Στη φάση των «32» του Europa League, υπάρχει ακόμα το περιθώριο ενός ευνοϊκού ανταμώματος. Εντάξει, για κλήρωση πρόκειται, αλλά όταν οι υποψήφιοι αντίπαλοι στην προκειμένη περίπτωση είναι 15, έχεις τη δυνατότητα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας να «σβήνεις» από το μπλοκάκι ονόματα ομάδων, που δεν θα ήθελες να συναντήσεις ακόμα σε έναν ευρωπαϊκό θεσμό.
Βάσει της εξέλιξης που είχε η κλήρωση στη Νιόν και από τη στιγμή που γρήγορα-γρήγορα βγήκαν από την εξίσωση οι, θεωρητικά πιο αδύναμες, Ντιναμό Ζάγκρεμπ και Ζάλτσμπουργκ (πρώτες-πρώτες, μάλιστα!), όλα έδειχναν πως ο Ολυμπιακός θα κληρωνόταν με κάποια ισπανική ή αγγλική ομάδα. Οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν στα έξι τελευταία ζευγάρια και οι υποψήφιοι αντίπαλοι ήταν οι Ντιναμό Κιέβου, Σεβίλλη, Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, Βιγιαρεάλ, Άρσεναλ και Μπενφίκα. Οι καλύτερες επιλογές ήταν η Ντιναμό Κιέβου και η Μπενφίκα. Ο Ρικάρντο Καρβάλιο αποδείχθηκε κάπως γουρλής!
Προφανώς και σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος και όλα κρίνονται πάνω στο χορτάρι, αλλά το σωστό είναι όσο μία ομάδα προχωρά στη διοργάνωση να βλέπει το βαθμό δυσκολίας να ανεβαίνει. Βέβαια, ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβάται τίποτα. Απέκλεισε μία αγγλική ομάδα για να μπει στους ομίλους (Μπέρνλι) και την τεράστια Μίλαν από το γκρουπ για τη νοκ-άουτ φάση, θέλοντας νίκη με 2-0 ή 3-1. Είναι πρώιμο να κάνουμε κουβέντα για το τι μπορεί να συμβεί σε περίπου δύο μήνες, αλλά ο Ολυμπιακός έχει μία τεράστια ευκαιρία μπροστά του για να διακριθεί ακόμα περισσότερο. Η πρόκριση είναι πέρα για πέρα ανοιχτή (και ρεαλιστική) και θα κριθεί στο «Ολιμπίνσκι» του Κιέβου ό,τι και αν έχει γίνει στο Φάληρο. Η Ντιναμό Κιέβου έχει, όπως συνηθίζει, ουκρανική βάση και λίγους ξένους παίκτες στη σύνθεσή της. Είναι, πάντως, μία «μπαρουτοκαπνισμένη» ομάδα, που έχει τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους στην τροπαιοθήκη της (δύο Κύπελλα UEFA και ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης) και βγάζει διαρκώς νέα ταλέντα στο προσκήνιο.
Ιδιαίτερα στους νοκ-άουτ γύρους, οι λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά. Τα ρόστερ μπορεί να είναι διαφορετικά μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η ουκρανική ομάδα θα προέρχεται από δίμηνη αγωνιστική απραξία (δίχως επίσημα ματς, παρά μόνο φιλικά), καθώς έδωσε το τελευταίο παιχνίδι της για το Πρωτάθλημα στις 8 Δεκεμβρίου και η Λίγκα της Ουκρανίας επαναρχίζει για την Ντιναμό στις 23 Φεβρουαρίου. Στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» θα είναι το πρώτο της ματς, μετά τη διακοπή των αγωνιστικών της υποχρεώσεων. Είναι θέμα ημέρας, σκληράδας, αφοσίωσης, τύχης, διαιτησίας, συγκυριών… Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο. Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει αποδείξει ότι «διαβάζει» καλά τους αγώνες και «ξεψαχνίζει» το παιχνίδι του αντιπάλου. Λογικά, λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» θα είναι προετοιμασμένοι, αγωνιστικά και πνευματικά, για όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και εμπόδια.
Ο Ολυμπιακός έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει και να ονειρεύεται κάτι αξιόλογο και μοναδικό, διατηρώντας ψηλά το φρόνημά του και την ελληνική σημαία. Είναι η μόνη ομάδα της χώρας, που διακρίνεται με συνέπεια στην Ευρώπη και φέρνει μονίμως βαθμούς στην Ελλάδα (και ο μοναδικός ελληνικός σύλλογος, που κρατάει ψηλά την ελληνική σημαία, στην Ευρώπη, σε όλα τα αθλήματα). Αρκεί να πάρει στα σοβαρά τη διοργάνωση από εδώ και πέρα και να μην επηρεαστεί από τη διεκδίκηση των στόχων εντός συνόρων. Τα προηγούμενα χρόνια χάθηκαν σημαντικές ευκαιρίες για το βήμα παραπάνω. Το «ταβάνι» αυτής της ομάδας δεν μπορεί να είναι η φάση των «16». Η ιστορία και η μοίρα χρωστούν προκρίσεις κάτι μεγάλο και τρανό στους «ερυθρόλευκους». Πιστεύω ακράδαντα ότι μπορεί να καταφέρει κάτι εντυπωσιακό και πρωτόγνωρο, φτάνοντας ακόμα και μέχρι το τέλος της διαδρομής. Χρειάζεται απόλυτη συγκέντρωση και προσήλωση, πίστη στο πλάνο και βάση στη λεπτομέρεια, και όλα γίνονται στο καλύτερο και πιο δυνατό Europa League των τελευταίων ετών.
Ολυμπιακός-Ντιναμό Κιέβου : Με φορ και την μπάλα χαμηλά θα προκριθεί