. Ο Ολυμπιακός έχει με διαφορά την καλύτερη επίθεση στο Πρωτάθλημα, αλλά στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι πλήρωσε την ανύπαρκτη μεσοαμυντική λειτουργία του. Ένα στοιχείο του παιχνιδιού, στο οποίο πρέπει να δίνεται έμφαση στην καλοκαιρινή προετοιμασία. Τότε, «δουλεύονται» οι ομάδες.

Ο Πέδρο Μαρτίνς είδε από κοντά για δεύτερη φορά έναν αγώνα του Ολυμπιακού. Και αυτόν στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να πέτυχαν εννέα γκολ (και να δέχθηκαν ένα), αλλά η 15η της βαθμολογίας και υποβιβασθείσα, Κέρκυρα, δημιούργησε 11 τελικές προσπάθειες και ο 8ος της κατάταξης, Παναιτωλικός, έκανε 12 (6 εξ αυτών έγιναν ευκαιρίες για γκολ, με ένα δοκάρι και πέντε αποκρούσεις του Χουτεσιώτη, ο οποίος κράτησε το μηδέν στα μετόπισθεν). Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να γίνει ξανά συμπαγής ως ομάδα και ευτυχώς υπάρχει στον πάγκο ένας προπονητής μιας σχολής, που εγγυάται τακτική και αποτέλεσμα.

Σε αυτό το φινάλε της σεζόν, ο σύλλογος μπορεί να κρατήσει ότι έχει ένα «διαμάντι» στο έμψυχο δυναμικό του, προϊόν της Ακαδημίας του, που αν προσεχθεί και πάρει ευκαιρίες, μπορεί να δώσει πολλά. Ο Βρουσάι πρέπει να δυναμώσει γιατί όλο το υπόλοιπο αγωνιστικό «πακέτο» παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Είχαμε ξεχάσει από τους εξτρέμ του Ολυμπιακού πώς είναι να ντριμπλάρουν τον αντίπαλο και να παίζουν σε κατάσταση ένας εναντίον ενός μαζί του. Ο Χουτεσιώτης δείχνει τρομερή βελτίωση και πως δουλεύει πάρα πολύ για να εξελιχθεί, αλλά δύσκολα θα βρει παιχνίδια τη νέα σεζόν αν παραμείνει στην ομάδα, καθώς η θέση του τερματοφύλακα είναι ιδιαίτερη και συγκυριακή.

Αυτό που «πονάει», είναι ότι ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του και παρά τα όσα τραγελαφικά έγιναν στη φετινή Super League μπορούσε να κόψει πρώτος το νήμα. Ακόμα και με ένα ολόκληρο «σύστημα» εναντίον του. Με τα «αν» δεν βγαίνει άκρη. Για την ακρίβεια, περισσότερο ταλαιπωρείσαι και προσπαθείς να συμπληρώσεις τα κομμάτια για να δημιουργήσεις το ιδανικό αποτέλεσμα. Γράφοντας, όμως, τι πήγε στραβά όλους αυτούς τους μήνες, έχω καθαρή τη συνείδησή μου.