Τι είδαμε στο Μιλάνο; Την αδιαμφισβήτητη ποιότητα που έχει το ρόστερ του Ολυμπιακού. Από τον πρώτο παίκτη μέχρι τον τελευταίο. Παράλληλα, έκανε ξανά την εμφάνισή της και η καλοκαιρινή «ασθένεια» στην περίοδο της προετοιμασίας, όταν η ομάδα δεχόταν γκολ και στη συνέχεια «κατέρρεε», δεχόμενη μαζεμένα τέρματα σε σύντομο χρονικό διάστημα (Γκενκ, Αϊντχόφεν).
Τρία γκολ σε εννέα λεπτά, σε αυτό το επίπεδο, είναι ανεπίτρεπτο γεγονός. Με τον Σισέ να επιβεβαιώνει γιατί έχει χάσει τη θέση του στην εντεκάδα. Ο Σενεγαλέζος στόπερ μέχρι το 70′ ήταν σχεδόν αλάνθαστος, αλλά χάνει εύκολα τη συγκέντρωσή του και τον εκάστοτε αντίπαλο, με συνέπεια να εξελιχθεί στον αρνητικό πρωταγωνιστή και στα τρία γκολ που δέχθηκε ο Ολυμπιακός. Οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούσαν να παίξουν πιο ευέλικτα (στρατηγικά, αλλά και φρεσκάροντας το βασικό σχήμα) και κυνικά όσο κυλούσε ο χρόνος για να προστατέψουν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα απέναντι σε μία τεράστια ομάδα. Αντίθετα, έπαιζαν σαν να κυνηγούσαν στο σκορ με κατοχή μπάλας και τις γραμμές ψηλά, αλλά και έλλειψη καθαρού μυαλού στην τελική πάσα και εκτέλεση, βγάζοντας μία αφέλεια πάνω στο χορτάρι. Χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία, που δεν παρουσιάζεται συχνά.
Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα για έναν προπονητή να πηγαίνει κόντρα στα πιστεύω του επειδή έχει εμπεδώσει από την πρώτη στιγμή πως ο μεγάλος στόχος του Ολυμπιακού είναι η επιστροφή στην κορυφή της Ελλάδας. Ο Πέδρο Μαρτίνς έκανε κάτι που δεν συνηθίζει: έβαλε έντεκα παίκτες που δεν έχουν παίξει ποτέ μαζί σε επίσημο ματς, μέσα στην έδρα της Μίλαν! Γνωρίζει άριστα πως δεν θα είναι επιτυχημένος με την πρόκριση στη φάση των «32» του Europa League, αλλά μόνο με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Για αυτό και θέτει προτεραιότητες, δείχνοντας και απόλυτη εμπιστοσύνη στο υλικό που έχει στη διάθεσή του. Άσχετα αν κάποιοι άρπαξαν την ευκαιρία και κάποιοι άλλοι όχι.
Βάσει της πειραματικής σύνθεσης στο Σαν Σίρο, η ζημιά θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη. Ο Ολυμπιακός, όμως, πέτυχε ένα έξοχο γκολ νωρίς (και η σέντρα του Κούτρη και το τελείωμα του Γκερέρο ήταν «όνειρο») και για 70 λεπτά στάθηκε ως ίσος προς ίσο απέναντι σε μία ομάδα, που έπαιξε κατά βάση με την «καλή» της εντεκάδα και «λύσσαξε» για να γυρίσει το σκορ. Ο Μαρτίνς πήρε ένα ρίσκο να προχωρήσει σε μαζικό rotation. Σίγουρα, θα μπορούσε να πάρει καλύτερες αποφάσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα και να παρέμβει δραστικά μετά το 60′ και τη διπλή αλλαγή του Γκατούζο που άλλαξε τα δεδομένα, αλλά είναι ξεκάθαρο πια ύστερα από 12 επίσημους αγώνες: το ψάχνει από παντού όταν η ομάδα δεν παίρνει αυτό που θέλει πάνω στο χορτάρι και κάνει τις κινήσεις που θεωρεί καλύτερες και ωφέλιμες, αλλά όταν το αποτέλεσμα είναι ευνοϊκό, τότε κάνει τα απολύτως απαραίτητα και προς το τέλος. Ο Ολυμπιακός είναι μία εντελώς νέα ομάδα και για να μη λέμε όλη την ώρα τα ίδια, έχει έναν κανονικό και σοβαρό προπονητή, με τον οποίο πρέπει να δουλέψει σε βάθος διετίας.
Περιττό να αναφέρουμε πως δύο σερί ήττες είναι, ήδη, πολλές, οπότε ο αγώνας με την ΑΕΚ αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς η ομάδα είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει στις νίκες. Αναφορικά με το Europa League, οι δύο νίκες κόντρα στην Ντουντελάνζ είναι απαραίτητες και μετά το τέλος της 4ης αγωνιστικής του 6ου ομίλου θα γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός στα δύο παιχνίδια που απομένουν για να πάρει την πρόκριση.